Kinderachtige oppositie wil Jan-Peter voor de klas

Is Balkenende aanstaande donderdag bij het AOW-debat? Het zal mij persoonlijk jeuken, maar de voltallige Nederlandse oppositie in de Tweede Kamer vindt het van nationaal belang. Onbehoorlijk, minachting, genant, etcetera, etcetera, dat zijn de termen die gebruikt worden: Halsema, Rutte, Wilders, Pechtold en Kant vallen elkaar in de armen als het gaat om wie het debat van de kant van de regering zou moeten voeren. Maar je kunt je bij zo enorm veel ketelmuziek toch echt afvragen: Hebben ze nu echt niets beters te doen in Den Haag? Waar het debat over gaat is uit zicht verdwenen bij dit sullige opstootje, wat misschien ook wel de bedoeling is: op de inhoud kan de oppositie namelijk geen vuist maken tegen de AOW-plannen. De verdeeldheid is enorm: VVD en D66 zijn het eens met de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67, SP en PVV zijn fel tegen en GroenLinks heeft een alternatief voorstel. Verdeeldheid alom tegenover een opvallend eensgezind kabinet. Het is een wanvertoning van de oppositie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Crisis in de Kamer

, door

“De Tweede Kamer verkeert in een politieke crisis. Terwijl Nederland wordt geconfronteerd met een economische crisis, voedselcrisis en klimaatcrisis, discussiëren politici in de Tweede Kamer vooral over kleine onderwerpen waarmee ze makkelijk kunnen scoren.”

ChristenUnie-senator Egbert Schuurman geeft zijn collega’s in de Tweede Kamer een veeg uit de pan. Het debat over de kosten van het Koninklijk Huis is een voorbeeld van zo’n klein onderwerp, aldus de senator op de radio bij Tros Kamerbreed. Opvallende bijval krijgt hij van SP-senator Tini Kox. “Het is allemaal klein bier” volgens de partijgenoot van Ronald van Raak, die één van de hoofdrolspelers was in het debat rond de kosten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gescheiden inburgering verbieden is geen vooruitgang

, door
Gescheiden (Foto: Flickr/wheat_in_your_hair)

“De Kamer wil een einde aan aparte inburgeringsklassen voor mannen en vrouwen. Dat gescheiden klassen veel effectiever zijn, is kennelijk onbelangrijk.”

Zo opent dr. Rogier van ’t Rood, docent internationale pedagogische vraagstukken aan de Universiteit Utrecht, zijn opiniestuk over gescheiden inburgering in het NRC Handelsblad afgelopen week. Hij schrijft dit naar aanleiding van een uitspraak van een meerderheid van de Tweede Kamer.

In het opiniestuk omschrijft deze expert hoe het verbieden van gescheiden inburgering het – op zichzelf uiteraard terechte – doel naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen voorbijstreeft, zelfs in zijn eigen staart bijt. Om problemen bespreekbaar te maken (zoals de achterstand van vrouwen in sommige allochtone gemeenschappen of seksuele mishandeling), om vrouwen zelfstandig(er) te maken en om gelijkheid te bevorderen, zo betoogt van ’t Rood, is het juist wenselijk om soms in gescheiden groepen inburgering te organiseren. Ik vind zijn argumentatie overtuigend en ben dat met hem eens. Gescheiden inburgering is geen doel op zich, maar als het doel van inburgeren hiermee soms gediend is: doen!

Jammer genoeg heeft de PvdA-Minister van Integratie zijn eerdere standpunt – dat gescheiden inburgering positief kan zijn – verlaten. Zoals voormalig minister Vogelaar zeer terecht opmerkt, maakt de PvdA hiermee een knieval voor de onderbuik. Niet langer wat werkt, maar wat de politiek denkt te moeten doen om te voldoen aan de – vermeende – wensen van ‘het volk’ staat centraal.