Waarom heeft McChrystal zich zo bot uitgelaten in het inmiddels beruchte Rolling Stone interview? Het lijkt of de loslippige generaal niet genoeg krijgt van de oorlog, en daarom pissig is op zijn baas, omdat die hem maar tot 2011 oorlogje wil laten spelen. Veel respect voor zijn bazen heeft hij zeker niet: Now, flipping through printout cards of his speech in Paris, McChrystal wonders aloud what Biden question he might get today, and how he should respond. "I never know what's going to pop out until I'm up there, that's the problem," he says. Then, unable to help themselves, he and his staff imagine the general dismissing the vice president with a good one-liner. "Are you asking about Vice President Biden?" McChrystal says with a laugh. "Who's that?" "Biden?" suggests a top adviser. "Did you say: Bite Me?" Obama kon weinig anders dan hem ontslaan: insubordinatie kan niet getolereerd worden. In eerste instantie lijkt dit een verhaal dat gaat over het primaat van de politiek boven de militairen. Het is al een keer eerder gebeurd dat een generaal door zijn president werd ontslagen omdat hij iets te trigger happy was. Generaal MacArthur wilde graag China aanvallen, desnoods met atoombommen. (Op 6:40 begint het deel over MacArthur):
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De recente parlementsverkiezingen in de VS bracht weer enkele successen voor de Tea Party. Deze groep van independents zet zich af tegen de Democraten – die in zijn ogen een socialistisch fascistische heilstaat proberen te stichten, en tegen de Republikeinen – die het maar laten gebeuren. Opvallend veel complotdenkers hebben de hogere gelederen van de Tea Party weten te bereiken, met Glenn Beck als tragikomische voorman, die met stalen gezicht beweert dat er concentratiekampen worden gebouwd, men deportaties moet vrezen en Obama een racist is.
Maar hoe ontstaan dit soort complottheorieën eigenlijk? Spruiten ze voort uit de irreële verzinsels van paranoïde zonderlingen? Moet je die theorieën ontkrachten en zo ja hoe? De Amerikaanse juristen Adrian Vermeule en Cass Sunstein hebben er een spraakmakend artikel over geschreven. Het is al wat ouder, maar wil het toch even delen – hun conclusie is namelijk nogal bizar.
Soms komen complottheorieën inderdaad voort uit de verwrongen geestelijke toestand van zonderlingen, zoals de man die in 2002 medewerkers van Philips gijzelde in de Rembrandttoren in Amsterdam (hij streed tegen breedbeeld televisie). Maar meestal zijn complotdenkers helemaal niet zo gek, schrijven Vermeule en Sunstein.
Maar eerst, wat is een complottheorie? Volgens Vermeule en Sunstein is het an effort to explain some even tor practice by reference to the machinations of powerful people, who have also managed to conceal their role.
[qvdd]
“The consequences of our inaction are now in plain sight. Countries like China are investing in clean energy jobs and industries that should be right here in America. Each day, we send nearly $1 billion of our wealth to foreign countries for their oil. And today, as we look to the Gulf, we see an entire way of life being threatened by a menacing cloud of black crude.”
President Obama gebruikt de olieramp om zijn eerste Oval Office talk te geven op TV. De olieramp lijkt een nieuwe impuls te kunnen geven aan beleid voor schone energie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het zit Obama niet mee. Hij kan toch minder dan we hadden gehoopt. Hij staat machteloos aan de kant van het olielek in de Golf van Mexico dat BP alsmaar niet weet te dichten. Na zijn rol in Kopenhagen, eind vorig jaar op de milieutop, kan hij nu de ‘Nobelprijs voor milieu’ zeker wel vergeten.
En met mensenrechten stelt de Amerikaanse president ook teleur. In de buurt van het olielek ligt namelijk nog een ander pijnpunt: Guantánamo Bay. Een van zijn, vooral in Europa met vreugde ontvangen, beloftes twee jaar terug betrof de sluiting van deze illegale gevangenis van met Al Qaida geassociëerde islamieten. De wederrechtelijkheid van dit nu al bijna tien jaar bestaande concentratiekamp waar mensen zonder proces of concrete aanklacht gevangen worden gehouden is vele bondgenoten een doorn in het oog. De geloofwaardigheid van de Verenigde Staten als wereldwijde behoeder van vrijheid en democratie wordt er zeer ernstig door aangetast. En daarmee ook het optreden in Irak en Afghanistan. En de geloofwaardigheid van Obama die in zijn campagne Guantánamo Bay beloofde binnen één jaar te sluiten loopt hierdoor aanzienlijke schade op.
Vorige week vroeg UNICEF aandacht voor de zaak van een van de Guantánamo-gevangenen, een voormalige ‘kindsoldaat’ uit Afghanistan. De inmiddels 23-jarige Omar Khadr, die de Canadese nationaliteit heeft, werd in 2002 als vijftienjarige gearresteerd en gedeporteerd naar Guantánamo Bay. Hij is de zoon van een gedode financier van Al-Qaida. Volgens UNICEF is de rechtszaak strijdig met internationale verdragen over de rechten van het kind. Een kind moet eerder als slachtoffer dan als dader worden gezien in een oorlog. De verantwoordelijke volwassenen zou men moeten oppakken en veroordelen. Kinderen verdienen in oorlogssituaties bescherming en geen vervolging. Het proces dat de VS nu tegen Khadr aanspannen is daarom een gevaarlijk precedent, volgens UNICEF. Ook dat kan Obama aangerekend worden. Voorlopig kunnen we constateren dat hij op het punt van mensenrechten minder gevoelig is voor buitenlandse druk dan de autoritaire leider van een arm Afrikaans land.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
“We raken de mogelijkheid van de Iraanse regering om zijn nucleaire programma te financieren en te ontwikkelen in het hart.”
President Obama voert volgens eigen zeggen de meest strenge sancties ooit in tegen Iran: er komen straffen voor banken die zaken doen met de Republikeinse Garde. Zo’n bank mag dan niet meer opereren in de VS.
[qvdd]
“Gulf disaster needs divine intervention as man’s efforts have been futile. Gulf lawmakers designate today Day of Prayer for solution/miracle.”
Palin, volgens velen de Republikeinse presidentskandidaat bij de volgende verkiezingen, heeft het vertrouwen in de mens verloren en kijkt nu naar een hogere macht om het probleem van de olieramp in de Golf van Mexico op te lossen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.