VVD meest te winnen bij kiesdrempel en districtenstelsel

Stel dat we in Nederland een kiesdrempel of een districtenstelsel hebben, dan heeft de VVD daar het meest bij te winnen. Sargasso zet een aantal scenario's op een rij. Het politieke landschap is versplinterd. In hoeverre onderscheiden partijen zich nu echt van elkaar? En leidt die versnippering niet tot waterige (regeer)akkoorden en hopeloze formaties? Bij iedere verkiezing wordt weer gepleit voor een ander partijstelsel. Ofwel partijen moeten over hun schaduw stappen en fuseren. Dat gaat voorlopig niet gebeuren. Ofwel het kiesstelsel zelf leidt tot een uitslag waar een overzichtelijk aantal partijen mee uit de voeten kan. We hebben een aantal scenario's bekeken voor de vorige verkiezingen. Hoe zou het politieke landschap eruit zien als we een districtenstelsel hebben en als we kiesdrempels zouden hanteren. Heel anders in ieder geval.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

ChristenUniek? De problemen van de ChristenUnie

De ChristenUnie is net met een stevig rapport over de laatste ‘verloren’ verkiezingen gekomen. In plaats van de verwachte 7 tot 10 zetels kwam de ChristenUnie uit op 5. Waarom?

De adviezen van de commissie waren helder:

De ChristenUnie profileert zich blijvend als een uitgesproken christelijke partij. (…) De ChristenUnie heeft een eigen achterban van betrokken en overtuigde christenen die de vaste basis vormt van de partij. De ChristenUnie moet blijven investeren in deze achterban…

Ik vind dit een rare conclusie, die zich moeilijk laat staven door de werkelijkheid. De problemen waarmee de ChristenUnie kampt, lijken mij niet uniek voor de ChristenUnie.

ChristenUnie - Tweede Kamerverkiezingen 2003, 2006 en 2010

Het rapport biedt drie interessante tabellen. Eerst kijken ze waar CU-stemmers wonen. Ze maken het onderscheid tussen vier gebieden. CU-bolwerken, plaatsen waar de CU geen lijst had bij de gemeenteraadsverkiezingen en twee tussen gebieden. Overal verliest de partij ongeveer 0,7 procent van de stemmen. Dat betekent dat de partij relatief de minste stemmen in de traditionele CU-bolwerken behaalt. De partij verliest met name in plaatsen waar er geen consistente CU-aanwezigheid was in het verleden: dat duidt erop dat traditionele christelijke kiezers (vrijgemaakt, gereformeerd) bij de partij zijn gebleven, en dat ze niet-traditionele kiezers verliest.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.