Ach ja, de grenzen van 1967

En ineens hebben we dus nu een 'kwestie' over de grenzen van 1967. Obama hield een speech over het Midden-Oosten, donderdagavond. Daarin plaatste hij zich vijf maanden na dato op een - om het beleefd te zeggen - weinig overtuigende manier - alsnog achter de diverse opstanden in de Arabische wereld.(Kijk hier voor een verslag op mijn andere, Engelstalige blog). In dezelfde toespraak maakte hij ook opmerkingen over het Israelisch-Palestijnse conflict. Daarbij vielen een paar dingen op. Om te beginnen dat hij, toen hij het had over de rest van de Arabische wereld, wel sprak over allerlei waarden en vrijheden waar de VS achter zouden staan, maar dat geheel achterwege liet toen hij het had over de Palestijnen. In verband met Israel-Palestina had hij het uitsluitend over de verbondenheid met Israel en het feit dat Amerika volop stond achter Israels veiligheidseisen. Verder viel op dat hij 1) niet kwam met nieuwe plannen voor hervatting van enig overleg, 2) hij zich uitsprak tegen een erkenning door de Verenigde Naties van een Palestijnse staat, waar de Palestijnse Autoriteit op aanstuurt, 3) hij aangaf dat van Israel niet verwacht kan worden dat het vredesbesprekingen aangaat als de Palestijnse kant zojuist een akkoord heeft gesloten met een organisatie (Hamas) die weigert Israels bestaansrecht te erkennen, 4) hij zei dat een eventuele Palestijnse staat gedemilitariseerd moet zijn

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Christenen tegen verbod op belediging van godsdiensten

Logo VN (Foto: Wikimedia Commons/Spiff)

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft vorige week opnieuw een resolutie aangenomen die oproept om het beledigen van godsdiensten overal in de wereld te bestrijden. Eerder waren ook al resoluties met dezelfde strekking aangenomen, afkomstig van de organisatie van islamitische landen (OIC). De tekst van de resolutie (zie concept nr. A/C.3/65/L.46/Rev.1) is algemeen gesteld en roept in alle toonaarden op tot verdraagzaamheid voor gelovigen in de hele wereld. Slechts op een plek is er een explicite verwijzing naar de islam, namelijk daar waar bezorgdheid wordt uitgesproken over de onjuiste associatie tussen islam en schendingen van de mensenrechten en terrorisme (punt 7). De resolutie bevestigt eerdere uitspraken van de VN waarin staat dat “terrorism cannot and should not be associated with any religion, nationality, civilization or ethnic group…”

Tegen deze resolutie is geageerd door de internationale christelijke organisatie Open Doors. Dit is een organisatie die opkomt voor vervolgde christelijke minderheden en in landen met een christelijke minderheid actief is door bijbels te verspreiden en trainingen te geven.

Begin deze maand bood Open Doors 400.000 handtekeningen aan bij de VN tegen het aannemen van deze resolutie. De belangrijkste kritiek op de resolutie is “dat godsdiensten in bescherming worden genomen en daarmee de meerderheid die een bepaalde godsdienst aanhangt. Religieuze minderheden kunnen met een verwijzing naar deze resolutie worden onderdrukt. In veel moslimlanden mogen christenen niet zeggen dat Christus de Zoon van God is, omdat dit een belediging is voor de islam.” De resolutie is weliswaar niet bindend, maar als deze telkens wordt aangenomen bestaat volgens Open Doors de kans dat ze wordt opgenomen in een internationaal verdrag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Halen we de millennium-doelen?

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

De Verenigde Naties hebben acht millennium ontwikkelingsdoelen gedefinieerd om in 2015 de wereld een betere plek te maken. Hoe gaat het nu met deze doelen? Zijn de pessimistische geluiden die we horen waar? Zo zegt men dat er in Afrika nauwelijks voortgang is, en dat er niet eens betrouwbare cijfers zijn over het continent. Hans Rosling, statisticus van beroep en geniaal in het geven van stimulerende en visueel prachtige presentaties ging op zoek.

Als Rosling uitlegt waarom de statistieken uit Afrika verkeerd geïnterpreteerd zijn, wordt statistiek ineens leuk. Een van de interessante inzichten is dat het in delen van Afrika best goed gaat, maar omdat we naar gemiddelden kijken die vooruitgang niet zichtbaar is. In deze TED presentatie legt Rosling het allemaal uit, en toont aan dat de cijfers iets meer optimisme rechtvaardigen. En passant schoffelt hij ook de notie onderuit dat de wereld is verdeeld in de twee blokken ‘het Westen’ en ‘ontwikkelingslanden’.

Quote du Jour | De val van Benghazi

“Als u deze regels leest, is Benghazi misschien al gevallen. De befaamde internationale gemeenschap zal dan een zucht van opluchting kunnen slaken en eindelijk kunnen zeggen dat het nu te laat is om in te grijpen. Schouderophalend zou zij daar nog aan toe kunnen voegen dat de opstandelingen te snel geloofwaardigheid hebben gekregen en dat een paar bombardementen al voldoende waren om ze ten val te brengen.”

De Italiaanse schrijver en journalist Adriano Sofri schaamt zich diep voor de houding van Europa tegenover de situatie in Libië. Sofri trekt een vergelijking met de laffe houding ten tijde van de oorlog in Bosnië, toen Bosniërs massaal werden afgeslacht en Europa zijn kop in het zand stak. De inertie van de Europese mogendheden: het is een hardnekkig verschijnsel. Als het erop aan komt, gebeurt er weinig tot niets. Al heeft de VN nu dus voor militair ingrijpen gestemd. En vierde Benghazi even feest. Maar is nog onduidelijk wanneer een actie tegen Kadaffi kan beginen en de rol van Europa daarin nog onbekend. En is het feesten dus alweer gestopt en Benghazi misschien al gevallen. Zeker weten doen we nog helemaal niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat zijn mensenrechten eigenlijk?

Mensen van overal ter wereld blijken dat niet goed te weten. Deze film legt het uit. In één lange uitzoom gaan we door de geschiedenis van de mensenrechten. Mooi vormgegeven, en relevant in deze tijd van opstand en protest.

Meer bij Videovolt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende