Gareth Thomas? Dat is nou een echte man!

In de moderne tijd wordt homoseksualiteit vaak geassocieerd met verwijfdheid. In de oudheid bestond dit vooroordeel nog niet of nauwelijks. Het Thebaanse leger dat in 371 voor Christus bij Leuctra voor het eerst het Spartaanse leger wist te verslaan bevatte bijvoorbeeld een elite-eenheid die volledig uit homoseksuele koppels bestond. Homoseksuele stellen zouden beter kunnen vechten, zo was de gedachte. In de moderne tijd daarentegen worden homoseksuelen eerder als artistieke types weggezet, die niet voor echt mannelijke bezigheden geschikt zouden zijn. Een voorbeeld is de voetballerij. Het lijkt wel of in het voetbal niet of nauwelijks homoseksuelen voorkomen. Van een voetballer met een actieve carrière is stilzwijgen op dit punt misschien goed te begrijpen. Maar het is merkwaardig dat er ook van bijvoorbeeld de teams van Oranje van 1974 en 1988 niemand uit de kast is gekomen. Statistisch gezien is dat bizar. Bij elkaar zo'n veertig volwassen mannen, en die zouden allemaal heteroseksueel zijn geweest? Maar ook in het buitenland zijn er, bij mijn weten, geen grote voetballers geweest die later hebben toegegeven homoseksueel te zijn. Onverwacht is er nu echter een topspeler uit een nog veel mannelijker sport die wel uit de kast is gekomen. Gareth Thomas, jaargang 1974, is de rugby-speler met de meeste interlands voor Wales, en hij staat negende op de lijst van spelers die de meeste try's gescoord hebben. Een absolute wereldtopper dus. Na lang aarzelen, en ernstige psychologische problemen, heeft hij nu publiekelijk gezegd dat hij homoseksueel is. Een moeilijke beslissing in de macho-wereld van het rugby. Maar wat blijkt? Niemand, maar dan ook niemand, heeft er moeite mee. Laten we hopen dat Thomas ook voor andere sporters een rolmodel zal zijn, en dat ook in sportwereld homoseksuelen vanaf nu steeds meer geaccepteerd zullen worden!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wêreldbeker Suid Afrika: Groot Bang Maak filmpje vir sokker fans

Oranje heeft Denemarken, Japan en Kameroen geloot voor het WK voetbal in Zuid-Afrika. Appeltje eitje, dat belooft minstens tien dagen gegarandeerd winnen! Welke Oranjefan wil daar nu niet bij zijn? Menig fan heeft zijn ticket al bijelkaar gespaard en kan nu vol vertrouwen gaan boeken. Maar om de huiselijke discussie ‘of papa deze zomer wel naar Zuid-Afrika moet afreizen’ even op scherp te zetten is hier een filmpje van een Blanke Bangmaker met latent racistische intenties. Sensasie met opzwepende beats eronder. Alle vooroordelen gemakshalve langs één scrollbalkie van 7min37, je vraagt je af: waarom staat dit nog niet op Dumpert maar wel op Sargasso?

Thuisblijven dan maar? Want Zuid-Afrika is geen lieflijk Zwitserland waar je met een oranje roeptoeter op je hoofd straalbezopen om half drie ’s nachts nog over straat kan dweilen…

Dat klopt, maar of het nu zó instabiel is dat je er geen groot sportevenement kan organiseren? Wie een beetje oplet zal rondom de stadions en op de toeristische hotspots weinig overkomen. Zelfs de Amerikaanse overheid erkent: “Although the vast majority of visitors complete their travels in South Africa without incident”. Of hecht u meer waarde aan het youtube-advies van het Suid Afrikaans Nie Reis Nie Bureau?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Egypte versus Algerije: hoe voetbal politiek werd

egypte algerije

Dit artikel verscheen ook op Roadto2010: hét multimediale journalistieke project op weg naar het wereldkampioenschap. Roadto2010 volgt teams en spelers die op weg zijn naar het wereldkampioenschap of ervan dromen op dat WK te kunnen acteren.

Het werd al de “moeder aller voetbalwedstrijden” genoemd. En inderdaad, de wedstrijd tussen Egypte en Algerije van 18 november mag dan al lang en breed voorbij zijn, de intimidaties en het (verbale en fysieke) geweld zijn nog lang niet ten einde. Krijgen we binnenkort een nieuwe “voetbaloorlog”?

Op 14 juli 1969 lanceerde het leger van El Salvador een grootscheepse aanval op buurland Honduras in wat tegenwoordig de “Soccer War” of the “100-hours War” wordt genoemd. Deze aanval geschiedde daags nadat twee kwalificatiewedstrijden tussen beide landen voor het WK 1970 geen winnaar – maar wel veel geweld – hadden voortgebracht. In totaal vonden zo’n 3.000 mensen de dood.

De situatie tussen Egypte en Algerije verslechtert zich dermate snel dat de vraag gerechtvaardigd is of we binnenkort een nieuw voetbalgerelateerd conflict tegemoet kunnen zien. Een conflict dat is ontstaan nadat Algerije haar grote rivaal Egypte met 1-0 versloeg in de allesbeslissende play-off voor deelname aan het WK Voetbal in Zuid-Afrika. Net als toen in Latijns-Amerika is de huidige situatie in Noord-Afrika niet louter te wijten aan een paar onderlinge voetbalwedstrijden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voetballers zijn geen topsporters

Ze hebben zelfs gouden schoentjes (Foto: Flickr/Gonzalo Barrientos)

Je kan veel over Mart Smeets zeggen. Hij is traag, vraagt niet door, heeft soms te weinig parate kennis. Maar soms heeft ie zeker rake uitspraken. In z’n column in Sportweek heeft Smeets het over verdwenen sporten (honkbal) en nieuwe sporten op de Olympische spelen, zoals golf en seven-aside rugby. De anchorman bij uitstek sluit af met:

“Ons voetbal is terecht afgeserveerd door van Buren. Zoals de Nederlandse voetballers dat zelf ook al deden, verleden jaar in China. Ze wilden geen sportmensen zijn, maar voetballers blijven.”


En daarmee heeft ie natuurlijk helemaal gelijk. Voetballers zijn geen topsporters en iedere week doen voetballers er alles aan om dat beeld te bevestigen. Vorige week was er de kwestie Van der Wiel. In mei reeds was ie bezopen aan het twitteren tijdens het seizoen, nu ging ie ondanks een hersenschudding naar een concert tot diep in de nacht. Een jongen van 21 heeft alle recht om dronken te zijn en om concerten te bezoeken. Dat heeft iedereen. Maar met sport heeft het niets te maken.

Iemand ooit gehoord van een dronken Sven Kramer? En die verdient nog een pak geld. Een schermer als Bas Verwijlen , een atleet als Michel Butter, die gaan niet zomaar op stap tijdens het seizoen. Ook al verdienen ze maar een schijntje van een voetballer. Een misstap kan gebeuren, het hele leger voetbalcommentatoren stapt echter over de essentie van de affaire heen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voetbalinterland alleen via internet

voetbal onlineIn Engeland zijn de rapen gaar nu bekend is geworden dat de WK kwalificatiewedstrijd Oekraïne-Engeland alleen rechtstreeks te volgen zal zijn via internet. Bovendien moet daarvoor minimaal 4,99 pond betaald worden (5,44 euro). Dit is het gevolg van het faillissement van Setanta, het pay-per-view bedrijf dat de wedstrijd op tv zou brengen.

Fans in Engeland reageren woedend. Een polletje op de BBC-site laat zien dat slechts 3 procent van de kijkers van zins is te gaan betalen voor de online wedstrijd. Hoewel deskundigen de mond vol hebben van de integratie van televisie en internet lijkt de consument er bepaald nog niet klaar voor. Vanuit een ‘hardware’ perspectief is dat niet raar: mensen schaffen voor duizenden euro’s enorme flatscreens aan om thuis voetbal te kijken alsof je op een tribune zit en zij moeten vervolgens een belangrijke wedstrijd kijken op hun laptopje.

Het echte probleem zit wellicht meer in de ‘wetware’, de hoofden van de burgers. Internet heeft zich ontwikkeld als een individuele activiteit pur sang. Mensen sluiten zich af van hun omgeving door te internetten. Het contact met de wereld, de vrienden en familie verloopt via het web, beslist niet via de directe omgeving. Tv kijken daarentegen is bij uitstek een collectieve bezigheid. Tv kijken doe je met het gezin of de vriendenclub op de bank en er zijn regels en conventies voor: het al dan niet opstaan tijdens een programma, wie het eerst naar het toilet mag tijdens de reclames, wie wanneer koffie zet, wie waar zit ten opzichte van het toestel en wie de zapper bedient. Voor internet ontbreken collectieve conventies, wat groepsgewijs internetten (of zelfs met z’n tweeën het web op) een hachelijke onderneming maakt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende