NZa jaagt ambulances op

NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) jaagt ambulances op -  Zorgverzekeraars en ambulancediensten willen realistischer tijdnorm bij spoedritten Het kabinet had amper beloofd de ambulancesector wat rust te gunnen of de NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) stuurde, met instemming van minister Schippers,  een brief naar de zorgverzekeraars en droeg ze op de RAV-en (Regionale Ambulancevoorzieningen) achter de broek te zitten om de responstijden te verkorten. De NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) had namelijk ontdekt dat zeventien van de vierentwintig regionale ambulancevoorzieningen de norm voor spoedritten niet halen (rapport Normoverschrijdingen responstijden ambulances). Responstijd is de tijd tussen de melding en het tijdstip dat een ambulance ter plaatse is. De wettelijke norm is dat bij 95% van dit soort spoedritten (in het jargon: A1-ritten) de responstijd niet langer dan 15 minuten is. Sargasso is in de materie gedoken. Jaarstukken van RAV-en zijn doorgespit, contact gelegd met een aantal zorgverzekeraars en RAV-en en de jaaroverzichten bestudeerd die de AZN (Ambulancezorg Nederland) on line heeft staan.

Door: Foto: FaceMePLS (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.