Hunt voor het Blok

Heeft u wel eens dat u denkt: ik wou dat het een keertje nergens over ging? Dan kom ik u daarin nu tegemoet. Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, nog steeds in functie ondanks zijn ambt beschadigende uitlatingen, ontmoet aanstaande donderdag zijn Britse collega Jeremy Hunt. Die is nog maar net in functie en moet nog wat wennen, maar zijn eerste uitglijder heeft hij al op zak. Tijdens zijn bezoek aan China noemde hij zijn eigen vrouw een Japanse, terwijl ze in Xi’an is geboren. U moet begrijpen dat voor een minister van Buitenlandse Zaken dit een beetje bizar is. Hij hoort op de hoogte te zijn van de eeuwenlange rivaliteit tussen China en Japan en een Chinees laat zich niet zomaar voor Japanner uitmaken. En andersom. Hij mag dus van geluk spreken dat hij niet onmiddellijk China werd uitgezet. Sterker nog: dat hij bij thuiskomst er weer in mocht van zijn vrouw.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.