Vier de vrijheid, ga kapot los

Op aanraden van een vriend ging ik naar Villagers kijken. Ze speelden praktisch in mijn achtertuin. Vijf Ierse gnoompjes liepen het podium op en begonnen muziek te maken die ergens tussen hemel en aarde zweefde. Met van die melodieën die al eeuwen rondzingen. De stem van frontman Conor O’Brian deed me aan een andere stem denken, maar ik het lukt me niet om te achterhalen welke stem. Het zal moenen met het ene oog wel weer zijn. Meteen daarna vlogen op het podium ernaast Seven League Beats erin met snoeiharde technohop, overschreeuwd door de slapste MC ooit. ‘Vier de vrijheid, ga kapot los op deze beats,’ riep hij.  Ik kocht wat muntjes, vierde de vrijheid met twee Vietnamese loempia’s en een biertje en ging op de weg terug naar huis nog even langs Miss Montreal. Ze had de hele dag in een helikopter gezeten en ging een liedje zingen over haar opa die symbool stond voor een generatie van helden. Eigenlijk was iedereen een held, als ik het goed begreep. Het leek gemeend, maar wel alsof het geschreven was in opdracht van een of ander 5 mei-comité. Ik begrijp hieruit dat haar opa in het verzet zat en onlangs is overleden. Ik twijfel er niet aan dat het liedje recht uit haar hart kwam. En toch, dit liedje over een gestrande bus met twenty seven strangers die ieder hun eigen weg gaan, ontroert mij een kleine duizend keer meer.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.