Weekendquote | Wetenschap?

"Deze verwevenheid van publieke en private belangen heeft een keerzijde: dat voor burgers niet meer duidelijk is in hoeverre het publieke belang meetelt. De burger ervaart wetenschap en technologie als een blok van ondoorzichtige partijen waar men geen greep op heeft, en dat voor hem of haar bepaalt wat goed en niet goed is." Sjaak Swart legt in de Volkskrant uit waarom burgers hun vertrouwen in de wetenschap verliezen. Zijn oplossing ligt in transparantie en het betrekken van burgers bij de wetenschap. Zelf leek het me wel een aardig idee om het begrip wetenschap exclusief te maken. Alleen die activiteiten die vanuit een algemeen budget worden betaald, dus zonder de jaarlijkse projectaanvraagcyclus en zonder commercieel geld, noemen we wetenschap. De rest is commercieel onderzoek, ook al gebruiken ze dezelfde werkwijze. Weet de burger waar hij aan toe is. Bij wetenschap zit er geen belang achter, wij de rest wel.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | ANP gebruik kranten


Als traditionele businessmodellen voor (betaalde) kwaliteitsjournalistiek verder onder druk komen te staan moet ook gevreesd worden dat het aanbod aan journalistieke verdieping en duiding van het nieuws afneemt, dat de scheiding tussen commercie en redactie vervaagt en dat de invloed van PR- en voorlichtingsfunctionarissen op het nieuws toeneemt

Kranten maken in toenemende mate gebruik van het ANP als (enige) nieuwsbron, zo blijkt uit onderzoek van de Nederandse Media monitor van Het Persinstituut. (pdf alert) De onderzoekers vinden het zorgelijk dat door het gebruik van het ANP en andere persbureaus als voornaamste nieuwsbron een verschraling optreedt in diepgang en duiding van nieuws.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Gezag

Geen enkele maatschappij kan natuurlijk voortbestaan zonder de werking van gezaghebbende instellingen ter handhaving van de orde en sociale coördinatie waarbinnen individuen hun doelen kunnen nastreven. Maar bij gebrek aan een positief gezagsverhaal proberen we het gezagsvraagstuk te omzeilen door het te compenseren met behulp van regelgeving, nieuwe procedures en microbeheer van het persoonlijke leven. Dit leidt tot pogingen om het dagelijks leven te formaliseren door middel van een kunstmatige productie van regels en conventies.

In het NRC (sorry, betaalde toegang vooralsnog) beschrijft hoogleraar sociologie Frank Furedi waarom het afbrokkelen van het gezag een probleem is voor de maatschappij. Daar waar het eerst hielp de vrijheid te vergroten en de ontwikkelingen te versnellen, kan nu de omgekeerde situatie ontstaan.
Hij biedt echter geen oplossing, wel veel gerelateerde problemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Rekenen?

Het leren van wiskunde betekent op een bepaalde manier met elkaar communiceren in een bepaalde taal…..
De Maori’s hebben een andere wiskunde dan wij omdat ze een andere taal spreken. Ze spreken Maori-taal en hebben Maori-wiskunde.

Aldus Dolly van Eerde van het Freudenthal Instituut tijdens een congres over wiskunde in het onderwijs (via de Volkskrant, maar die snapt 2.0 nog niet).
En in één klap was me duidelijk waarom het wiskunde-onderwijs in Nederland langzaam maar heel zeker in het moeras zakt. Wiskunde is niet afhankelijk van taal, punt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Sneuvelen

“Wie van jullie bij de missie sneuvelt interesseert me geen reet”.

Hetgeen een commandant tegen een van de sergeants die naar Nederland werden teruggestuurd, zou hebben gezegd.
En daarmee kan de discussie weer starten of militairen in deze tijd nog steeds gewoon kanonnenvoer zijn en verder alleen moeten doen wat gecommandeerd wordt, of dat een moderne militair moet meedenken met een missie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote 2 | Oorlogseconomie

Als we niet op korte termijn overstappen naar een oorlogseconomie – en ik spreek weer Zijlstra na – dan gebeurt het vanzelf, maar dan wel met grote aantallen slachtoffers en een derde wereld die over ons heen komt rennen….
En weet je nou wat het gekke is? Ik roep dit altijd al… maar de laatste tijd begin ik mee te maken dat ik voor die absurde ideeën van me opeens steun begin te krijgen. En het opvallende is: het zijn steeds oud-topmannen, oud-voorzitters, oud-raadsleden.

Aldus André Kluhkhun in Vrij Nederland deze week. Twee opmerkelijke punten in zijn column. De noodzaak tot het gaan voeren van een oorlogseconomie vanwege de klimaatproblematiek. En het verschijnsel dat de mensen aan de macht dit al lang wisten, maar niet mochten uitspreken tot ze met pensioen waren. Hoeveel makkelijker hadden we het ons gemaakt als ze het wel gedaan hadden.

Overigens verscheen deze column in het wederom vernieuwde VN. Ook de online editie van VN is van een nieuw jasje voorzien. En daar hebben wij plots een vaste plaats. Kunnen we toch weinig anders doen dan even onze hoed afnemen en het gebaar retourneren.
Wat dan weer wel jammer is, is dat niet de volledige content van hun papieren editie online staat gelijk. Maar we blijven hoopvol.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Aanslagen, privacy, moslims en rookgordijnen

Even een statistisch feit: in 2008 werden in Europa 584 terreuraanslagen opgetekend, waarvan vier door moslimextremisten. De rest kwam van extreem-links, extreem-rechts, separatisten, dierenactivisten. Maar moslims zijn het slachtoffer van de profiling die iedereen blijkbaar heel gewoon vindt.”

Aldus Martijn Delaere in het blad Binnenlands Bestuur. Daarmee legt hij voor een deel de vinger op de zere plek. De rest van het artikel geeft de waan van de dag m.b.t. het inbreken op de privacy van de burgers ten behoeve van de “veiligheid” goed weer.

Via, via

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Turkse kleermaker

Er is nog maar weinig klederdracht voor heren te vinden, daarom laat ik veel kleding namaken door een Turkse kleermaker bij mij in de buurt.

Aldus Herman Berkhout op de laatste bladzijde van Volkskrant Magazine vandaag.
De Turkse kleermaker als houvast voor een belangrijk stuk Nederlands traditie. Het is niet dat alle migranten onze zogenaamd Joods-Christelijke waarden bedreigen. Het is eerder omgekeerd. Wij verwaarlozen de overerving en de nieuwe Nederlanders zijn nog onze enige hoop.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendequote | Objectieve waarheid

Hoe valt er tussen alle eigen meningen en voorkeuren nog tot representatieve beslissingen te komen? Hiertoe wordt steeds vaker de zogenaamd ’objectieve waarheid’ erbij gesleept – een waarheid waarover dan ook niet meer te discussiëren valt. Niet het gezag, de ’wetenschap’ beslist.

En dan neemt de paragraaf een wending. Het artikel “Het einde van de democratie” van Ad Verbrugge verscheen al drie weken geleden in Trouw. Het was even blijven liggen in de leesstapel. Bij deze alsnog de aandacht voor een stuk met een paar interessante gezichtspunten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Aidocratie

In veel opzichten is de samenleving rechtvaardiger dan een eeuw geleden. Mensen hebben veel meer kansen om te klimmen op de maatschappelijke lader. Wat echter vaak wordt vergeten, is dat naarmate je een samenleving rechtvaardiger maakt, deze voor de verliezers vernederende wordt. Als een wedstrijd oneerlijk verloopt, kun je als verliezen nog je zelfrespect behouden, het lag immers niet aan jou. Maar hoe behoud je je zelfrespect in een samenleving waarin je alle kansen hebt gehad en waarin je toch verloren hebt?

Aldus Tsjalling Swierstra in een artikel over de onderklasse in de Groene (ja, alweer).
De crux zit hem in het woord “verliezen”. In de huidige maatschappij ben je een “verliezer” als je je leven lang als schoonmaker werkt en niet een bonussprokkelaar bij een of ander bank bent. De oplossing zou liggen in het overschakelen naar een aidocratie. Daarin speelt respect voor iedereen in zijn/haar kwaliteit een rol, maar zal ook met een zekere nivellering gepaard moeten gaan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende