Dreigen echtscheidingen de EU te verscheuren?

Binnen EU-kringen is er op dit moment enige heisa over plannen om op Europees niveau de regels rond echtscheiding (enigszins) te harmoniseren. Nu zullen eurosceptici wellicht meteen over nutteloze Brusselse bemoeizucht beginnen, maar dat is niet helemaal terecht. Van de circa 845.000 echtscheidingen die jaarlijks in Europa plaatsvinden zijn er zo'n 170.000 van echtparen met verschillende nationaliteiten. Dat kan complicaties opleveren. Want als een Fransman met een Finse trouwt en vervolgens in Polen gaat wonen, onder welk nationaal recht vallen ze dan? En om het nog complexer te maken, wie heeft er recht op het vakantiehuisje in Spanje? Welk recht van toepassing is maakt nogal uit. Onder Frans recht heeft bijvoorbeeld de minst verdienende partner veel minder rechten op gezamenlijk bezit dan in Finland. En in Frankrijk maakt het bijvoorbeeld ook veel meer uit of een van beide partners is vreemdgegaan. Als onze Fransman welgesteld is en zijn Finse liefde met iemand anders in bed is gedoken heeft hij er dus behoorlijk voordeel bij de echtscheiding onder zijn eigen nationale recht te laten vallen, terwijl zij natuurlijk liever naar een Finse rechtbank stapt. In de praktijk geldt nu vaak dat de rechtbank die het eerst van de echtscheiding hoort, beslist, wat sluwe partners dus een mogelijkheid geeft hun verloren liefdes een juridische loer uit te draaien.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige