Huil niet om Buma, maar om Groot

Anouchka van Miltenburg had afgelopen week haar eerste akkefietje als Kamervoorzitter te pakken, toen ze de schijn van partijdigheid over zich afriep.  Dat het niet gemakkelijk kon zijn om Verbeet op te volgen, was al vanaf het begin duidelijk. Hoewel ook het voorzitterschap van Verbeet in het begin niet onomstreden bleef, zat het al snel op eenzame hoogten. Het laatste staaltje vakmanschap, toen ze de filibuster van de PVV en de SP in hun eigen grindbak liet vastlopen, is nog altijd de absolute kroon op Verbeets gezag. Toch was ook toen al duidelijk dat haar orde niet vanzelfsprekend was. Als soms Van Gent of Van Beek de regeling deden, ontstond dezelfde roerige rellerigheid waar Van Miltenburg afgelopen week in belandde. Was het een rite de passage voor Van Miltenburg? Of had Buma een punt? De Regeling was vanaf het begin al opgefokt. Eerst blijft dat verscholen achter de permanente staat van opwinding waarin Pieter Omtzigt sinds zijn 15.000 voorkeursstemmen verkeert. Hij spreekt schande van een brief die naar zijn idee te kort door de bocht is, maar dat alarmeert niemand meer. Onze pensioenenwaakhond schijnt inmiddels zelfs met verontwaardigde armgebaren een kroket te bestellen in het Kamerrestaurant. Omtzigt wordt echter onmiddellijk gevolgd door een voltallige oppositie die zich – regelingstechnisch overbodig – stuk voor stuk getergd toont. En dat was niet zonder reden.

Foto: European People's Party (cc)

Feit of fabel: crisis net zo erg als in jaren ’80

ANALYSE - Het is alweer even terug, maar op 3 maart deed Sybrand van Haersma Buma, fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer, de volgende uitspraak in Buitenhof: ‘(…) en het kabinet vindt alles goed, heb ik de indruk, als het maar in het jaar 2014 op een bezuiniging van 3% staat. Dat wekt niet de indruk van een visie om er uit te komen, terwijl de crisis toch net zo erg is als in de jaren ’80, zo langzamerhand.’

Dat is een…

Uitleg

Economische crises zijn moeilijk te vergelijken vanwege verschillende maatschappelijke (politieke/ sociaal-economische/ demografische) omstandigheden. In de jaren ’80 leidden de hoge olieprijzen tot enorme prijsstijgingen en een stagnatie van de economie. De crisis begon in 1980 en had zijn dieptepunt in 1982, waarna het herstel begon.

De huidige crisis is halverwege 2008 overgewaaid uit een financiële crisis in de VS en uitgemond in een wereldwijde crisis. Deze crisis duurt nog steeds voort. Dit laatste maakt de vergelijking extra lastig, aangezien we niet kunnen zeggen hoe lang (en in welke mate) de crisis nog zal aanhouden.

We kunnen onmogelijk een complete vergelijking tussen de twee crises maken. Wel kunnen we een aantal cijfers naast elkaar leggen. Hieronder zien we aan de hand van vijf indicatoren hoe de jaren ’80 en de huidige crisis zich tot elkaar verhouden. Uit deze indicatoren concluderen wij dat Nederland het nog niet zo zwaar heeft als in de crisis van de jaren ’80.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: -JvL- (cc)

Feit of fabel: Eerste Kamer

ACHTERGROND - Van Haersma Buma (CDA) zei afgelopen zondag in Buitenhof dat ‘(…)Wat tot nu toe uit het kabinet is gekomen, heeft de Eerste Kamer volgens mij voor het grootste deel gewoon gesteund (…)’ (zie Buitenhof, 3 maart 2013).

Dat is een…

Uitleg:  Kabinet Rutte II bestuurt Nederland sinds 5 november 2012. Als we op eerstekamer.nl zoeken naar wetsvoorstellen uit het vergaderjaar 2012/2013, dan vinden we 53 resultaten (gezocht op 7-3-2013).

– 21 hiervan zijn nog in behandeling in de Tweede Kamer;
– vier zijn in behandeling in de Eerste Kamer;
– en twee wetsvoorstellen zijn ingetrokken. Dit zijn de begrotingsstaten van ‘Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking 2013’ en ‘Wonen en Rijksdienst 2013’, deze worden opgenomen in andere voorstellen.

26 wetsvoorstellen zijn aangenomen door de Eerste Kamer

Deze 26 aangenomen wetsvoorstellen kunnen we ook weer opdelen:

– 21 wetsvoorstellen betreffen een wijziging van de begrotingen van uitgaven en ontvangsten voor het jaar 2012 (wijzigingen samenhangend met de najaarsnota);
– vier van de aangenomen voorstellen zijn ingediend vóór de aanvang van Rutte II.

Dit zijn:

* Intrekken van langstudeerdersmaatregel (ingediend 26 oktober 2012)

* Splitsing arrondissement Oost-Nederland in de arrondissementen Gelderland en Overijssel    (ingediend 25 oktober 2012)

* Inwerkingtreding aanwijzingen voor subsidieverstrekking op hetgebied van veiligheid en Justitie (ingediend 13 oktober 2012)

Foto: Gerard Stolk (cc)

CDA terug in centrum van de macht

ANALYSE - Het CDA is voor even terug in het centrum van de macht. Minister Stef Blok van Wonen heeft de steun van de christendemocraten in de Eerste Kamer nodig voor het invoeren van de inkomensafhankelijke huurverhoging. 

Als CDA-fractievoorzitter Buma de situatie wat beter had ingeschat, was hij eerder deze week vast niet gekomen met zijn pleidooi voor het terugdringen van de bevoegdheden van de EU. Zijn argumenten voor ‘minder Europa’ verzandden in een boodschappenlijstje vol schijnbaar onbenullige en onjuiste voorbeelden. Dinsdag zei hij in de uitzending van Pauw en Witteman, gevraagd naar het scherpste voorbeeld van Europese regelzucht, dat er een rondweg is die is afgezet met betonnen paaltjes omdat tien meter van die weg door een natuurgebied loopt. Van dat soort situaties zouden ontzettend veel ondernemers last hebben, aldus Buma.

Op audiëntie bij Buma

Het CDA heeft dat soort retoriek helemaal niet nodig om zichzelf weer in de schijnwerpers te spelen. Sterker nog, het aanhaken bij populistische onderwerpen maakt van het CDA vooral een partij die draait en keert, een predicaat dat het CDA in het verleden op de PvdA plakte. Tot voor kort was het CDA nog een Europagezinde partij, nu sluit het opportunistisch aan bij de Eurosceptische sentimenten die vanuit Engeland overwaaien.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: -JvL- (cc)

Misleidend taalgebruik over Europa

OPINIE - Nederlandse politici voeden anti-EU stemming met misleidend taalgebruik en onvolledige voorstellingen

Nederland moet een groot aantal bevoegdheden terughalen uit Brussel, vindt CDA-leider Van Haersma Buma. Maar waar staat ‘Brussel’ nu eigenlijk voor in deze claim? Brussel is de plaats waar 27 landen met ministers en ambtenaren bijeenkomen om gezamenlijk besluiten te nemen over regels voor de oplossing van gemeenschappelijke problemen. Nederland zit in Brussel aan tafel. Alles wat uit Brussel komt is Den Haag gepasseerd. Het CDA heeft de afgelopen jaren als regeringspartner flinke invloed gehad op de Nederlandse stem in Brussel. Talloze ‘Brusselse’ besluiten zijn met instemming Den Haag en het CDA genomen. Buma zegt nu dus eigenlijk: ik wil nu niet meer wat ik vroeger wel wilde. Is dat een manier om het vertrouwen van burgers in de politiek terug te winnen?

Het debat over “de macht van Europa” is in Nederland van een bedroevend niveau en zit vol met clichés en misleidende voorstellingen. De verdeling van bevoegdheden tussen de nationale staat en de Europese Unie wordt terecht geagendeerd. Daar bestaan veel onduidelijkheden over die het draagvlak voor de Europese samenwerking nadelig beïnvloeden. Maar de vraag moet niet zijn: Nederland of Brussel, maar wat kunnen we beter zelf doen en wat moeten we samen met de andere lidstaten doen om het beste resultaat te bereiken? Als je niet verder komt dan de vraag waar over een bepaald onderwerp besloten moet worden, laat je de discussie over wat de beste oplossing is, waar de meeste voordelen zijn te behalen, en wat het meest effectief is, liggen. De simpele vraag ‘Den Haag of Brussel’ past alleen in Wilders’ anti-Europese frame. Hij zal in een debat over de machtsverdeling altijd uitkomen bij zijn stelling dat Nederland de EU moet verlaten. De andere partijen zullen zich gedwongen voelen de EU te verdedigen. En dat verliezen ze. Want ondertussen komen de eigenlijke vragen over de beste oplossingen voor allerlei vraagstukken op het gebied van economie, energie, sociale zaken, milieu niet meer aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brief aan Sybrand van Haersma Buma

Geachte heer Van Haersma Buma,

Allereerst gefeliciteerd met uw overwinning. U behaalde al in de eerste ronde een absolute meerderheid in de strijd om het CDA lijsttrekkerschap. In een veld van zes kandidaten 51,4 procent van de stemmen krijgen is knap. Zondermeer. Maar wat nu? Houdt u vast aan dat rare radicale midden?

Ik heb eerlijk gezegd nog niet echt een mening over u. Ik moet zelfs bekennen dat ik even heb opgezocht hoe u nou ook al weer heet, want ik denk steeds aan Buma/Stemra. Kinderachtig ik weet het, maar je hebt nu eenmaal af en toe van die ezelsbruggetjes waar je niet vanaf komt. Ik zal het hoe dan ook rustig aan doen met u, want sinds mijn brief aan Hero Brinkman en afgelopen week weer Tofik Dibi, blijkt dat heel Den Haag meeleest.

Wel een beetje lullig trouwens van GroenLinks hè? Dachten jullie bij het CDA lekker een tijdje het alleenrecht op alle media te hebben met jullie vreselijk lieve lijsttrekkerstrijd, eisen zij opeens alle aandacht op. Gaat u bij Knevel & Van den Brink zitten, bent u pas aan de beurt ná Heleen Weening. Wist u wie het was? Ik niet, maar ze heeft ruzie met Dibi, dus ze is hot. Wat denkt u? Was het een stunt? Of is er echt gelazer? Het lijkt er wel op. Stom hè, leken ze het net zo goed op orde te hebben, gaan ze rollend met elkaar over straat.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.