Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de 'feitish' van de reguliere media. Na aanslagen in wereldsteden als London, Bali, Madrid en natuurlijk New York is er onder Duitse politici onlangs opgemerkt dat Duitsland volledig buiten schot lijkt te blijven. Klaus Wowereit, burgemeester van Berlijn, heeft in een interview aangegeven 'teleurgesteld te zijn' in het gebrek aan serieuze aanslagpogingen op zijn stad. "Begrijp me niet verkeerd," aldus de burger- vader, "terreur is iets verschrikkelijks, en wij proberen het koste wat het kost te vermijden. Maar toch steekt het. Er is hier nog niets geprobeerd. Nog niets! Berlijn is toch een wereldstad? Een politiek epicentrum? Behalve een wat tegenvallende incident in 2000 hebben we in dit opzicht weinig om trots op te zijn. Nu wil ik niet zeggen dat we op een aanslag hopen, absoluut niet. Maar aan de andere kant zien wij ook het belang van het hebben van een invloedrijk profiel. En dit zegt toch iets over ons." 'Wowi', zoals de eerste burger van de wereldstad ook wel liefkozend genoemd wordt, ziet naast de bekende nadelen een aantal potentiële voordelen. "Iedereen weet dat Berlijn financieel niet al te lekker draait. En je staat verbaasd hoeveel middelen er ineens vrijkomen als je alleen al een terreurdreiging hebt." Hoe het probleem opgelost zal worden kan Wowereit nog niet zeggen. Wel geeft hij aan binnenkort met Bondskanselier Merkel om de tafel te gaan zitten en over oplossingen na te denken. Pessimistisch is hij zeker niet: "Berlijn is al tijden een invloedrijk centrum in Europa, en ik ben er van overtuigd dat we ook dit probleem het hoofd kunnen bieden."
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Vermelden nationaliteit Over het vermelden van de nationaliteit van de aangehouden personen is na de persconferentie in de media veel gesproken. De driehoek heeft er voor gekozen om open en duidelijk te communiceren in dit soort situaties (conform de in 2004 vastgestelde notitie “Uitgangspunten bij de aanpak van terrorisme in Amsterdam”). In dergelijke situaties heeft de overheid haar burgers zo goed en volledig mogelijk te informeren.
In dit geval wordt in de melding nadrukkelijk gesteld dat het zou gaan om 3 Marokkanen uit Spanje en lag er een verbinding naar de gepleegde aanslagen in Madrid, waarvan bekend is dat deze door daders met een Marokkaanse achtergrond zijn gepleegd. Het verzwijgen van de achtergrond van de op 12 maart aangehouden personen zou gezien deze verbinding een afwijking zijn van de communicatieve uitgangspunten rondom (dreigende) terroristische aanslagen. Omdat de driehoek noch in woord noch in gedachten een relatie legt of heeft gelegd tussen de achtergrond van de aangehouden personen en de Marokkaanse gemeenschap, zag de driehoek geen reden af te wijken van deze lijn. Deze relatie wordt – geheel ten onrechte – door anderen gelegd.” (Job Cohen, 19 maart 2009 (pdf))
Het is begrijpelijk dat je in situaties van terroristische dreiging open en duidelijk moet communiceren zodat er geen onnodige onrust ontstaat in de samenleving. Maar ook uit bovenstaande uitleg in de brief van Job Cohen, burgemeester van Amsterdam, kan ik niet halen waarom het nou noodzakelijk was om nadrukkelijk de afkomst te melden van de arrestanten.
Wat is de toegevoegde waarde van deze melding voor het grote publiek? Kunnen ze dan beter beslissen of ze wel of niet de straat op durven op dat moment? In mijn ogen is het een zeer kromme poging om achteraf goed te praten wat in eerste instantie toch vooral een vergissing is geweest. Zelfs als het om een terroristische dreiging gaat, geldt ook voor die arrestanten het principe “onschuldig tot schuld bewezen”. En daarbij hoort ook de bescherming van de identiteit van verdachten. Dus ook niets over de afkomst zeggen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.