Op 27 december 1895 vindt in St. Louis een schietpartij plaats. In de saloon van Bill Curtis krijgen William Lyons en Lee Sheldon, bijgenaamd Stag Lee, ruzie in het kader waarvan Lyons uiteindelijk Sheldon’s hoed afpakt en niet meer terug wil geven. Daarop schiet Sheldon Lyons dood, pakt zijn hoed terug en loopt weg. Schietpartijen met dodelijke afloop vonden toen vaker plaats en daarom zou alles allang vergeten zijn, maar er werd een lied over gemaakt.
Over waar het lied vandaan komt en waar het in de eerste jaren heen ging, is weinig bekend. Pas sinds de jaren '20 van de vorige eeuw verschijnt iets op grammofoonplaat. De namen van Lee Sheldon en William Lyons veranderen steeds een beetje in Stagolee, Stack O’Lee, Staggerlee en in bijvoorbeeld Billy de Lyon, maar dat heeft verder niets te betekenen, het gaat steeds om dezelfde personen.
Er bestaan dan al meerdere verschillende stukken, Ma Rainey heeft het meer over hoe slecht Stag Lee zijn echtgenote behandelde en Furry Lewis heeft het over kansspel in plaats van de hoed als oorzaak voor de schietpartij. Mijn favoriete stuk is Stack O’Lee van Mississippi John Hurt van 1928.
