Herkansing in Spanje

Spanjaarden gaan zondag opnieuw naar de stembus om een parlement te kiezen dat in staat moet zijn om na een half jaar politieke onmacht een nieuwe regering samen te stellen. Vooral de sociale problematiek leidt, net als in andere Europese landen, tot steeds grotere politieke spanningen. In Spanje wonen 380.000 Britse expats, meer dan in enig ander Europees land. Zij wachten in spanning af hoe het referendum over de EU gaat uitpakken en hopen dat Remain wint. Veel van deze, merendeels gefortuneerde pensionado's, konden er zelf niet aan deelnemen omdat ze al vijftien jaar in het buitenland wonen. Een Brexit betekent voor de expats een onzekere toekomst. Allerlei gemeenschappelijke regelingen zullen moeten worden vervangen. Het gebruik van de lokale gezondheidszorg zal niet meer vanzelfsprekend zijn. Zakenmensen krijgen het moeilijker. Remigratie ligt voor de hand en dat zal naar verwachting ook de lokale Spaanse economie raken. Spanje zou naar verhouding zwaar worden getroffen door een Brexit. Spanjaarden zijn daarom meer dan andere Europeanen voor behoud van het Verenigd Koninkrijk in de EU. Hun economie stagneert, de werkloosheid blijft hoog en de armoede neemt toe. In Trouw (€) kwamen gisteren inwoners van het Zuid-Spaanse Sanlúcar de Barrameda aan het woord. Bijna de helft van de beroepsbevolking is werkloos. 'Elke dag mengen zich tussen de Afrikaanse verkopers van nep-merkzonnebrillen en dito voetbalshirts talloze autochtone Spanjaarden die hele vissen en kilo's coquinas (schelpdieren) proberen te slijten.' Illegaal. Velen verloren niet alleen hun baan maar ook hun huis. Ze kraakten een leegstaand appartementencomplex en knapten het zelf op. Veel vertrouwen hebben ze niet in de nieuwe verkiezingen. 'We moeten het hier allemaal zelf doen.'

Foto: Jordi Boixareu (cc)

Catalaanse separatistenregering valt uiteen

ELDERS - De onafhankelijkheid van Catalonië is hoogst onzeker geworden na een conflict in de regionale regering over de begroting. Spanje maakt zich nu eerst op voor nieuwe parlementsverkiezingen na het vastlopen van de onderhandelingen over een nieuwe centrale regering.

Na eindeloze onderhandelingen kwam er in Barcelona begin dit jaar dan toch een regionale regering van verkiezingswinnaar Junts pel Sí (“Samen voor een Ja”) en de linkse CUP (Candidatura d’Unitat Popular). Artur Mas, de leider van de Junts pel Sí moest er zelfs voor worden opgeofferd omdat de CUP hem na zijn bezuinigingsbeleid in de vorige regering niet accepteerde als nieuwe premier. In zijn plaats kwam Carles Puigdemont. Maar bij de behandeling van de begroting voor 2016 kwamen de oude tegenstellingen tussen links en rechts in de nieuwe coalitie weer volop aan het licht. De CUP zette deze week de hakken in het zand en weigerde de begroting goed te keuren. Daarmee verliest de regering van Puigdemont de meerderheid en vallen alle toekomstplannen in duigen. De premier: ‘Het heeft geen zin een regeerakkoord goed te keuren en dan de begroting niet. Zonder stabiliteit kunnen we niet regeren. We hebben geen begroting, we hebben geen meerderheid, en dus moeten we ons afvragen welke garanties we nog hebben voor toekomstige akkoorden’

Eurovriendjespolitiek

Spanje dreigt zwaar te zondigen tegen de begrotingsregels in het Europese Stabiliteits- en Groeipact (SGP). Maar wat er gebeurt als de conservatieve Spaanse regering niet bijstuurt voor de verkiezingen in december, blijft onduidelijk. Het lijkt erop dat de Spaanse premier Mariano Rajoy er met steun van zijn Duitse ‘partijgenoot’ Wolfgang Schäuble in is geslaagd zand in de Brusselse machine te strooien.

Bron: Financieel Dagblad 13 oktober, papieren versie.

Foto: Bloco (cc)

PSOE overlegt met Podemos over nieuwe Spaanse regering

ELDERS - Sinds de verkiezingen van 20 december is er nog steeds geen nieuwe regering gevormd in Spanje. De partijen hebben tot 2 mei de kans, anders moeten de kiezers opnieuw naar de stembus.

Pedro Sánchez, de leider van de Spaanse socialisten (PSOE), toont zich optimistisch na een eerste gesprek met Podemos-leider Iglesias over een nieuwe coalitie. De wil om tot een overeenkomst te komen is er, evenals de wil tot dialoog, zei hij. Spanje is dichter bij een nieuwe coalitie dan bij nieuwe verkiezingen, volgens Sanchez. Als hij mislukt komen er nieuwe verkiezingen, waarschijnlijk in juni. De socialisten willen het liefst ook de liberale Cuidadanos er bij. Maar deze partij heeft samenwerking met Podemos op voorhand afgewezen. En omgekeerd is de liefde er ook niet bepaald. Een eerdere uitnodiging van de PSOE aan Podemos werd op het laatste moment afgewezen door Podemos omdat de socialisten niet wilden praten zonder Cuidadanos. Coalitievorming is een nieuw fenomeen in Spanje en de heren moeten er kennelijk nog aan wennen dat je om tot een resultaat te komen soms ook moet onderhandelen met partijen die wat verder weg staan van je eigen programma.

De politieke crisis is het gevolg van het feit dat de verkiezingen geen meerderheid hebben opgeleverd voor een van de oude grote partijen, de rechtse Volkspartij (PP) resp. de linkse PSOE. Dat was voorheen wel het geval. Op 20 december verloor de regerende PP van premier Rajoy de meerderheid, maar bleef ze wel de grootste partij. Een grote coalitie is gezien de onderlinge verhoudingen en de uitslag van de verkiezingen praktisch uitgesloten. Er zou dus gezocht moeten worden naar een coalitie van de PP of de PSOE met een of meer andere partijen. Zowel Rajoy als Sanchez slaagden er in de afgelopen maanden echter niet in een coalitie te vormen die door een meerderheid in het parlement gesteund wordt. Eerst liep Rajoy stuk op de onwil van andere partijen om mee te werken aan een regering van nationale eenheid onder zijn leiding. Daarna mocht Sanchez het proberen, maar zijn pact met Ciudadanos kreeg begin maart ook geen meerderheid. De enige kans die nu nog overblijft is een verbond van de PSOE met de nieuwe, alternatieve linkse groep Podemos. Daarvoor is dan wel nog de steun nodig van kleinere partijen.

Foto: foto: pixabay.com

Ierse impasse

ELDERS - Hoe krijg je twee vijandelijke partijen zover dat ze samen de meest voor de hand liggende regeringscoalitie gaan vormen?

In Ierland heeft de regerende coalitie van Fine Gael en Labour bij de verkiezingen van 26 februari de meerderheid verloren. Dat is op de eerste plaats te wijten aan Labour. De partij verloor in vergelijking met de verkiezingen van vijf jaar geleden maar liefst 30 zetels en komt nu als vierde partij met 7 zetels in het nieuwe parlement. Fine Gael van premier Enda Kenny verloor nauwelijks minder en ging van 76 naar 50 zetels. Maar de partij blijft wel de grootste. De grote winnaar, Fianna Fáil van Micháel Martin bleef steken op 44 zetels. Sinn Féin van de Ierse republikein Gerry Adams won ook en behaalde 23 zetels. De Ierse Groenen kwamen met twee zetels terug in het parlement.

Gisteren kwam het nieuwe parlement voor het eerst bijeen om volgens de regels een nieuwe parlementsvoorzitter een nieuwe premier te kiezen. Dat laatste was een onmogelijke opgave, omdat geen van de drie kandidaten, Kenny, Martins en Adams, een meerderheid kon behalen. Een grote coalitie van Fine Gael en Fianna Fáil ligt het meest voor de hand. Maar bij deze gezworen vijanden is daar weinig animo voor. De Ierse kiezers kunnen een nieuwe regering voorlopig wel vergeten.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Dennis Jarvis (cc)

Portugal: linkse regering krijgt centrum-rechtse president

ELDERS - De Portugese kiezers hebben de nieuwe linkse minderheidsregering van de socialist António Costa met de nieuwe president een centrum-rechtse toezichthouder gegeven.

Met 52% van de stemmen is het pleit al in de eerste ronde beslist. Portugal krijgt Marcelo Rebelo de Sousa als nieuwe president. Hij hield al bij de verkiezingen afgelopen zondag al zijn concurrenten op grote afstand. Rebelo de Sousa (67),  voorheen leider van de (rechtse) Sociaal-Democratische Partij, is een bekend televisiecommentator. Anders dan zijn voorganger Anibal Cavaco Silva, die de nieuwe regering met moeite gedoogde, heeft hij zich onmiddellijk bereid getoond samen te werken met de socialisten van Costa. “Het is tijd om de bladzijde om te slaan en rust te brengen in het economische, sociale en politieke landschap,” zei hij direct na zijn verkiezing. Dat wordt dus een kwestie van “cohabitatie”, zoals we dat ook wel in Frankrijk gezien hebben: een president en een premier van verschillende politieke richtingen. Ook in Portugal heeft de president bepaald geen louter ceremoniële functie. Op de valreep blokkeerde vertrekkend president Cavaco Silva deze week een wet die adoptie door homoparen mogelijk moet maken.

Het is de vraag of premier Costa erg ongelukkig is met deze gedwongen samenwoning. Zijn regering is in het parlement afhankelijk van het Linkse Blok en een coalitie van communisten en groenen. Costa wil graag een links anti-bezuinigingsbeleid voeren, maar hij wil ook geen ruzie met zijn collega’s in de EU. Dus zal er nogal eens geschipperd moeten worden. Rebelo de Sousa heeft de macht om in te grijpen als het misgaat. Hij kan ook nieuwe verkiezingen uitschrijven. Costa zal dat zijn linkse partners zeker laten weten als ze niet willen meewerken met zijn beleid.

Foto: foto: https://en.wikipedia.org/wiki/23-F

Politieke impasse in Spanje

ELDERS - De verkiezingen van 20 december in Spanje hebben een meerderheidsregering van één partij onmogelijk gemaakt. Een coalitieregering is nog ver weg. Nieuwe verkiezingen zijn niet uitgesloten. Die komen er vrijwel zeker voor het regionale parlement in Catalonië waar de voorstanders van afscheiding er niet in geslaagd zijn een compromis te vinden.

Volgende week woensdag moet het nieuwe Spaanse parlement zich uitspreken over de regeringsvorming. Aftredend premier Rajoy van de conservatieve volkspartij (PP), die ondanks een groot verlies toch de grootste bleef, heeft de leiders van de socialisten (PSOE) en de nieuwkomers Ciudadanos en Podemos gepolst over zijn kansen om opnieuw een regering te vormen. Hij hoopt op een regering van nationale eenheid samen met of gedoogd door PSOE en Ciudadanos. Voorlopig heeft alleen de laatste gehint op mogelijke gedoogsteun. Volgens de PP is de PSOE nu aan zet. Als ook de socialisten zich volgende week van stemming onthouden kan Rajoy nog een kans krijgen. Volgens hem zijn er meer overeenkomsten dan verschillen tussen de PP en de PSOE. Maar juist daarom heeft een groot deel van de Spaanse kiezers nu gekozen voor een van de nieuwkomers. Een samenwerking van de oude partijen lijkt dus een klap in het gezicht van de kiezers die hebben laten weten dat er verandering moet komen in de Spaanse politiek.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Riccardof (cc)

Winst voor Podemos; PP blijft de grootste

VERSLAG - De Spaanse parlementsverkiezingen van zondag 20 december draaiden uit op grote winst voor de 2 nieuwkomers, C’s (Ciudadanos) en Podemos. Evenwel blijven de volkspartij PP en de socialistische PSOE – nog net – de grootste.

Het was geen echte overwinningsspeech van premier Mariano Rajoy, even na middernacht. Hij bedankte de stemmers en zijn ‘vrienden en vriendinnen’ voor het harde werk tijdens de campagne, maar de overwinning droop er niet vanaf. Dat kon ook niet; ondanks dat de PP met 123 zetels nog altijd de grootste is, heeft de partij 63 zetels moeten inleveren.

Voornemen

Toch weerhoudt die uitslag de PP er niet van om een regering te willen vormen. Rajoy sprak direct het voornemen uit om het voortouw te nemen in de coalitieonderhandelingen. De vraag is: met welke partij? Oude vriend PSOE heeft weliswaar ook flink moeten inleveren (van 110 in 2011 naar 90 zetels), maar samen kunnen ze wel de benodigde 176 zetels krijgen om een meerderheid te vormen.

Coalities

Het zou zomaar kunnen dat er geen eer wordt gedaan aan de enorme winst van de nieuwkomers C’s en Podemos. Gebeurt dat wel, dan zijn de volgende coalities denkbaar:

PSOE + Podemos + C’s
PSOE + Podemos + Esquerra Republicana (Catalaans) + UP (extreem links) + EAJ PNV(Basken)
PSOE + Podemos + Esquerra Republicana + UP + Democràcia i Libertat

Foto: foto: commons.wikimedia.org

Spaanse parlementsverkiezingen: geen aardverschuiving, toch verandering

Aanstaande zondag vinden de Spaanse parlementsverkiezingen plaats. Zoals het er nu naar uitziet verliest de regerende volkspartij PP flink. Dat zal in elk geval een eind betekenen voor het tweepartijenstelsel dat de Spaanse politiek decennia kenmerkte.

Op 20 december doen 2 nieuwe partijen mee aan de parlementsverkiezingen: Podemos (“we kunnen”) en Ciudadanos (“burgers”) – of kortweg C’s. Deze nieuwkomers doen het in de peilingen zó goed dat het nu lijkt te gaan om 4 grote partijen die strijden om de gunst van de kiezer. De nieuwelingen beloven natuurlijk verandering: de een vooral op het gebied van corruptie, de ander op het gebied van economie.

Corruptieschandalen
In de afgelopen jaren zijn de regerende partijen – de PSOE (Partido Socialista Obreros Español – de sociaal-democraten) en de PP (Partido Popular – de rechts-conservatieven) – verwikkeld geraakt in verschillende corruptieschandalen, met name de PP. Wie de rechtszaken daarover volgt, valt van de ene verbazing in de andere: niet alleen vanwege de ontstellende hoeveelheid van misstanden waarvan de PP wordt verdacht, maar ook door het geklungel rondom de rechtszaken (bijvoorbeeld toen een belangrijk dossier zoekraakte).

Recht door zee
Albert Rivera van het liberale C’s profileert zichzelf als het alternatief voor premier Mariano Rajoy: een politicus die wél schone handen heeft. Overigens vindt hij zichzelf niet rechts, niet links, maar recht door zee (wie zei dat ook alweer eerder?)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Duitsland betaalt Spaanse fascisten pensioen

ELDERS - Een erfenis van het bondgenootschap van Hitler en Franco tegen het communisme. Duitsland is nog niet van de nazi’s af.

In de Duitse Bondsdag heeft de fractie van Die Linke protest aangetekend tegen het feit dat 70 jaar na de oorlog nog steeds pensioen wordt uitgekeerd aan nazaten van Spaande vrijwilligers die met Hitler tegen de Russen vochten. Soldaten van de Blauwe Divisie vochten van 1941 tot 1943 in de Sovjet-Unie aan de zijde van de Duitse Wehrmacht. Ze zijn daarna ingezet bij de bezetting van Oekraïne en bij gevechten in de Karpaten en tegen de partizanen in Joegoslavië. In 1962 sloot de toenmalige Bondskanselier Adenauer met Franco een deal over pensioenen voor deze Spaanse vrijwilligers in ruil voor een tegemoetkoming aan de weduwen van de Duitse piloten van het Condor Legioen.  Dat legioen ondersteunde in de Spaanse burgeroorlog Franco met bombardementen op Spaanse steden, onder andere op Guernica, dat beroemd is geworden door het schilderij van Picasso.

Die Linke vindt het schandalig dat Duitsland jaarlijks meer dan €100.000 betaalt aan fascisten die vrijwillig deelnamen aan een “uitroeiingsoorlog” in Oost-Europa terwijl zoveel slachtoffers van deze oorlog nooit gecompenseerd zijn. Een woordvoerder van het Duitse ministerie van Sociale Zaken dat de regeling uitvoert zegt dat in 1998 het verdrag nog eens nagekeken is en dat toen niet gebleken is dat betrokkenen tijdens het naziregime “de principes van de menselijkheid of van de rechtsstaat overtreden hebben”.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende