Ik heb het verneukt!

Barack Obama is er vandaag opnieuw in geslaagd om een frisse trend in te zetten. Waar de heren Bush en Cheney er ook vier, vijf, zes of zeven jaar later niet in slaagden om excuses te maken voor hun diverse missers (en hoogstens zoiets zeiden als 'Mistakes were made' daarmee de verantwoordelijkheid op anderen afschuivend), daar maakt Obama nu, amper twee weken na zijn ambtsaanvaarding, links en rechts excuses. 'I screwed up', heeft hij openlijk gezegd. Dit verwijst naar de problemen met zijn beoogde 'Health Secretary', Tom Daschle, die terug heeft moeten treden wegens een belastingschuld. Obama treedt hiermee in de voetsporen van een Democratische voorganger, Harry Truman, die het motto 'The Buck Stops Here!' hanteerde. Nooit iets afschuiven, nergens omheen draaien. Als je een fout hebt gemaakt, geef dat dan toe! Dit mag ik me ook aantrekken. Ik heb namelijk niet al te lang geleden zelf een stuk geschreven waarin ik deze Tom Daschle de hemel in heb geprezen. En zoals Obama een verantwoordelijkheid heeft tegenover het Amerikaanse volk, zo heb ik een verantwoordelijkheid tegenover mijn mede-redacteuren, en natuurlijk niet in de laatste plaats tegenover de argeloze GC-lezer, die immers blind moet kunnen varen op mijn wijsheid en inzicht. En dus, ik zal het gewoon eerlijk toegeven: IK HEB HET VERNEUKT!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sta op, Tom Daschle!

, door
Tom Daschle (Foto: United States Congress)

Obama is verstandig genoeg geweest om Hillary Clinton te parkeren op het State Department, het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Hij veronderstelt, terecht, dat ze daar niet veel kwaad kan. Immers, de buitenlandse politiek van Amerika verkeert in een dusdanig dal dat er eigenlijk niets meer aan te verpesten valt. Bovendien kan ze als minister van buitenlandse zaken goede sier maken. In de buitenlandse politiek rekent Obama erop dat leiders van andere mogendheden onder de indruk zullen zijn van celebrity-persoonlijkheden. Een goede, saaie, professionele diplomaat (denk Warren Christopher) zou misschien de betere beslissingen nemen, maar veel minder indruk maken op de Sarkozy’s en J.-P.- Balkenendes van deze wereld.

Obama heeft Hillary in ieder geval niet de belangrijkste baan gegeven. Zestien jaar geleden heeft Hillary zich al een keer te pletter gelopen op de hervorming van de Amerikaanse gezondheidszorg, en ze hoeft het niet nog een keer te proberen. Ondanks de economische crisis en de vele andere problemen blijft het feit dat twintig procent van de Amerikanen geen ziektekostenverzekering heeft misschien wel de grootste uitdaging voor de regering van Obama. Hiervoor heeft Obama een stille, rustige, ervaren, geslepen man benoemd. Sta op, Tom Daschle!

Tijdens de eerste termijn van Bush was Daschle de belangrijkste Democraat in het Congres, en was hij een eenzame vertegenwoordiger van de redelijkheid in de VS. Velen hadden hem graag als president of vice-president gezien. Het was even slikken toen hij in 2004 zijn Senaatszetel verloor (als Democraat in het zeer conservatieve South Dakota). President zou hij wel niet meer worden. Maar misschien is de nieuwe baan van Daschle wel vele malen belangrijker dan het presidentschap. Nu bevindt hij zich in een positie waar hij, vanuit de luwte, een echt verschil voor mensen kan maken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.