Wereldwijde burgerjournalistiek

Als burger ben je voor het wereldwijde nieuws afhankelijk van een paar nieuwsbronnen. Je surft wat rond, scant enkele nieuwssites en kijkt braaf het achtuurjournaal. Sommige gaan daarin wat verder dan andere. Maar Mark Fonseca Rendeiro spant de kroon: hij maakt zijn eigen nieuws. Wanneer op de wereld iets gebeurt waarvan hij denkt dat het meer aandacht verdient, belt hij iemand uit zijn indrukwekkende wereldwijde netwerk op om verslag te doen. Door middel van podcasts deelt hij zijn nieuws met de wereld. ,,Mijn doel is om via het internet belangrijke onderwerpen aan te snijden”.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weblogs lezen onder werktijd? (Poll)

Nederland kent een overschot aan doctorandussen, das duidelijk. Zodoende werken veel mensen onder hun niveau, met twee vingers in de neus voldoet men aan de werkverplichtingen. De rest van de tijd wordt gedood met emailen, uit het raam kijken, roken, roddelen en internetten. Geen probleem zou je denken, zolang men maar voldoet aan de S.M.A.R.T. geformuleerde doelstellingen: product X af op tijdstip Y. Maar daar denken sommige werkgevers toch anders over…

“Bij ECN mochten we deze zomer niet de site van Studio Sport bezoeken om het Tour nieuws te checken. Bij ECN zitten trouwens heel veel sites achter een filter”. Dit is zomaar een flard van een gesprek dat ik onlangs opving in de kroeg, maar het heeft mij sindsdien niet meer losgelaten. Tot nu toe komt u: gewaardeerde lezer van dit weblog hier op werkdagen allemaal klokslag half negen ‘sochtends binnenstromen en doet uw ding: lurken en/of reaguren. U bent de basis van onze business. Tegen vijven gaat u massaal weer naar huis en de vertrouwde stamgasten komen na het avondeten nog even terug om de discussiedraadjes weer op te pikken. ‘Snachts is het hier op een enkele insomnia patiënt en/of andere expat na doodstil.

Maar het zou hier wel eens voorgoed heel stil kunnen worden als meer werkgevers er dezelfde Normen & Waarden op na gaan houden als het restrictieve ECN. Een arbeidsethos dat in feite niets anders is dan de Westerse variant van de Chinese fabrieksbaas die zijn naaisters op een lange werkdag slechts één plaspauze gunt. Hopeloos achterhaald want een goede manager weet dat gelukkige werknemers het best presteren. Het bericht dat de laatste tijd het gehele ministerie van VROM niet meer op GeenStijl kan komen (ook al ligt de oorzaak hier ergens anders) deed bij mij een schrikbeeld opdoemen. Wat moet er van het milieubeleid komen als VROM ambtenaren niet meer Sargasso kunnen lezen? En wat had Sargasso veel gehad aan de input van die verstandige ECN medewerkers in al die discussies over allerhande energievraagstukken alhier…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende