Tutu: desnoods geweld tegen Mugabe

Winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 1984 Desmond Tutu wil dat de internationale gemeenschap ingrijpt in Zimbabwe, desnoods met geweld. Dat zegt de Zuidafrikaanse aartsbisschop in een interview met de BBC. Hij vindt dat de staatshoofden in de Afrikaanse Unie Mugabe niet moeten erkennen als de legitieme president van Zimbabwe. In de afgelopen dagen zijn tientallen oppositieleden vermoord, Zuid-Afrika verwacht de komende dagen 200.000 vluchtelingen uit Zimbabwe. De Verenigde Staten hebben na de ondemocratisch verlopen verkiezingen al sancties aangekondigd echter de Afrikaanse Unie twijfelt nog. Maar hoe zou dat ingrijpen van de internationale gemeenschap er uit kunnen zien? Een VN-vredesmacht wordt pas toegelaten als de Zimbabwaanse autoriteiten instemmen (zie: Bosnië doormodderscenario): dat gebeurt dus nooit. Dan maar er full force in met een internationale troepenmacht onder leiding van het Zuidafrikaanse leger, of is dat gezien de lessen in Irak toch niet zo slim? Of moet de oude dictator via een sneaky geheime dienst actie worden omgelegd? Zou het bewapenen van de oppositiepartij MDC de gewenste regime change brengen, of stort dit het land alleen maar in een bloedige burgeroorlog? Vragen waarop voorlopig nog geen antwoord is. Wacht eens, zouden die 3000 Angolese soldaten nog in Zimbabwe zitten?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.