Als een ekster tijdens de uitverkoop

Ik ben alweer aan het online shoppen, althans scrollen over duurzame[*] webshops, nog zonder iets te kopen. Daar moet namelijk wel goed over nagedacht worden, kopen of niet kopen. Zo heb ik dus alweer uren van mijn vrije tijd en leven besteed aan het, effectief, niet kopen van spullen. Ik weet niet of je dit herkent, maar het is een heel proces. Het begint hoopvol, en gaandeweg wordt het steeds serieuzer, om op een gegeven moment te verworden tot een soort strijd. Het is een kwestie van jou tegen ... ja wat eigenlijk? Het winkelen zelf? Je eigen gevoelens van hoop en wanhoop? De virtuele vitrines van een eerlijke winkel Het begint in mijn geval met het selecteren van een sympathieke en leuke webshop, één die ik wel zou willen steunen. Dan ga ik beoordelen of ze iets hebben dat ik ook echt zou willen (voor de prijs). Dat duurt even omdat ik online winkelen bijzonder moeilijk vind – dit is volgens mij geen mening maar een feit, trouwens. Het ís bijzonder moeilijk om aan de hand van gemanipuleerde foto's een goed beeld te krijgen van hoe iets er in het echt uitziet[**], en dan ook nog van in hoeverre het bij je past. En of het wel een eigen openstaande niche kan vervullen tussen alle spullen die je al hebt. (Je hebt meestal niet twee nagenoeg dezelfde spullen nodig waarvan je er maar één tegelijk zou gebruiken. Tenzij je ze dusdanig veel gebruikt dat afwisselen alsnog gewenst is.) Dit keer waren het sieraden. Qua kleren zit ik aan mijn limiet, en die heb ik bovendien al. Kettingen heb ik nog bijna geen, althans, die ik nog zou dragen (lees: die niet uit mijn kindertijd stammen). Een ketting doen tegen mijn herfstdip? En om mijn herhalende outfits mee op te leuken? Maar oh help wat een aanbod, en dat op slechts één webshop. Ik als kettingen-newbie ben er helemaal in verdwenen, urenlang. En ik ben er nog steeds niet uit. Een ekster tijdens de uitverkoop De ekster in mij komt ook naar boven. De bewuste kettingen hebben edelstenen als hanger, en een deel is in de uitverkoop. En, zoals gezegd, ze zijn eerlijk geproduceerd! In theorie is het geweldig, maar de realiteit is weerbarstiger. Want hoe kies je er één of, nou vooruit, twee als je ze niet vooraf kunt zien of aanraken en maar zelden kettingen draagt? Nu vind je het misschien een dom idee dat ik kettingen zou bestellen. Maar hé, bij deze webshop weet ik zeker dat ze eerlijk geproduceerd zijn, in tegenstelling tot in de meeste winkels. De verzending valt mee qua impact, want het kan door de brievenbus. En de kettingen die in de uitverkoop zijn: hebben ze daar dan gewoon meer van gemaakt dan dusver zijn verkocht? De vraag verkeerd ingeschat misschien? Ben ik dan niet gewoon barmhartig als ik er een (paar) overneem en dit leuke bedrijfje help?[***] Het is een glijdende schaal met dit soort redeneringen. De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties... Maar goed, zo'n kettinkje lijkt me in veel opzichten een meer onschuldige aankoop dan veel andere opties. Totaal overbodig natuurlijk, maar dat geldt voor bijna alles. Laten we wel wezen. Toch nog rendement op de investering Maar: herken je de struggle? Als je maar lang genoeg hebt gezocht, genoeg tijd hebt besteed op een en dezelfde webshop, dan móet je bijna wel iets kopen. Niet omdat de verkoper al zo veel tijd aan je heeft besteed, zoals in een fysieke winkel, maar omdat anders je eigen inzet en tijd voor niets was. Een econoom heeft me ooit op dit fenomeen gewezen: de menselijke neiging om door te willen gaan tot er een opbrengst of 'return on investment' ontstaat, een rendement of een beloning, ook als je gebaseerd op de feiten zou moeten concluderen dat je eerdere investeringen niets hebben opgeleverd, en dat die investeringen gewoon verdwenen zijn. Poef. En dat je vanaf nu beter iets anders kan gaan doen. In mijn geval kan ik ervoor kiezen om de kettingen te vergeten, het geld te doneren aan een effectief goed doel, of aan een ander doel, en buiten te gaan spelen. Alleen leent het weer zich niet zo voor het laatste. Dat is het probleem. Ahum. Na nog een paar nachtjes slapen en af en toe ernaar kijken, bestel ik 1 ketting (de meest draagbare van de kanshebbers), 1 set oorbellen (laatst in een fysieke winkel overwoog ik ze al te kopen, en ze zijn met oranje, en dat tijdens de Orange the World-campagne tegen geweld tegen vrouwen! Het moest zo zijn!), 1 scrunchie (gemaakt van restmaterialen), en 1 klein cadeautje voor mezelf en de vriendin die me al vaker door dit soort winkelprocessen heeft geloodst – ik doe meestal niet aan cadeautjes, maar deze is eerlijk geproduceerd en in de uitverkoop. Ik ben er blij mee! Al weet ik het pas zeker zodra het arriveert, en eigenlijk een paar weken later pas. Wat als je het niet nodig hebt & voorkom oplichting Trouwens, laat je niet gek maken door de Black Friday-acties van deze week. Het is geen goede deal als je het niet nodig hebt. Mocht je toch graag mee willen doen met de koopgekte of toevallig iets nodig hebben, overweeg dan te gaan voor de groene variant. Wees ook bedacht op het bestaan van nepwebshops, zeker deze tijd van het jaar. De Consumentenbond geeft tips voor hoe deze te herkennen. NB, voor mijn aankoop ben ik minimaal beïnvloed door de Black Friday-acties, doordat ik niet op social media zit en winkelstraten en eigenlijk alle vormen van reclames vermijd. Ik zoek af en toe zelf naar duurzame en eerlijke merken en winkels om daar eventueel iets te kopen. [*] 'Duurzaam' is een brede term, maar er zijn wel degelijk heldere criteria waar productieprocessen en verkopers aan kunnen voldoen en aan kunnen worden getoetst. Hier zijn keurmerken voor en ook andere bedrijven die deze verkopers selecteren en in het zonnetje zetten voor geïnteresseerden om ze te vinden. [**] Zo wijken de kleuren op internet nogal eens af van de kleuren in de werkelijkheid. Voor je het weet zit je net als ik met grijze kussens in plaats van mosgroene. Dat is nogal een verschil. Het vergt dus heel wat wikken en wegen om te beoordelen wat de kans is dat wat je gaat ontvangen ook echt is wat je wilt, en wat het risico is als dat niet zo blijkt te zijn. [***] Dit soort redeneringen gaat wat mij betreft echt alleen op bij eerlijke en duurzame bedrijven. Het is anders als je geld vloeit naar de miljardairs van deze wereld, terwijl anderen in de keten moeten leven van een hongerloon, en het milieu wordt vervuild en dieren moeten lijden. Ik erken dat er niet altijd een goede duurzame optie is, en dat niet iedereen dezelfde mogelijkheden heeft om voor duurzame opties te gaan.

Door: Foto: Alexis LOURS, via Pexels.
Foto: Tim Douglas, via Pexels.

Het is geen goede aankoop als je het niet nodig hebt

OPINIE - Het is buiten koud, nat en vroeg donker. En dan regent het ook nog kortingen in de Black Week, de opgerekte versie van koopfestijn Black Friday. Het perfecte weer om comfortabel vanaf je bank online troep te kopen, als je niet goed uitkijkt. Ik was niet van plan mee te doen, maar uit nieuwsgierigheid ben ik toch gaan kijken wat deze Black Friday behelst.

Geen haast, je hebt het niet nodig

Op de overzichtswebsite blackfridaynederland.nl pronken vooral grote ketens met hun kortingsacties. Ik zie heel veel elektronica (fun fact: inclusief vibrators), wat kleding en een geurkaars. Maar vooral technische snufjes dus. Ik snap niet veel van elektronica. Voor mij zijn het een heleboel spullen die ik niet nodig heb en die toch behoorlijk wat geld kosten. Sommige spullen heb ik wel nodig, zoals een telefoon en een computer. Maar – verrassing! – die heb ik al en hoef ik dus niet te kopen. Het ontbreekt me dan ook totaal aan de noodzaak om nu iets aan te schaffen.

Er zijn wel dingen die ik ooit nog wil, zoals een betere stofzuiger. Maar moet dat nu? Nee joh, dat kan prima later, als ik het meer nodig heb dan nu. Elektronische producten die eerst nieuw en duur zijn, worden meestal vanzelf goedkoper. Of er komen betere versies. En zo niet: ook goed, dat zien we dan wel weer.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Yan Krukov (Pexels)

Waarom ik een lastige klant ben

COLUMN - Ik ben een lastige klant geworden. En dan ook nog specifiek bij webshops die ik juist leuk vind, omdat ik daar nu eenmaal het liefst bestel. Maar als er dan iets misgaat, kan ik daar soms heel slecht tegen.

Als ik iets nodig heb of wil kopen, doe ik vaak erg mijn best om een duurzame variant bij een duurzame bron te halen. Het vergt dan wat uitzoekwerk om te komen tot een optie waar ik voor wil gaan. Ik woon niet in een grote stad, dus webshops bieden een uitkomst, je kent het wel. Het product moet alleen wel met de post en daarna kan je het pas in het echt zien. Een gokje dus.

Ruis

Ik bestel dus weleens wat bij duurzame online winkels. En hoe goed dit wereld-verbeterende bedrijf ook haar best doet, online winkelen blijft een ellende. Met als voornaamste probleem dat het beeld dat je van de producten hebt hoe dan ook vertekend is. Je vormt je beeld op basis van hoe het product wordt weergegeven en dat beeld hoeft helemaal niet overeen te komen met het echte product. Er zit ruis op de lijn.

En als ik dan zo veel moeite heb gedaan om online iets uit te zoeken waar ik achter denk te kunnen staan, wat ik kan bestellen bij een ‘goede webshop’, en wat helemaal naar mij toe wordt gebracht, dan kan ik er heel slecht tegen als het product anders is dan hoe ik het me had voorgesteld. Als het erg tegenvalt moet ik het namelijk terugsturen en dan was het allemaal voor niks. Dat is enorm zonde van de moeite, het karton, de uitstoot en het geld.

Foto: copyright ok. Gecheckt 29-09-2022

Kunst op Zondag | Kringloop

Van idee naar expositie. Van expositie naar verkoop. Van verkoop naar musea of naar ‘de mensen’. Dat is de kringloop van kunst. Recent nieuws maakte duidelijk dat kunst langs vele wegen circuleert en dat de kringloop van kunst bepalend is voor de prijs die je voor een artistiek werk moet betalen.

Het hangt er van af over welke kringloop je het hebt. Die van atelier via veilingen naar verzamelaars en musea loopt soms via kunsthandelaren. Zij dachten door onderlinge koehandel de prijzen op veilingen te kunnen drukken. Goedkoop inkopen is uiteindelijk goed voor de consument, redeneerden de handelaars.
Na een jaartje onderzoek besloot de NMa (Nederlandse Mededingingsautoriteit) dat het onderling afstemmen van biedgedrag, om een zo laag mogelijke prijs te bedingen, concurrentiebeperkend is. Het mag voortaan alleen als de handelaren hun afspraken vooraf melden aan de veiling en het volledig transparant in hun boeken registreren.

De handelaren zijn natuurlijk schatzoekers en koopjesjagers. Als ‘gewone kunstliefhebber’ kom je er op veilingen moeilijk tussen. De afspraak die de NMa nu met de kunsthandelaren heeft gemaakt, zal daar weinig aan veranderen.
De doorsnee burger is evenzeer schatzoeker, annex koopjesjager. Zoveel maakt een programma als Avro’s ‘Tussen kunst en kitsch’ wel duidelijk. Als via dat programma kunst niet op een veiling of in een museum komt en de bezitter besluit het niet bij het grofvuil te zetten, dan zijn er nog de kringloopwinkels.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.