Autisten schoppen kont, want terwijl alle zogenaamd normale multitaskende mensen constant falen krijgen zij in deze vluchtige tijden nog wel wat voor elkaar. Toverwoord: concentratie. De autistische kunstenaar Stephen Wiltshire vloog twintig minuten boven New York en tekende daarna uit het blote hoofd een groot panorama van wat hij had gezien. Check de video op zijn site of zijn stadsgezichten. Overigens herhaalt hij met zijn panorama New York het kunstje dat hij al eerder deed in Tokio, Rome, Hong Kong, Frankfurt, Madrid, Dubai, Jeruzalem en Londen. Want daar zijn autisten ook goed in: herhaling. Voelt goed trouwens 15.15 invullen als postingstijd, mooi: één vijf één vijf op vijf november... en dan nu klikken op "Schedule", klaar, venster sluiten.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Crachàt waagt zich op de Nederlandse papiermarkt. Volgt u zijn zoektocht live en direct mee?
(daags nadien was er reeds een automated reply, maar het is nog steeds wachten op een echt ingetikt antwoord.
En als Vry Nederland niet hapt – dan gaan we gewoon verder, toch? De correspondentie krijgt u in ieder geval ge(ri)posteerd)
Hieronder de integrale mail die ik een week geleden verstuurd heb.
Besten.
En dat zeg ik niet voor niets. Zou ik jullie mogen helpen met deze tekening?
Ik heb de schaamteloze vrijheid genomen om er jullie titel al op te kleven, en een verklarende headline.
Kwestie van wat in te kleden, zeg maar.
Verder: zijdelings kennen jullie mij al, of toch enkelen van de redactie: ik werk voor Sargasso, ben Crachàt daar.
En een tekenaar van jullie nam ooit eens een idee van me over (overigens netjes onder de prent vermeld) voor een tekening van hem.
Enfin, heel erg graag zou ik voor jullie willen werken,
U kan zich niet voorstellen hoezeer ik hoop op een positief antwoord.
Enfin,
hartelijke groet,
Crachàt
Deze week: Hoe kan meer zien dan wat er is?
Onlangs stootte ik op een prent van Hans Holbein de jonge.
Een typische Duitser (grondig!), en niet onbelangrijk in zijn tijd: maakte de overgang van katholiek naar de tegenstander. Dat behelsde voor een kunstenaar een bepaalde moed, want de kkerk was van de afbeeldingen en het grote geld. Absoluut genie, zonder twijfel, en zijn talent lijkt gemaakt voor z’n tijd: de renaissance. Een WYSIWYG, eeuwen voor op z’n tijd. Als je er eentje gezien hebt innetecht, dan vergeet je dat nooit meer. Je kan van ver staan of dichtbij – hij is en blijft een van de weinige kunstenaars die op elke afstand telkens andere wonderlijkheden tonen. Maar. Duitser zijn heeft ook zijn andere zijde. Je ziet het bij Dürer, je voelt het bij Beuys, en Anselm Kiefer ràmt het erin: ze hebben daar wat te weinig zeebriezen. Volkomen humorloos gaan die Teutonen te keer. Maar nu: de stuff! de Prent dus. Waar deze KoZ over gaat. ±700 Kb!
Na de klik: ontraadsel ’t geheim van hoe die Renaissancen oplichters zijn – of toch niet?
Het heeft een beetje weg van 50 ways to kill your lover, maar dat is het niet, geloof me. Mijn liefde voor Holbein is onvoorwaardelijk, enkel overstegen door die voor de renaiccanse zelf misschien. Nee: dit is een pleidooi voor het merkwaardige verband dat er is tussen anno nu en anno toen. Dit is namelijk een overgetraceerde foto. Meneer Holbein ging achter een camera (obscura) staan, en tekende wat hij op de glasplaat zag over op perkament. Er werden kopieën gemaakt, bijvoorbeeld deze, om als volwaardige tekening door het leven te gaan (wellicht bedoeld om de opdrachtgever zijn fiat te krijgen omtrent stijl en compositie) en andere om als schaalmodel te dienen voor het echte/grote werk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
