Arbeidsomstandigheden, lust u nog peultjes?

Kantoorbaan in Buenos Aires voor iemand die vloeiend Nederlands spreekt en Spaans op een behoorlijk niveau beheerst. Werktijden: maandag tot en met vrijdag, van half drie tot half twaalf (voor de goede verstaander: half drie ’s nachts tot half twaalf ’s middags). Vergoeding: 2400 pesos per maand, plus 200 pesos taxivergoeding om op het werk te kunnen komen. Bovenstaande kantoorbaan werd mij onlangs aangeboden. Argentijnse vrienden vonden het lang geen gek aanbod. Vooral de verdiensten lagen op een behoorlijk niveau. De meesten van hen verdienen minder (een boekhouder: 1800 pesos per maand, een secretaresse: 1500 pesos). Bij de huidige koersen komt 2400 pesos neer op ongeveer 550 euro. Daarvoor werk je dan 40 uur per week, met iedere dag verplicht een uur pauze. Daglicht in kantoorruimtes is zeldzaam, net als werken in een ruimte met minder dan honderd man erin. Je salaris krijg je keurig uitbetaald op de allerlaatste dag van de maand, deels in geld, deels in bonnen die je vervolgens mag/moet uitgeven bij bepaalde supermarktketens en winkelgroepen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Surfen op werk wangedrag”

, door

Quote du Jour“Het lijkt wel nu de arbeidsmarkt weer groeiende is dat mensen zich meer wangedrag op de werkvloer permitteren. Stel dat je een bedrijf runt van honderd mensen, dan komt dit per maand neer op duizend uur arbeidsproductiviteitverlies. Dit is geen kinderspel meer, maar een serieus probleem.”

Jacob Verschuur, directeur ICT Leadership van Ernst & Young jankt over privesurfen op het werk. Wanneer houden werkgevers eens op dit soort rekensommetjes te maken? Natuurlijk gaat dat ten koste van productiviteit, maar de tijd dan je als een fabrieksarbeider strak je hele werktijd aan de lopende band stond is allang voorbij. Het liefst zouden de werkgevers ook nog beginnen over roken, toiletbezoek en informele gesprekken met de collega’s, maar ze weten dat ze dan problemen met hun werknemers krijgen. Ehm, de vakbonden bedoel ik natuurlijk.

Dus: niet meer spreken van wangedrag, maar gewoon kijken of iemands productiviteit goed is, meer niet. Als iemand hetzelfde resultaat levert in de helft van de tijd dan moet je die mensen koesteren en wellicht een andere functie gaan aanbieden lijkt me. En zolang er nog driemaal daags vergaderd kan worden valt het wel mee met het verlies van arbeidsproductiviteit. Toch?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige