Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken (bijna) elke week een spraakmakende muzikant. Sinds een aantal jaren heeft Den Haag een grootscheeps popfestival: ?Den Haag Beatstad.? Toch wat merkwaardig, want wat je ook van Di-rect, Anouk of Kane kan zeggen: beat maken ze niet. Nee, voor echte beat moet je tegenwoordig naar Rotterdam. Zoals verlopen havenstad Liverpool ooit de Beatles voortbracht, komt uit Rotjeknor het vierkoppig combo The Madd. Het kwartet speelt korte, aanstekelijke liedjes met een duidelijke couplet-refrein structuur en doet z'n uiterste best deze met fluitsolo?s, handclap en koortjes van een vintage sixties-geluid te voorzien. Zelfs orgeltjes, melodieuze samenzang, haar in een scheiding en het aantrekken van een pak worden niet geschuwd. Het prettige is dat het ook resulteert in uitermate fijne liedjes, zoals onderstaande clip van Her Big Man, overigens geregisseerd door Erik ?Spinvis? de Jong, bewijst.
Spinvis staat vanavond echt, heus waar in Carré. Zingt ‘ie zelf. Vraag is of z’n publiek ditmaal wel kan, want dit is eigenlijk een excuusliedje voor een concert dat in 2022 gepland stond.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Over Kunsttranen is niet veel bekend, behalve dat hij op twitter en insta zit en zichzelf ‘zolderkamermuzikant’ noemt. Speciaal voor De Woonopstand van 17 oktober in Rotterdam (en een beetje voor Sargasso) zette hij dit nummer op Youtube.
Spinvis meets fijne electropop. En de tekst laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Wat kan je nog meer verwachten van protestmuziek?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Er was een periode dat ik, als ik thuiskwam na een nachtdienst, voordat ik naar bed ging, een vast ritueel had: ik pakte de krant uit de brievenbus, maakte een pot thee en zette de cd Goochelaars & Geesten van Spinvis op. Even chillen in mijn ochtend-bubbel.En dan had ik zo mijn lievelingsnummers. En zeker, het nummer De Loop Der Dingen, had zijn betovering, en ook Dag 1 liet mij niet onberoerd, en sowieso had ik geen weerstand tegen Wespen Op De Appeltaart. Maar verderop op die plaat stond nog een nummer dat dat me altijd net iets meer pakte: Op Een Ochtend In Het Heelal. Als ik dat gehoord had, kon ik rustig naar bed. Wat was dat dat dat nummer zo bijzonder maakte? De Lennard Nijgh-achtige tekst? Het optimisme, de poëzie? Wat was er zo ongrijpbaar mooi en intrigerend aan dat liedje? Die verhalende tekst? En dan die zinnen die zo blijven hangen: ‘op een ochtend in het heelal.’ Dan sta ik paf. Of: ‘De burgemeester schraapt zijn keel. Uit zijn mond komen woorden vrij. Ze stijgen op, het zijn er veel’. Later las ik dat Spinvis, Erik de Jong dus, het nummer had gemaakt in opdracht van de gemeente Amsterdam ter gelegenheid van de eerste tram naar de nieuwe wijk IJburg.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.