Gisteren heeft President Obama zijn 'nieuwe' aanpak van de Taliban in Afghanistan en Pakistan gepresenteerd op de militaire academie West Point (NYT). De veronderstelling is dat de veiligheid van de Verenigde Staten en haar bondgenoten nog steeds zou (kunnen) worden bedreigd door Al Qaeda dat opereert vanuit Afghanistan en Pakistan; uitvalsbases moeten 'kost wat kost' aan deze terreurorganisatie worden ontzegd. Het zou hier niet gaan om een 'war of choice' maar om een 'war of necessity'. Obama's 'grand strategy' bevat drie samenhangende kernelementen: Ten eerste een militaire strategie, vooral gericht op: de opleiding en training van de Afghaanse strijdkrachten en politie, zodat vanaf juli 2011 al kan worden gestart met de terugtrekking van de eerste Amerikaanse eenheden uit Afghanistan, het 'breken' van het momentum van de steeds succesvollere Taliban en de vergroting van de veiligheid van (bepaalde) bevolkingscentra. 'Afghaniseren' van de oorlog dus.
Ruim een half jaar geleden (vlak voor de verkiezingen van het Europese Parlement) steeg de officiële werkloosheid in de VS plots uit boven die van de 27 landen van de EU. Hier een update van de huidige situatie op basis van de cijfers tot en met oktober:
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het is maar goed dat we in Nederland geen bindend referendum hebben, anders krijgen we hier ook Zwitserse of Amerikaanse wantoestanden.
Ik ben het niet vaak met Guusje ter Horst eens, of liever gezegd ik luister niet graag naar wat ze te zeggen heeft, maar in dit geval heeft ze volkomen gelijk. In Zwitserland heeft het volk met een ruime meerderheid besloten dat er geen nieuwe minaretten naast de vier bestaande gebouwd mogen worden. Eerder al in 2008 koos de meerderheid van de bevolking van California voor Proposition 8 waardoor het homohuwelijk weer werd afgeschaft.
In beide gevallen is het zeer twijfelachtig of de voorstellen niet strijdig zijn met de wet of internationale verdragen. Het is duidelijk dat het volk geen benul heeft van de wet en graag terugkeert naar ouderwetse achterlijkheid. Bij deze referenda blijkt de angst voor verandering groter te zijn dan het respect voor het gelijkheidsbeginsel.
Daarom is het maar goed dat deze tirannie van de meerderheid in Nederland niet tot de mogelijkheden behoort.
Lees u eerst deze ronkende woorden uit de gezamenlijke verklaring van de EU en de VS over de samenwerking op het gebied van justitie, vrijheid en terrorisme:
“In the spirit of mutual respect and partnership, we commit to enhancing our policy and operational cooperation to meet common challenges with due regard to reciprocity. To this end we will further enhance the exchange of information on policy and operational initiatives, share experiences and best practices, reinforce cross-border law enforcement and judicial cooperation, and organise, when relevant, joint training and expert meetings. Whenever appropriate, we will foster cooperation with the private sector.”
Leest u dan even de volgende verklaring, opgesteld twee weken later, tussen dezelfde partijen:
“Draft Council Decision on the signing, on behalf of the European Union, of an Agreement between the European Union and the United States of America on the processing and transfer of Financial Messaging Data from the European Union to the United States for the purpose of the Terrorist Finance Tracking Programme (“SWIFT” Agreement)”
En denkt u dat de samenwerking zover gaat dat we ook nog wat terugkrijgen?
Afijn, de EU geeft dus vrijwillig alle gegevens over uw internationale financiële handelingen aan de VS onder het mom van terrorismebestrijding (voor de VS, niet voor ons). Wat zij er dan mee doen, wie weet.
Met een beetje pech, besluiten ze dat morgen al, anders gaat het Europarlement er zich misschien mee bemoeien vanwege Lissabon.
Leest u het gerust even na in dit voortreffelijke verslag.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
In tegenstelling tot wat velen – progressief dan wel conservatief – verwachten, zal Amerika, en niet China, de dominante natie zijn van de eenentwintigste eeuw.
Men zegt wel eens dat de negentiende eeuw van Groot-Brittannië was, de twintigste eeuw van de Verenigde Staten, en de eenentwintigste van China zal zijn. Maar dat zal niet gebeuren. Daarvoor is de kracht van Amerika, gebaseerd op een enkele lange termijnfactoren eenvoudig te groot.
In de huidige wereld zijn er maar twee kandidaten voor de positie van dominante natie, Amerika en China. Daarbij zijn drie factoren in China’s voordeel: het enorme aantal mensen, de financiële macht van de Chinese staat die daarbij niet gehinderd wordt door democratische controle, en de lage kostprijzen van de productie. Deze macht is groot, maar hij zal niet genoeg zijn.
Amerika’s huidige problemen zijn immens. Financieel ligt het land op apegapen. De werkloosheid is nu boven de 10 procent uitgekomen, en dat is iets waar een grote meerderheid van de mensen in de eerste plaats naar kijkt. Vele Amerikaanse producten, niet in de laatste plaats auto’s, kunnen niet meer goed concurreren op de wereldmarkt. En doordat geld en het internet samen een verlammende invloed op de politiek uitoefenen kunnen belangrijke besluiten niet of maar met moeite genomen worden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.