Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Weer tijd voor een Franse Revolutie?
Het Tsjechische kabinet is gevallen, waardoor de toch al zwakke invulling van het voorzitterschap van de Europese Unie door dit land, verder wordt ondermijnd. Ondertussen schroomt de Tsjechische minister-president Topolanek niet om in het Europese Parlement in Straatsburg allerlei krasse uitspraken te doen over de Amerikaanse aanpak van de economische crisis. Ongetwijfeld worden deze ontwikkelingen in menig Europese hoofdstad – en waarschijnlijk ook in Washington – met gekromde tenen gevolgd. En niet in de laatste plaats in Parijs. Je vous ai dit, vindt men ongetwijfeld in Parijs. Een aanscherping van de tegenstellingen tussen Europa en de Verenigde Staten over de aanpak van de Economische crisis voegt nu niets toe.
Met enige regelmaat heeft president Sarkozy zijn bedenkingen over het al te zwakke optreden van Tjechië, nou niet bepaald onder stoelen of banken gestoken. President Sarkozy stak zijn ambities om – vanwege de speciale crisisomstandigheden – een soort voorzittersrol van de Eurozone te willen vervullen, niet onder stoelen of banken. Sarkozy had – dat was en is in ieder geval zijn eigen mening – laten zien hoe die rol kan worden ingevuld. Deze suggestie leverde – niet in de laatste plaats in Berlijn – de nodige gefronste wenkbrauwen op.
Los van de vraag of de Europese spelregels dat toelaten (dat doen ze niet), is het wel een relevante vraag of – onder het motto ‘nood breekt wet’ – door de instelling van een tijdelijke ‘crisisgroep’ de economische belangen van de Europese Unie niet beter kunnen worden behartigd.
De Europese Unie worstelt namelijk met (tenminste) twee problemen die elkaar ook nog eens versterken: de gebrekkige politieke integratie en het ontbreken van ‘instrumenten’ om de geïntegreerde economieën en Eurozone effectief te kunnen besturen, in combinatie met de verplichte halfjaarlijkse wisseling van het Europese voorzitterschap. Verdeeldheid in plaats van eenheid wordt hierdoor verder aangejaagd. Door de halfjaarlijkse wisseling ontbreekt het aan continuïteit in beleid omdat elk land zich in die rol graag wil profileren en eigen stokpaardjes op de politieke agenda zet. Bovendien ontbreekt het menig EU-land aan de bestuurlijke kwaliteiten om deze voorzittersrol naar behoren te kunnen vervullen.
Door de instelling van een dergelijke crisisgroep naar (min of meer) Frans voorbeeld, wordt wel de vrijheid van (nationaal) handelen van Europese staten ingeperkt, in strijd gehandeld met Europese afspraken, maar vooral beoogd het belang van Europa beter te dienen. Kort gezegd, een Franse Revolutie met nu als wapenspreuk: “minder vrijheid, minder gelijkheid, maar wel meer broederschap”. Wat mij betreft is zo’n crisisaanpak het proberen waard; er staat veel op het spel.
Tsjechië zonder regering, EU zonder voorzitter?
De Tsjechische regering is gevallen. Nu is dat niet zo vreselijk schokkend nieuws, regeringen vallen voortdurend overal ter wereld. Maar de situatie wordt iets complexer omdat Tsjechië op dit moment voorzitter van de EU is, wat betekent dat het land geacht wordt om nog drie maanden lang de agenda te bepalen en debatten te leiden. En dat is wat lastig te doen als de regering demissionair is en bovendien de handen vol zal hebben aan een nieuwe verkiezingscampagne.
Dit stelt de EU voor een vrij uniek probleem: wat ga je doen als de voorzitter van de Europese Raad plotseling wegvalt, of in ieder geval mandaat verloren lijkt te hebben? Gewoon maar doormodderen? Vervroegd het stokje doorgeven aan de Zweden? Een ander EU-land de kar laten trekken? (Frankrijk staat altijd vooraan om haar uitgekiende diplomatencorps op Europa los te laten.)
Er is natuurlijk nog een optie: de premier en zijn ministers hebben dan wel hun ontslag ingediend, maar de president zit nog gewoon. Die zou dus in principe het voortouw kunnen nemen. Maar laat dat nou net Vaclav Klaus zijn, één van de grootste eurosceptici in de Europese politieke arena…
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tweespalt | Klimaat(ont)kenners
They will be trying to pull together the latest research on global warming ahead of political negotiations later in the year. Ook: Guardian, Radio Free Europe Ook: Guardian, Insurance Journal, AFP, SkyNews, NRC
Wel bijzonder dat de conferentie van de VN nu in Kopenhagen is, de stad waar de naam van verbonden is aan de grootste groep ontkenners.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour | Ik wil het niet
“President Klaus has not received any guarantees that ratification of the Lisbon treaty will go on in the way he wants,..In this case, he cannot guarantee anything.”
Aldus de woordvoerder van president Vaclav Klaus van Tsjechië. Hij is een van de laatste hindernissen op weg naar de totale goedkeuring van de nieuwe grondwet van Europa het verdrag van Lissabon. De formulering geeft aan dat het meer een persoonlijke zaak is dan een representatie van wat de Tsjechen willen. Deze uitspraak van een onbenoemd politicus uit dat land bevestigd dat: “His narcissistic personality loves being at the centre of attention and power, and Czechs have a tendency to admire him because of their own lack of self-confidence,”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.