Minder Minder PVV

“Ik zal niets nalaten om te voorkomen dat Wilders aan de macht komt”. Aldus Timmermans op zijn partijcongres afgelopen zaterdag. Dat Wilders die uitspraak interpreteert als een oproep tot geweld, zegt vooral iets over zijn eigen verrotte manier van denken. Zoals de waard is vertrouwt-ie zijn gasten. Een normaal mens  begrijpt dat binnen de context waarin de uitspraak gedaan is, namelijk een politieke, democratische bijeenkomst en dat Timmermans bedoelt dat hij alle politíeke middelen zal gebruiken om te voorkomen dat Wilders aan de macht komt. Hij heeft zich tot voor kort zelfs redelijk afzijdig gehouden van die hele formatie – totdat hij een deadline stelde waarbinnen de formerende partijen eruit moeten komen. Wat heel logisch is, gezien het eindeloze ge-emmer van die vier, die ondertussen zeiken dat het demissionaire kabinet doorregeert. Ja wat wil je dan, dat we het hele land platleggen terwijl jullie elkaar de tent uitvechten? Wat me ook ergert, is de reactie van het Wilders-voetvolk op zijn belachelijke oproep om aangifte tegen Timmermans te doen. Koekje van eigen deeg – een antwoord op een soortgelijke oproep van Timmermans na de “minder-minder Marokkanen”-uitspraak van Wilders. Want dát kun je niet anders interpreteren dan dat hij de Marokkanenpopulatie wil decimeren, al zegt-ie er niet bij hoe – dat mag je zelf bedenken. Tot voor kort had ik het standpunt dat de nu formerende partijen het dan maar een tijdje moeten gaan doen, ondanks de schade die ze ongetwijfeld gaan aanrichten. Inmiddels ben ik er helemaal klaar mee. Dat begon al toen die totaal-idioten naar buiten brachten dat ze overeengekomen waren dat de maximumsnelheid weer naar 130km moet. Are you fucking kidding me?? Dát is waar jullie je mee bezig houden? We hebben een enorm stikstofprobleem en jullie willen daar nog een schepje bovenop doen? En nu dit akkefietje weer, dat afleidt van het feit dat de PVV niet van plan is ook maar íets op te lossen. Hun hele bestaansrecht is gebaseerd op polariseren, leugens verspreiden en haatzaaien. Het is hoog tijd om de PVV uit te sluiten van regeringsdeelname. Tijd voor Minder-minder PVV!*   * Ik zeg hier bewust niet Wilders, want anders is er wel weer een of andere minion die mij ook een aangifte aan mijn broek wil doen. Context en interpretatie is nou eenmaal niet het sterkste punt van de PVV en haar aanhang.   Voor de broodnodige vrolijke noot: https://www.youtube.com/watch?v=TzziH-y5RNI

Foto: eutrophication&hypoxia (cc)

Kaczynski: Polen blijft in de EU

ELDERS - ‘Wij zijn altijd pro-Europees geweest en we zijn niet van mening veranderd’, verzekert de leider van de regerende PiS zijn kiezers.

Zondag zijn er lokale verkiezingen in Polen en volgend jaar landelijke. Jaroslaw Kaczynski weet dat het EU-lidmaatschap in zijn land door een grote meerderheid wordt gesteund, ondanks alle kritiek uit Brussel op de inperking van de Poolse rechtsstaat door de huidige regering. Een recent onderzoek laat zien dat 87% van de Polen positief oordeelt over het EU-lidmaatschap. Aan de vooravond van de verkiezingen wil de PiS er geen twijfel over laten bestaan dat de partij op dit punt achter het volk staat.

Kaczynski bevestigde zijn trouw aan de EU nadat zijn minister van Justitie Zbigniew Ziobro had aangekondigd de opdracht te hebben gegeven voor een onderzoek dat moet uitwijzen in hoeverre het Verdrag van Lissabon in strijd is met de Poolse grondwet. Een aantal Poolse rechtbanken heeft contact opgenomen met het EU-tribunaal in Luxemburg om steun te verwerven tegen de herziening van het juridische stelsel in Polen. Ziobro verdedigde zijn stap met verwijzing naar Duitsland dat in 2009 een zelfde soort onderzoek heeft laten doen. Ziobro wees er op dat het onderzoek niets te maken heeft met een mogelijke uittrede uit de EU. Die suggestie duidt volgens hem alleen maar op manipulatie van de publieke opinie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Deutsche Bundesbank (cc)

Europese samenwerking: brug of de polsstok

ANALYSE - Deze week evalueert de Tweede Kamer de Europese samenwerking in het jaarlijkse debat ‘De staat van de Unie’. Een voorbeschouwing.

Eens per jaar bespreken leden van de Tweede Kamer met de Nederlandse leden van het Europarlement de toestand in de Europese Unie. Vooraf publiceert de regering een discussiegrondslag waarin ze haar voornemens voor het komend jaar kenbaar maakt. Bruggen slaan in Europa heet het stuk dat minister Timmermans een paar weken geleden in Buitenhof mocht toelichten. De quote die toen het nieuws haalde ging over de voorzitter van de Europese Raad, Herman van Rompuy die volgens Timmermans met “zijn” hervormingsplannen te ver voor de troepen uit dreigde te gaan lopen. Dat kon Van Rompuy, de week erop te gast in Buitenhof , natuurlijk niet over zijn kant laten gaan. Terecht merkte hij op dat hij tot niets in staat is zonder de 27 regeringsleiders. De Raad  is de baas, niet hij. Daarmee legde hij de bal weer terug bij de Nederlandse regering, een-zevenentwintigste deel van zijn opdrachtgever. En zo gaf hij tegelijkertijd opnieuw voeding aan de oplopende frustratie over Europa bij de burgers die ondertussen meer dan genoeg hebben van dit spelletje van het heen en weer schuiven van de verantwoordelijkheid zonder dat er hen iets wordt gevraagd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Timmermans de Communistenvreter

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Arjen de Wolff met een artikel dat eerder verscheen op zijn eigen website. Arjen is adviseur voor politieke en democratische organisaties in niet al te frisse landen en weet hoe het is om opgesloten te worden om zijn mening. Hij zag vrienden verdwijnen (Armenië) en mensen opgeblazen worden voor zijn ogen (Irak) terwijl hij probeerde in hun landen democratie bij te brengen. Hij was ook spin doctor (al noemt hij het zelf liever anders) voor de Tweede Kamerfractie van D66 vanaf 2003-2006.

Frans Timmermans (Foto: Kaj Leers)

Frans Timmermans, voormalig staatssecretaris Europese Zaken voor de Partij van de Arbeid, noemde de SP een stel communisten, blijkt uit documenten van Wikileaks. Hup, meteen heel SP’end Nederland over de zeik. Maar Timmermans had gelijk, stelt Arjen de Wolff.

Wat zou Frans Timmermans in 2006 eigenlijk ten diepste hebben gedreven toen hij de Amerikanen, gevraagd naar mogelijke samenwerking van PvdA met SP, vertelde dat de PvdA er onverstandig aan zou doen iemand te vertrouwen die ooit communist is geweest? Wilde hij de Amerikanen naar de mond praten? Wilde hij ze geruststellen over het dreigende gevaar van SP-deelname aan de regering, met mogelijk alle rampzalige gevolgen voor het buitenlands beleid vandien? Of sprak hier de onvervalste sociaal-democraat, die getrouw aan de geschiedenis simpelweg een diepe en authentieke weerzin tegen communisten formuleerde?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.