In samenwerking met Studium Generale Utrecht besteedt Sargasso aandacht aan wetenschappelijke lezingen uit het verleden die niet aan actualiteit hebben ingeboet. Vandaag een lezing over elektromagnetische straling, is uw pokkie levensgevaarlijk? "Hoe schadelijk is mobiele telefonie? Overal vechten wetenschappers elkaar de tent uit over de gevaren van elektromagnetische straling, zo blijkt uit een artikel van Vrij Nederland van 12 november jl. Dit voorjaar deelde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de straling van mobieltjes in de categorie 'mogelijk kankerverwekkend' in. Zaadbalkanker komt tegenwoordig meer dan twee keer voor dan normaal - en waar dragen mannen hun mobieltjes? Anderen, zoals de Nederlandse Gezondheidsraad, lijken minder overtuigd. De kracht van de straling zou erg worden overdreven, en is nooit sterk genoeg om daadwerkelijk moleculen te kunnen beschadigen. De kracht is te vergelijken met 'een veertje dat tegen een muur waait', in de woorden van de Utrechtse professor Jan Lagendijk. Studium Generale besteedde eerder al aandacht aan de vraag hoe schadelijk mobiele telefonie nu echt is. Is het een broodjeaapverhaal, of moeten we ons daadwerkelijk zorgen maken, en drastisch minder mobiel gaan bellen?" - SG Utrecht Kijk de lezing van prof. dr. ir. Hans Kromhout, die zich bezig hield met 'Elektromagnetische velden en gezondheid' hier terug.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In samenwerking met Studium Generale Utrecht besteedt Sargasso aandacht aan wetenschappelijke lezingen uit het verleden die niet aan actualiteit hebben ingeboet. Vandaag een lezing over de ethiek uit de klassieke oudheid, de ‘deugdethiek’ van Aristoteles.
Is deugdethiek de perfecte ethiek voor deze tijd? Onze samenleving kan wel wat oefening in het juiste midden gebruiken. In hoe we met elkaar omgaan op straat of in de trein. Maar ook politici, die over elkaar heen buitelen in hun reacties op actuele kwesties, die vaak een dag later alweer vergeten zijn. Prof. Joep Dohmen stelde zijn lezing over Aristoteles dat politici wel les in deugden mogen krijgen. Hij verwees naar prof. Paul van Tongeren, die in zijn werk moderne deugden onderzoekt, zoals integriteit. Het truttige imago van deugdelijkheid is onterecht; de Aristotelische ethiek is juist een moderne vorm van levenskunst die past bij een individuele samenleving.
Meer weten over deugdethiek? Kijk dan de lezing Klassieke deugden van Paul van Tongeren terug.
Elke eerstejaarsstudent krijgt op een gegeven moment, meestal al in de eerste maand, uitgelegd waarom de overdracht van wetenschappelijke informatie zo moeilijk is. De onderzoeker doet het namelijk nooit goed.
1. Stemt zijn onderzoeksconclusie overeen met iets wat we al op onze klompen aanvoelden, dan zeggen we dat hij zich de moeite had kunnen besparen.
2. Ontkent de geleerde iets dat volgens ons wel het geval is, dan vinden we hem een dwarsligger.
3. Als hij iets beweert dat we onwaarschijnlijk achten, dan beschouwen we hem als een fantast.
4. Bevestigt een onderzoeker onze mening dat iets niet zo is, dan vragen we wat hem bewoog het te onderzoeken.
Er zijn dus vier manieren om onderzoeksresultaten weg te redeneren. Ondertussen is het onderzoek natuurlijk wel degelijk nuttig. In het eerste en vierde geval is een subjectief vermoeden bevestigd en onze kennis kwalitatief verbeterd. In het tweede en derde geval zijn veronderstelde zekerheden ter discussie gesteld.
Elke wetenschapper weet dit en kent ook de gevolgtrekking: zijn eigen ongeloof over andermans onderzoek zegt op voorhand niet heel veel. Je moet als wetenschapper natuurlijk een zeker wantrouwen behouden, maar als een andere geleerde zijn onderzoek goed uitvoert, moet je je persoonlijke ongeloof opofferen en aanvaarden dat het anders is dan je vermoedde.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In de vorige Kunst op Zondag werd een nauwere samenwerking tussen kunst en wetenschap als mogelijkheid genoemd om windenergie acceptabel te maken. Er zou een instituut moeten komen waar nieuwe, interessante dingen worden ontwikkeld. Wetenschappers missen de creativiteit van kunstenaars en kunstenaars kunnen niet alles realiseren, omdat ze de wetenschappelijke discipline en technische kennis missen, zegt Joris Laarman in een interview met het Rathenau-instituut. “Als iets mooi is, ben je er zuiniger op. Als het ook nog leeft, ga je er zorgvuldiger en met respect mee om. Een levend lampje moet je onderhouden, en dat kan een nieuwe manier van omgaan met producten opleveren”, waarmee Laarman doelt op zijn Half Life Lamp, een poging tot een biologisch volledig afbreekbare lamp en waar hamstercellen een rol spelen.
Joris Laarman is een van de kunstenaars van wie “verrassende voorbeelden” van “ongewone en inventieve oplossingen” nieuw licht werpen op het begrip duurzaamheid, in de tentoonstelling “Nieuwe energie in design en kunst” (Museum Boymans, Rotterdam).
Laarman is niet de enige die het licht heeft gezien, als het gaat om een nieuwe manier van omgaan met producten. Met zijn bloedlamp wil Mike Thompson de consument dwingen na te denken voor hij het licht aan doet. De lamp werkt op het bloed van de gebruiker en werkt maar één keer.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Een prachtige visualisatie van Alexander Tsiaras over hoe een nieuw leven tot stand komt. Tsiaras is beroemd van zijn boeken waarin hij in het menselijk lichaam duikt. Op dit TED-filmpje toont hij een kind van bevruchting tot geboorte. Het filmpje begint na twee minuten.
Via Open Culture
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.