Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
QvdD: Nieuwe kerncentrale
[qvdd]
Ook als zijn kabinet de volle periode blijft zitten, is het voor Rutte op zijn zachtsgezegd een uitdaging om de vergunning te krijgen.
Jan-Jaap Eikelboom, woordvoerder van VROM, denkt dat het niet mogelijk is om een nieuwe kerncentrale in vier jaar te regelen, wat Rutte wel van plan lijkt te proberen.
Hier stond eerst een andere quote, maar dat was dezelfde als gisteren, dus maar even vervangen door een spannende nieuwe!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Quote du Jour | Ministeries samenvoegen
“Als de ontwikkelingen in het bedrijfsleven ons iets hebben geleerd, is het wel dat schaalvergroting niet de ideale weg is. Kleine, homogene eenheden werken effectiever.” (Volkskrant)
Vicepresident Tjeenk Willink van de Raad van State uitte gisteren kritiek op de willekeurige bezuinigingen op ambtenaren en tegen het zomaar samenvoegen van ministeries. Willink meent dat het creëren van ‘super’ministeries niet bevordelijk is voor de kwaliteit van het beleid en uiteindelijk ook niet de gewenste kostenbesparing oplevert.
Quote du Jour | Kernramp
“Nederland is ontsnapt aan een kernramp“… Oud ECN directeur Frans Saris onthult in zijn boek dat het in 2001, door een menselijke fout, bij na misging in de kernreactor in Petten.”Als de stroomuitval langer had geduurd, had dat geleid tot een meltdown en een desastreuze ramp“.
In het rapport van de Inspectie Kernfysische Dienst staat bij de melding van het incident echter niets over zo’n gevaarlijke situatie.
Kernreactoren zijn op zich al gevaarlijk speelgoed, maar het feit dat ze worden gerund door mensen en organisaties die er geen belang bij hebben om openlijk te communiceren over fouten en daar lering uit te trekken, is ronduit zorgwekkend. Misschien word ik cynisch, maar ik betrap me op de gedachte: zo zijn mensen. Zou Petten de opvolger van de huidige reactor nog steeds zo graag willen hebben als dit waar blijkt? ( bron & bron )
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.