Eigenlijk is het te zot voor woorden dat moet worden uitgelegd dat de mantra 'Marokkanen zijn geen ras' niks meer is dan een uitvlucht van mensen die ongehinderd Marokkanen willen kunnen demoniseren en discrimineren; maar de kreet wil maar niet doodgaan, dus we spellen het nog maar eens uit. Gisteren kwam niemand minder dan Thierry Baudet er nog eens mee aankakken, de zelfverklaarde 'grootste intellectueel van Nederland'. Kerst of geen kerst, het demoniseren gaat door.
Hoge ambtenaren op het ministerie van Justitie en Veiligheid zouden bij het OM hebben aangedrongen op vervolging, en het requisitoir zo sterk mogelijk hebben willen maken. Dit blijkt uit documenten die in handen zijn van RTL Nieuws.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
COLUMN - Een parkeerboete. Dat heb ik weer. Maar misschien is dit juist waar ik op zat te wachten. Hoe zal ik het spelen?
Ja kijk, dat zat zo. Soms heb je iets in je achterhoofd en denk je: daar moet ik wat mee. Want zeg nou zelf: wie wil er niet minder betalen voor parkeren? Tijd voor wat burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik parkeerde. Waar je eigenlijk moet betalen. En dat deed ik dus niet. Zomaar. Even je nek uitsteken, je zit in de politiek of niet hè.
Een boete dus, zo’n prent op m’n voorruit. Dat had ik mooi voor elkaar, precies zoals verwacht. Die zaak laat ik voorkomen! Hashtag voorbereiding, hashtag trots.
Dat verdient een tweet, wat zal ik eens schrijven?
‘Parkeren zonder betalen! Boete gekregen, ze kunnen m’n kont kussen!’
Nee, dat is wel erg plat. Ja, dit dan:
‘Parkeren zonder betalen, dat willen we toch allemaal! Ik ben er mee begonnen! Boete gehad: naar de rechter toe! #gratisparkeren #doemee‘
Hopla. Bam, dat worden retweets, twijfel ik niet aan.
Telefoon. Daar is de pers al.
Ik laat het voorkomen ja. Of ik me niet aan de wet moet houden? Ach kom, ik laat me niet in de luren leggen door zoiets. Die rechters zijn allemaal van die GroenLinks-anti-auto-geiten-wollen-sokken-figuren! Met hun bakfietsen. Ik doe wat miljoenen Nederlanders willen: minder parkeergeld, wat zeg ik, geen parkeergeld! M’n advocaat noemt het een uiting van een beleidsmatig verlangen. Ik pleegde een politieke daad! Zo. Die staat.
‘Het ging en gaat om de Islam, niet over moslims’. Het zal wel: het recht moet zijn loop hebben en veel protesten heb ik niet gehoord tegen de vrijspraak van Wilders. Maar het probleem werd door Raoul Heertje perfect weergegeven: betekent die uitspraak nu ook iets dat te begrijpen valt? ‘Ik heb niks tegen Christenen, maar het Christendom, dat moet uitgebannen’. Wat betekent dat onderscheid?
Ik hoef niet zo nodig Wilders te bashen, zijn rechters evenmin, dus misschien ‘effe dimmen’ en eerst even proberen mee te gaan in een paar gedachten. Het probleem is: hoe gebruiken wij de taal? Biedt ons huidige taalgebruik voldoende houvast bij de navigatie door de wereld?
“De wereld is alles wat het geval is”, schrijft Wittgenstein. Maar wat is het geval? Er moet een verbinding zijn tussen taal en de werkelijkheid, zo zegt hij in zijn Tractatus. Is de massa-immigratie het geval? Met een analyse van aantallen en de geschiedenis is dat moeilijk vol te houden. Maar dan gaat bijna het gehele politieke discours over wat niet het geval is. Of in juristen bargoens: “wat beweerdelijk het geval is”.
De slotclaus van Wittgenstein is mogelijk nog beroemder: “Van dat, waarover niet kan worden gesproken, moet men zwijgen”. Dat is een goede: maar het betekent dat er een heel gebied aan onderwerpen bestaat waarover je niet (helder) zou kunnen spreken. Misschien het hele gebied van retoriek of de persuasieve communicatie? Dat is het hele politieke debat!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De Hoge Raad laat de veroordelingen van drie verdachten voor belediging wegens ras én aanzetten tot discriminatie in stand. De verdachten hadden op 28 mei 2011 tijdens een demonstratie van de Nederlandse Volksunie in Enschede geroepen: ,,Ali B. en Mustapha ga toch terug naar Ankara.’’ De demonstratie was gericht “tegen de multiculturele terreur en voor een totale immigratiestop”.
Volgens de Hoge Raad staan de genoemde personen symbool voor mensen van Marokkaanse dan wel Turkse afkomst en zijn de uitlatingen bedoeld om deze groepen in diskrediet te brengen en daarmee beledigend en zetten ze aan tot discriminatie.
Toen ik bij het zappen gisteravond dit fragment voorbij zag komen, dacht ik nog: die moet ik morgen even opduikelen. Ik was het alweer bijna vergeten, maar gelukkig waren de verschillige buren blijkbaar dezelfde gedachte toegedaan.
Toch vind ik het ergens iets griezeligs hebben dat we kennelijk een caberetier behoeven om te vertellen wat iedereen wel aanvoelt, maar wat blijkbaar volgens de nieuwe politieke correctheid niet uitgesproken mag worden, omdat je dan 1,5 miljoen kiezers ‘demoniseert’ en hen zogenaamd het recht van spreken ontneemt.
We gaan kennelijk naar Amerikaanse toestanden.
Net zoals in de VS democratische politici en progressieve intellectuelen als verlamde konijntjes bevriezen zodra de koplamp van het rechtse populisme in hun ogen schijnt, en het belachelijk maken en blootleggen van Republikeinse kolder en hypocrisie maar overgelaten wordt aan komieken als John Stewart, Stephen Colbert en Bill Maher, zo lijkt heel vrijwel weldenkend Nederland de vrijspraak van Geert Wilders als de wijsheid van Salomo te bejubelen, en wordt het aan een caberetier overgelaten om de vinger te leggen bij de inconsistentie in het vonnis.
Heertje kan dat dan wel weer meesterlijk: in Jip en Janneke-taal uitleggen wat het absurde is aan de juridische sofisterijen waarmee Wilders vrijgepleit wordt van haatzaaien, aanzetten tot discriminatie en belediging op grond van etnische, culturele en godsdienstige achtergrond. Maar als alleen de nar de waarheid nog durft te zeggen, is dat dan niet een teken aan de wand dat we toegaan naar een bestaan in de greep van een kaste onaantastbare dwingelanden, die je beter niet tegenspreekt indien je geen rechtse hetze aan je broek wilt hebben?
Het Wildersproces gaat door, zo heeft de rechtbank Amsterdam besloten. Dat maakte de rechter maandagochtend bekend. Daarmee verwerpt de rechtbank de stelling van Wilders advocaat Bram Moszkowicz dat het om een oneerlijk proces zou gaan. Heel vervelend voor sommigen, voor anderen domweg saai en langdradig. Want al voelde de PVV-leider zich reeds in januari 2009 veroordeeld en denkt René Danen dat er voldoende bewijs is om hem te veroordelen, het lijkt onwaarschijnlijk dat een dergelijke uitspraak er ook komt.
Ook al vind je de woorden van Wilders kwetsend, dat maakt ze nog niet gelijk strafbaar. De politiek leider probeert via het parlement op democratische wijze zijn gelijk te halen. Daarnaast zijn de meeste uitspraken vrij consequent tegen de islam gericht, wat de geblondeerde politicus minder kwetsbaar lijkt te maken voor een veroordeling. En het is maar de vraag of de rechter zich met een dergelijke uitspraak ten nadele van Wilders zou willen mengen in een heftig maatschappelijk debat. Het Openbaar Ministerie pleit voor volledige vrijspraak van groepsbelediging en haat zaaien. Ik denk dat het OM gelijk gaat krijgen van de Rechtbank Amsterdam.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat mr. Abraham Moszkowicz een ijdele man is, zal niemand met een beetje mensenkennis ontgaan. Het übergesoigneerde uiterlijk (met van de pommade glimmende haren), de steevast gepikeerde reactie op elk spoortje van persoonlijke kritiek, en zijn veelvuldige aanschuiven in het nationale roddelprogramma RTL-Boulevard geven de strafpleiter op dit punt geheel weg.
Met die ijdelheid snijdt Moszkowicz zichzelf echter ook wel eens in de vingers. Zoals afgelopen vrijdag in het praatprogramma Pauw en Witteman, waar de raadsman verwoede pogingen deed zijn uitglijder van een paar weken eerder enige schijn van professionaliteit te geven. Moszkowicz had tijdens de uitzending ingebeld om Midden-Oosten deskundige Bertus Hendriks voor leugenaar uit te maken en hem met Hamas in verband te brengen.