“Het is volstrekt idioot om als journalist afzijdig te blijven”

Veel journalistiek wil net als een kameleon graag kleurloos schijnen, maar net als de kameleon nemen ze juist daardoor gewoon de kleur van hun omgeving aan. Tegen een achtergrond van bullshit is de journalistiek daarom vaak niet kleurloos, zoals ze zichzelf graag wijsmaakt, maar bullshitkleurig. Een extreem (kenmerkend) voorbeeld is de jarenlange weigering van The New York Times (NYT) om het woord 'martelingen' te gebruiken voor Amerikaanse martelingen. Ze sprak van 'enhanced interrogation techniques' of van 'harsh tactics', het woord 'martelen' was taboe. Pas nadat de Amerikaanse regering vorig jaar zelf toegaf dat ze zich schuldig maakte aan martelen, ging ook de NYT het juiste woord gebruiken. In plaats van de macht te controleren, gaf de krant haar op deze manier dus rugdekking. Dat is een direct gevolg van die wens tot zogenaamde 'objectiviteit'. Wie agendaloos wil schijnen, dient in werkelijkheid de agenda van de macht. Hoewel het besef van zowel de onmogelijkheid als de schadelijkheid van 'objectieve journalistiek' al lang bestaat onder journalisten die de naam waard zijn, wil het in de 'Serieuze Journalistiek' echter nauwelijks doordringen. Een journalist die in het aangezicht van bullshit wél durft te bijten - wat de voornaamste taak is van de journalistiek - kan erop rekenen door tandeloze collega's 'een activist' genoemd te worden; wat persspeak is voor 'geen journalist'. Om die reden is dit stuk in Villamedia van FTM-journalist Eric Smit even welkom als behartenswaardig.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.