Hoe Wilders Europa omarmt

De PVV heeft in de Europese Unie een nieuwe vijand gevonden. Toch is het verkiezinsprogramma geen waterscheiding. Het kantelpunt lag in september vorig jaar. Een analyse van de Nederlandse Nieuwsmonitor. De PVV presenteerde gisteren haar nieuwe partijprogramma met de titel: ‘Hún Brussel, óns Nederland’. Het programma lijkt een radicale breuk met het vorige verkiezingsprogramma, ‘De agenda van hoop en optimisme’. Dat begon met hoofdstukken over veiligheid, islambestrijding en massa-immigratie en kende geen apart hoofdstuk over de Europese Unie. Wanneer en hoe is de PVV van hoofdthema veranderd? In de huidige maatschappij waar veel kiezers niet de tijd en moeite nemen om zich te verdiepen in standpunten en reputaties van partijen is de associatie tussen partij en thema van belang. Mensen die zich zorgen maken om immigratie komen zo al snel bij de PVV uit en mensen die zich zorgen maken om dierenwelzijn bij de Partij voor de Dieren. Met het nieuwe verkiezingsprogramma  probeert de PVV het issue ‘anti Europa’ te claimen met als belangrijkste concurrent de SP.

Door:
Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Is D66 wel klaar voor politiek leiderschap?

De redactie vroeg de huispoliticoloog partijprogramma’s te lezen en van commentaar te voorzien. Hij wordt er niet gelukkig van. Vandaag is D66 aan de beurt.

Het programma van D66 heet “En nu vooruit”. Waarom moet dat nu? Gingen we tot dusver dan achteruit? Politieke partijen schrijven verkiezingsprogramma’s, maar ze doen er geen gezondheids-waarschuwing bij: “bestudering van dit programma kan ernstige schade toebrengen aan uw geestelijk evenwicht en welbevinden”, of zoiets. Vorige week heb ik gepoogd het programma van de PvdA te verklaren. Nu dan het programma van D66.

Het is geen pretje, door mijn ergernis over de zielloze verkiezingsretoriek. Ik geef de opening als voorbeeld: “D66 werkt aan een wereld waarin de mens weer centraal staat. Vrije mensen die niet beperkt moeten worden door starre systemen, strikte regels of ontoereikende stempels en vooroordelen.”(p.4) Wat staat hier? Ik heb een kwartier op mijn hoofd gestaan, maar een betekenis kwam niet. Staat de mens nu niet centraal? Het probleem leek me nu net dat dit wel zo was. De mens centraal, als uitbater, vernieler en vervuiler van onze ecosystemen, als danser op de vulkaan, als veroorzaker van meervoudige crisissen. Moeten er dan juist niet systemen en strikte regels zijn, om de janboel wat in te tomen?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Groots of klein denken bij de PvdA

De PvdA denkt niet groot in zijn nieuwe partijprogramma. Waar is de bevlogenheid?

Het programma van mijn politieke partij, de PvdA, is 70 pagina’s lang. Het is bedoeld om kiezers mee te trekken, jawel, maar goed lezen neemt wel een dag. Dat komt door het probleem dat partij-programma’s  vaker hebben. Het zijn lijsten van wensen, beloften en inzichten, uit alle hoeken van de partij, vaak niet met een heldere samenhang en wisselend van diepzinnigheid, detaillering en uitwerking. Een bord zand eet niet lekker weg.

Het is niet mogelijk op alle details in te gaan, (b.v. van het type “kopen we die JSF nu wel of niet”,) maar ik kan wel een leeservaring met mijn lezers delen. Toen ik me er door had gewerkt was ik teleurgesteld. De inleiding van Diederik Samsom is een redelijke samenvatting, met de kennelijke bedoeling inspiratie aan te wakkeren. Warempel: dat lukt een beetje.

Maar dan komt een minder heldere compositie: “onze keuzes voor” achtereenvolgens een sterke economie, goed onderwijs, arbeid, meedoen, een veilig Nederland, wonen, de zorg, duurzaamheid, Europa, een solidaire wereld, democratie en bestuur, cultuur en sport, financiën. Het is een wonderlijke opsomming; wat is de onderliggende structuur?

Waarom begin je met een “sterke economie”? Is dat een impliciet gevecht tegen de 3% tekort van Brussel? Strijdt de PvdA tegen het frame van socialistische potverteerders?

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Graag radicale transparantie in politieke journalistiek

Nu de verkiezingen eraan komen is het weer van groot belang dat politieke journalisten transparant opereren. Die kans is alleen niet zo groot, maar het kan wel.

Ik heb er vaker voor gepleit – radicale transparantie om zo tegenwicht te bieden aan geïnstitutionaliseerde en georganiseerde (politieke) belangen. Om zo te voorkomen dat journalistiek de uitkomst van lange en complexe onderhandelingen is in plaats van  vrije nieuwsgaring. Enfin, om ons werk te kunnen doen, dus.  Nu is daartoe ook een oproep vanuit de NVJ – en niet door de minsten.

Theo Dersjant is docent journalistiek aan de Fontys Hogeschool Tilburg, Frénk van der Linden is freelance interviewer, Clairy Polak is presentator/interviewer en Dolf Rogmans is hoofdredacteur van Villamedia en alle vier roepen ze op om in de komende verkiezingsstrijd alle afspraken met alle mannetjesmakers openbaar te maken. Om het journalistieke proces dus open te gooien en zo het product te verbeteren. Want, schrijven zij:

Wij roepen journalisten op om onderhandelingsjournalistiek niet te laten verworden tot achterkamertjesjournalistiek. Om afspraken openbaar te maken. En politici of hun vertegenwoordigers erop te wijzen dat afspraken openbaar gemaakt (kunnen) worden. Om hun werk – kortom – op transparante wijze te verrichten.

Mooi. Prima. Onhaalbaar, maar dat geeft helemaal niet. De vraag is alleen: is openbaarheid voldoende en hoe gaan wij journalisten dat praktisch organiseren? Hoe ontsluiten wij de data van het journalistieke proces? Geven we het publiek de mogelijkheid om bij te sturen, doen we pas achteraf kond van wat er precies is gebeurd? Enfin – het initiatief is toe te juichen, nu moeten we heel hard gaan nadenken over de praktische uitvoering van transparantie. Anders blijft het bij een oproep waar geen enkele campagne-chef de billen van samenknijpt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waarschijnlijk minder allochtone Kamerleden na 12 september

Op basis van de huidige peilingen zal het aantal allochtonen in de Tweede Kamer na 12 september met een derde afnemen.

In 2010 werd een recordaantal van 16 allochtone Kamerleden gekozen. Op grond van de huidige peilingen en de nu bekende concept kandidatenlijsten lijkt dit met ruim een derde te verminderen tot ongeveer 11 allochtone kamerleden. Dat blijkt uit een inventarisatie van de (concept) kandidatenlijsten die is verricht door het weblog Republiek Allochtonië.

De waarschijnlijke afname van het aantal allochtone Kamerleden is vooral te wijten aan de lage stand in de peilingen van de PvdA en GroenLinks, de partijen met van oudsher de meeste allochtone kandidaten op hun lijsten. Ook bij het CDA en de Christenunie is het aantal allochtonen dat op een verkiesbare plaats staat afgenomen.

De meeste allochtone politici ervaren het als beledigend wanneer ze op hun allochtone achtergond worden aangesproken. Ze zijn geen Ali Alibi. Ze willen immers volksvertegenwoordiger zijn van een veel bredere groep Nederlanders en gewaardeerd worden op grond van hun kwaliteiten en niet op grond van hun etnische achtergrond. Daarnaast kun je veel kanttekeningen plaatsen bij het begrip allochtoon. (Door het CBS worden omschreven als: “Personen die in Nederland woonachtig zijn en van wie ten minste één ouder in het buitenland is geboren.”)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige