Tentenkamp Ter Apel blijft groeien
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 01-03-2022
Vluchteling, wees welkom
, door
Aan vluchtelingenbeleid moeten humane overwegingen ten grondslag liggen, niet economische, vindt onderzoekster Evelien van Roemburg.
Nederland nodigt jaarlijks 500 vluchtelingen uit die vastzitten in vluchtelingenkampen over de hele wereld om zich definitief in ons land te hervestigen. Minister Gerd Leers is van plan om daarbij voortaan aanvullende eisen te stellen: hij wil een selectie maken op basis van de achtergrond en ‘integratie-potentie’ van deze vluchtelingen. Dit plan heeft de terechte kritiek gekregen van diverse partijen in de Tweede Kamer en van vluchtelingenorganisaties. Leers verdedigt zich door te stellen dat het Nederlandse hervestigingsbeleid solidariteit betuigt aan de ontwikkelingslanden die grote aantallen vluchtelingen opvangen. Die stelling is echter een gotspe, niet alleen door het voornemen om enkel de succesvolle vluchtelingen uit de kampen te halen, maar ook door het geringe aantal vluchtelingen dat door Nederland wordt uitgenodigd.
Hervestiging, of ‘resettlement’, stuit al decennia op bezwaren bij de ontvangende landen. Ook net na de Tweede Wereldoorlog ging de hervestiging van ontheemden zeer moeizaam. Voor zo’n 1 miljoen vluchtelingen uit met name Oost-Europese landen en de Sovjet Unie was een terugkeer naar het land van herkomst geen optie. Zij verbleven in grote vluchtelingenkampen in Duitsland, Italië en Oostenrijk, waar zij niet konden (of wilden) blijven. Voor hen probeerden de Verenigde Naties een plek te vinden in West-Europa, Zuid-Amerika, de Verenigde Staten en Australië. Deze landen selecteerden vooral de vluchtelingen die in de mijnen en in de fabrieken konden werken – doorgaans de jongeren en de gezonden. De ouderen, de zieken en de kinderen kwijnden weg in kampen waar niet genoeg voedsel, medische hulp of onderdak was.
Foto:
Ramaz Goiati Help Fair use copyright ok. Gecheckt 24-11-2022
Kunst op Zondag | Vluchtkunst.
, door
Asielminister Gerd Leers vangt voortaan liever vluchtelingen met een ‘integratieperspectief’ op. Zou hij kunstenaars daartoe rekenen? Waarschijnlijk niet. Misschien moet Leers er aan worden herinnerd dat we het Wilhelmus aan een gevluchte schrijver/dichter hebben te danken. Oude Hollandse meesters als Frans Hals en Pieter Claesz kwamen als vluchteling naar Haarlem. De ouders van de in Keulen geboren dichter en toneelschrijver Joost van den Vondel waren vluchtelingen. Beeldhouwer Albert Termote, oorlogsvluchteling, maakte het Radiomonument, symbool van de eerste radioverbinding tussen Nederland en Indonesië.
Met die geschiedenis in gedachten, is Leers misschien wel te bewegen tot een kunstenaarspardon. Je weet maar nooit welke grote werken kunnen ontkiemen, die aan de grens worden tegen gehouden of nu nog gevangen zitten in asielzoekerscentra. Niet integreren, maar intrigeren zou leidend moeten zijn. Gelukkig zijn een aantal ooit gevluchte kunstenaars dat ellendige stadium voorbij en kun je hun werk bekijken in verschillende exposities.
“Het verleden is het land waaruit wij allen emigreren.” Een citaat Senad Alic, wiens werk tot 24 maart te zien is in Diversity & Art in Amsterdam. Omdat het verleden het verleden is, geen tekst en uitleg over de geboortelanden van de kunstenaars. En of de titels van de werken associëren met vluchten, laat ik aan de verbeelding van de lezer over.
Senad Alic – Zwemles.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Ook illegale jongeren recht op stage
, door
Ook illegale jongeren recht op stage
“Elke jongere onder de 18 heeft recht op onderwijs, en dus ook een stage die hoort bij het beroepsonderwijs“.
Aldus werkgevers en vakbonden, in een brief aan de Tweede Kamer, waarin ze schrijven dat het halen van een diploma ook voor illegale jongeren belangrijk is.
Als zij niet in Nederland mogen blijven, kunnen zij daarmee in het land van herkomst aan het werk. Krijgen zij wel een verblijfsvergunning, dan kunnen zij hier met een diploma de arbeidsmarkt op.
De Stichting van de Arbeid gaat aan een soort ontwikkëlingshulp doen?
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
38 Iraakse vluchtelingen vandaag terug in Baghdad
, door
Bye, bye, zwaai, zwaai! Goede reis en laat nog eens wat van je horen!
Wie een reisje naar Irak heeft gepland, doet er verstandig aan om dit nog eens te heroverwegen. Alhoewel de situatie schijnbaar langzaam verbetert, geldt nog immer een negatief reisadvies voor dit land. Voor Irak geldt namelijk het advies: “Niet-essentiële reizen worden ontraden”. De reisadviezen worden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken ingedeeld in 6 niveaus. Irak valt onder het 5e, op één na hoogste, niveau. Als er geen noodzaak is om daar heen te gaan doe je er, volgens MinBuZa, verstandig aan om thuis te blijven. Geregeld vinden er nog aanslagen en schermutselingen plaats.
Het is dan ook niet zo vreemd dat er een grote groep inwoners gedurende de afgelopen jaren het land heeft verlaten uit angst voor de dood en asiel heeft aangevraagd in andere landen. Je eigen land achterlaten, je geboortegrond, je familie en je vrienden verlaten is niet iets wat menig mens graag doet, ook niet onder de dreiging van geweld.
Maar alhoewel het reisadvies voor Irak tamelijk negatief is, heeft de Nederlandse overheid, in al haar wijsheid, wederom besloten dat Irak toch wèl veilig genoeg is voor de hierheen gekomen vluchtelingen, die niet voor niets asiel hadden aangevraagd. Irak is namelijk niet veilig. 38 mensen, waaronder 6 gezinnen met in totaal 17 (!!) kinderen zijn van hun bed gelicht, opgepakt en naar het deportatieuitzetcentrum in Rotterdam gebracht. Vandaag is het vliegtuig met deze gezinnen aangekomen in Baghdad, een stad in Irak waarvan het Ministerie van Buitenlandse Zaken zelf zegt dat er “zorgvuldige voorzorgs- en veiligheidsmaatregelen (moeten) worden genomen”. Welke instrumenten zijn hiertoe meegegeven aan de uitgezette vaders, moeders en kinderen? Hoe garandeert de Nederlandse overheid hun veiligheid aldaar? Of mogen ze het daar lekker zelf uitzoeken?
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Leugenpropaganda
, door
Dat PVV-apologeet en schrijver Joost Niemöller niet-Westerse allochtonen een inferieur soort mensen vindt, wordt uit zijn stukken zeer aannemelijk. Dat hij daarom een broertje dood heeft aan ‘donkerharige’ asielzoekers, die hij beschouwt als “uitkeringsbeluste beschavingsvernietigers” en ongedierte dat in reuzenzwermen op Europa neerdaalt, is inmiddels ook wel duidelijk. En dat Niemöller geen kaas heeft gegeten van statistiek, dat staat onderhand wel vast.
Dus wat er gebeurt wanneer Niemöller zich waagt aan een stukje statistiek over asielstromen en asielbeslissingen in verschillende Europese landen laat zich licht raden: dan ontstaat er spontaan xenofobe leugenpropaganda.
Malle pietje
Je zou het niet zeggen als je de berichtgeving hoort over de tienermeisjes die door minister Leers worden teruggestuurd naar Afghanistan om daar onder de boerka te kruipen, of over de zwakbegaafde Somaliër die op het vliegtuig naar Mogadishu werd gezet, maar Nederland is zowaar het asielwalhalla van Europa. U zou het niet weten als u de krant leest, want de journalisten van het Parool en de GPD zijn goddoeme nog te lui om even de rapporten op te zoeken achter de persberichten die ze overschrijven.
Gelukkig is daar het baken van feitelijkheid en grondigheid, Joost Niemöller, om ons te vertellen hoe de vork werkelijk in de steel steekt. Als de journalisten even verder hadden gekeken dan hun neus lang is, zo houdt onze alerte speurneus de lezers van de Dagelijkse Standaard voor, dan zou hun mond open zijn gevallen van verbazing. Nederland is namelijk het meest asielvriendelijke land van het continent! Alle andere landen zijn superstreng, maar Nederland wijst slechts 57% van de aanvragen af: “Nederland: 17 145 aanvragen, slechts 9 575 afwijzingen.”, aldus Niemöller. Daarmee zijn we tevens het malle pietje van Europa, is de boodschap, want zodra asielzoekers daar achter komen, staan ze natuurlijk binnen de kortste keren allemaal op Schiphol in plaats van op Charles De Gaulle of Heathrow airport.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Malta, Italie en Wilders
, door
Gisteren hebben inwoners van Lampedusa, het piepkleine eilandje ten zuiden van Italië waar zo’n beetje alle op de Middellandse Zee onderschepte vluchtelingen uit Noord-Afrika naartoe worden gebracht, met succes voorkomen dat een boot van de Italiaanse kustwacht vol Tunesiërs aanlegde in de kleine haven van het eilandje. Onder applaus van de reeds aanwezige vluchtelingen die als geen ander weten wat vol = vol betekent. Velen van hen slapen inmiddels buiten onder plastic zeilen.
Lampedusa is een eiland van 20 km² (Schiermonnikoog is 2x zo groot) met 6000 inwoners dat vooral van het toerisme leeft, maar dit jaar is het seizoen al afgelopen voordat het begonnen is. Er zijn nu 4000 vluchtelingen op het eiland en dat aantal groeit dagelijks. De afgelopen nacht nog zijn er weer zo’n 400 aan land gebracht en nu de vluchtelingenakkoorden tussen Italië en Libië niet meer geldig zijn en de kolonel zijn land en zijn burgers aan het beschieten is, zal die toevloed voorlopig niet afnemen.
Het probleem van Lampedusa is vooral een Italiaans probleem.
Vluchtelingen worden zo veel mogelijk bij het vasteland vandaan gehouden om te voorkomen dat ze in de illegaliteit verdwijnen. Op een piepklein eiland dat dichter bij Tunesië ligt dan bij Sicilië kan dat nooit lang goed gaan. De inwoners begrijpen maar al te goed waar de schoen wringt: spandoeken genoeg waarop wordt opgeroepen om tentenkampen te bouwen in Padania, het fictieve droomland van de xenofobe regeringspartij Lega Nord, in plaats van op hun eilandje.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.