Uitzendkrachten kopen niets voor de gespeelde woede van Asscher

Asscher reageert woedend over het lozen van uitzendkrachten, terwijl hij dit zelf willens en wetens in gang heeft gezet. Even allemaal aandacht voor de volgende grote emo-show van Lodewijk Asscher: Lodewijk doet woedend. Wat is namelijk het geval? Vanaf 1 juli gaat de Wet Werk en Zekerheid die Lodewijk door de kamers sleepte in. En hierdoor moeten werkgevers ontslagvergoedingen ('transitievergoedingen' in het nieuwe jargon) betalen wanneer ze afscheid nemen van uitzendkrachten die meer dan twee jaar in dienst zijn. En dat gaat met terugwerkende kracht in. Dus... dan kan je als bedrijf maar beter niet mensen voor langer dan twee jaar laten zitten, toch? Iedereen met een beetje verstand van de arbeidsmarkt voorspelde dan ook dat dit alleen maar zou leiden tot eerder ontslag voor uitzendkrachten. Maar Lodewijk wilde niet luisteren. En nu blijkt dat bedrijven voor 1 juli inderdaad massaal hun uitzendkrachten blijken te lozen speelt Lodewijkje de emotionele kaart en reageert hij 'woedend'.

Door: Foto: Katarzyna Czerwińska, wikimedia commons

Quote du jour | Achterhaalde theorie

Uit zijn antwoorden [over de Wet werk en zekerheid] valt af te leiden dat minister Asscher de werkgever ziet als een rationele homo economicus, want hij zegt: ‘Als de verschillen tussen flex en vast kleiner worden, zullen rationele werkgevers een goede werknemer aannemen.’ Precies hier zit hem het probleem. Gedragswetenschappers voerden het model van de mens als rationeel handelende homo economicus decennia geleden al af. Het is een achterhaalde theorie over menselijk handelen, en beleidsinterventies die op dit model gebaseerd zijn pakken vaak averechts uit. […]

Onze regering start dus vanaf 1 januari één groot experiment met werkgevers en werknemers, waarvan de effecten niet vooraf zijn onderzocht.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du jour | Bewuste keuze

De groei van de flexibele contracten is geen natuurverschijnsel als gevolg van globalisering of wispelturig consumentengedrag, maar blijkt een bewuste keuze [van werkgevers].

Aldus Fabian Dekker, die als onderzoeker is verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, in de Volkskrant.

Het bericht vervolgt:

Wie een flexcontract heeft, moet er niet op rekenen dat hij vanaf volgend jaar eerder een vaste baan krijgt. Daarvoor wordt per 1 januari de Wet werk en zekerheid ingevoerd, maar bedrijven blijken flexibele medewerkers vooral te gebruiken om kosten te besparen. Ze zullen zich daarom weinig aantrekken van het beperken van de flexmogelijkheden in de nieuwe wet. Dat volgt uit een onderzoek naar de rol van werkgevers bij flexibele arbeid.

Bedrijven zoeken dan zeer waarschijnlijk andere oplossingen om losse krachten te blijven inzetten. […]

‘Het onderzoek bevestigt onze waarnemingen dat er nogal wat werkgevers zijn die kiezen voor de goedkoopste oplossing’, zegt Maurice Limmen, voorzitter van de vakcentrale CNV. ‘Het blijft een kat-en-muisspel om nieuwe ontduikingsconstructies tegen te gaan. Daarom hebben we een actieve overheid en goede wetgeving nodig.’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Eerste Kamer akkoord met Wet werk en zekerheid

Nu.nl:

Behalve de coalitiepartijen VVD en PvdA stemden CDA, D66, GroenLinks, ChristenUnie en SGP voor.

De wet, een van de grote hervormingen van het kabinet, regelt onder meer versoepeling van het ontslagrecht en versobering van de WW. Ook moet de positie van flexwerkers worden verbeterd.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.