UEFA, geef me mijn voetbal terug

Hoera. De Champions League is weer begonnen. Weg met die lange grijze winteravonden voor de houtkachel met een goed boek en een glas rode wijn. Lekker weer de dinsdag- en woensdagavonden voor de buis hangen. Genietend van het neusje van de zalm van de grootste voetbalcompetitie ter wereld. PSG en Chelsea beten het spits af in een toernooi dat alleen nog maar voor superrijke voetbalclubs toegankelijk is. Een uitzondering daargelaten. Vijftig miljoen euro voor een middelmatige speler als David Luiz, wie kan dat nog betalen? Leicester, de nummer laatst van de Engelse competitie wellicht. Dankzij de verkoop van de uitzendrechten van de Premier League. Maar op het Engelse voetbal staat nu eenmaal geen maat. PSG-Chelsea was van een bedroevend laag niveau. Weinig strijd, nauwelijks kansen en twee ploegen die er geen wedstrijd van wensten te maken. Bang als zij waren om nu al op een onoverkomelijke achterstand gezet te worden voor de return op 11 maart. Chelsea kreeg in negentig minuten tijd welgeteld één hoekschop en schoot twee keer op doel. Statistieken liegen niet. Beschamend. Daar dacht de Special One natuurlijk anders over. Mourinho weigerde toe te geven dat zijn spelers niet goed waren. Hij was zelfs uitermate tevreden over het eindresultaat. ‘It was an important goal for us because a draw with a goal is better than one without.’ Een waarheid als een koe. Cruyff zou het niet beter gezegd kunnen hebben.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Amerikaanse droom is Europees

Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.

Voetbal in de pub (Foto: Flickr/The Flying Enchilada)

Champions League kijken in een Ierse pub: veel dichterbij Europa kom je niet als je een tijdje in de Verenigde Staten bent. Het oude continent is de afgelopen jaren onder George W. Bush verder afgedreven dan ooit. Maar dat ligt niet alleen aan de oud-president. Zowel fysiek als mentaal lijkt de afstand enorm. Nieuws uit Europa dringt zo goed als niet door tot de average Joe, tenzij het direct betrekking heeft op Amerika. Zoals: waar moeten we heen met die gevangen op Guantanamo Bay?

De verschillen tussen Europa en Amerika zijn regelmatig onderwerp van boeken, zoals The European Dream van Jeremy Rifkin. Altijd weer dezelfde conclusies: in Amerika kun je een stuk sneller rijk worden, in Europa verdelen we de poet. In Amerika werken de mensen harder en langer, in Europa leven de mensen langer met meer vrije tijd. Europa legt meer de nadruk op cultuur, geschiedenis en de waarde van mensenrechten, Amerika legt meer de nadruk op nut en waarde van dingen: kun je er geen prijskaartje aan hangen, wat zou het dan waard moeten zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voetbal is oorlog

Kobiashvilli (foto:wikimedia/GNU Free Documentation license)

De Georgische voetballer Levan Kobiasjvili (zie foto) weigerde het shirt van zijn club Schalke’04 aan te trekken bij het voorrondeduel voor de Champions League. De sponsor van de Duitse topclub is namelijk het Russische staatsgasbedrijf Gazprom. Kobiasjvili kwam niet in actie uit protest tegen de “Russische agressie” in zijn land.

Zo infiltreert de oorlog dus toch de sport, als tanks die stiekem iets verder doorrijden dan nodig is. De Europese voetbalbond Uefa besloot zijn vingers niet aan het conflict te branden en verbood een minuut stilte voorafgaand aan Spartak Moskou – Dinamo Kiev. Dat duel leverde overigens een vernederende nederlaag op voor de Russen: 1-4.

Eerder hadden we al het statement van de Georgische sporters op de Olympische Spelen in Peking. Zij staken kaarsjes aan voor de vrede in hun land. En we hadden de oproep van Nasji en andere pro-Kremlin-groeperingen alle Georgische sporters uit te sluiten van deelname aan diezelfde Spelen. Ze kwamen met een precedent uit 1920, toen de Duitse equipe werd geweerd in Antwerpen (meer hier over de sportieve strijd tussen de twee landen).

Dan was er nog De Kus na het schieten. Geen mortiervuur (/ auto-ongeluk) maar het luchtpistoolschieten op de Spelen. Natalja Paderina en Nino Saloekvadze waren lief voor elkaar, of gewoon sportief voor wie niets achter De Kus zoekt. Hier is-ie:

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.