Drie vragen voor een vice-president

Even een paar maanden terug in de tijd: Sarah Palin wordt door John McCain gekozen tot zijn kandidaat voor het vice-presidentschap. Binnen uren steekt een mediastorm van intergalactische proporties de kop op en dagenlang wordt het verkiezingsnieuws beheerst door nieuwe onthullingen over de gouverneur van Alaska zelf of haar familie. Vooral na de verkiezingen wordt het campagneteam van McCain verweten dat zij Palin niet voldoende onder de loep genomen hebben. "Onjuist," zegt nu advocaat Culverhouse, een van de personen verantwoordelijk voor het selectieproces, tegen internetkrant de Huffington Post. "Alles was bij ons bekend." Niet alleen was alles allang bekend, maar zij kopte ook het drietal vragen die het team gebruikte om haar geschiktheid te beoordelen knoeperthard in, volgens Culverhouse. De vragen? Waarom wil je vice-president worden? Ben je bereid nucleaire wapens te gebruiken om het vaderland te verdedigen? Osama wordt geidentificeerd in Pakistan en de CIA staat klaar om hem uit te schakelen, maar bij die actie zullen meerdere burgerslachtoffers vallen. Geef je opdracht hem uit te schakelen? Wat ik me nu zit af te vragen: wat zijn de antwoorden waarmee je deze vragen inkopt? En kan je als je vraag twee en drie (vermoedelijk) "goed" beantwoordt eigenlijk vraag één nog wel beantwoorden? Hebben anderen op dit blog daar ideeen over?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Vice-president

As for that VP talk all the time, I?ll tell you, I still can?t answer that question until somebody answers for me what is it exactly that the VP does every day? I?m used to being very productive and working real hard in an administration. We want to make sure that that VP slot would be a fruitful type of position, especially for Alaskans and for the things that we?re trying to accomplish up here for the rest of the U.S., before I can even start addressing that question.

Sarah Palin, de gouverneur van Alaska, die door John McCain is gekozen als running mate voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen, vraagt zich af wat een vice-president eigenlijk doet. Zij deed de uitspraak een maand geleden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.