The new sociopathy

So, this article has been making the rounds (why it’s in the Fashion and Style section? Who knows): “ARE the upper classes really indifferent to the hopes, fears and miseries of ordinary folk? Or is it that they just don’t understand their less privileged peers? According to a paper by three psychological researchers — Michael W. Kraus, at the University of California, San Francisco; Stéphane Côté, at the University of Toronto; and Dacher Keltner, the University of California, Berkeley — members of the upper class are less adept at reading emotions. (…) In the first experiment, participants were asked to look at pictures of faces and indicate which emotions were being expressed. The more upper class the judges, the less able they were to accurately identify emotions in others. In another experiment, upper-class participants had a harder time reading the emotions of strangers during simulated job interviews. In the third one — an interesting twist of an experiment — people of greater socioeconomic status were asked to compare themselves to the wealthiest, most powerful Americans, thus diminishing their own relative stature. When asked to identify emotions by looking at 36 sets of emoting eyes, they did markedly better than their upper-class peers. Here’s why:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leven in de improvisatie-maatschappij

Een gastbijdrage van Hans Boutellier. Op 2 december presenteerde Hans Boutellier zijn nieuwe boek: ‘De improvisatie- maatschappij. Over de sociale ordening van een onbegrensde wereld’. Hieronder twee fragmenten uit het eerste hoofdstuk. Het stuk is ook op de interessante website Het Sociale Debat te lezen.

NetwerkIn een digitaal onbegrensde wereld is identiteit eens temeer een kernopgave van staten, gemeenschappen, instituties en individuen. De ‘power of identity’ valt moeilijk te overschatten. Een saillant voorbeeld daarvan betreft een uitspraak van prinses Maxima in 2008 dat ze de Nederlandse identiteit had gezocht, maar niet had gevonden. Ze deed die bij de presentatie van een rapport dat, subtiel, Identificatie met Nederland (WRR 2007) is getiteld. We identificeren ons volgens dit rapport met vele posities en rollen, hetgeen het idee van een eenduidige nationale identiteit relativeert. Het leek de WRR dan ook aangewezen als overheid niet te veel te tamboereren op het vraagstuk van nationale identiteit.

Nationale identiteit
Deze enigszins voor de hand liggende stelling kwamen Maxima en de WRR op buitengemeen felle reacties te staan. Publicist Paul Scheffer sprak op de tv zelfs van een belediging van de Nederlanders. Waar de natiestaat op diverse fronten onder druk staat – door de economische globalisering, door de informatiemaatschappij, door de Europese Unie, door de miljoenen nieuwe Nederlanders – groeit de hoop op een nationale identiteit, die vervolgens niemand weet te definiëren. Zo werd met veel poeha in 2006 besloten tot een nationaal historisch museum dat vervolgens (althans vooralsnog) naar de postmoderne ratsmodee is geholpen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Senett on Complacent Solidarity

Richard Sennett links complacent solidarity to the 2008 financial crisis. The video (below) is about 90 minutes long. If you don’t want to get through the whole thing, here is the gist:

Complacent solidarity is that of ritualized (bureaucratic) social interactions that are just enough to make deals, with the underlying beliefs that we will always be rich and we’ll have jobs for life (see: Venice, 17th century). Complacent solidarity characterized the elites who ruled the financial world in the past 15 years. It was also what neoliberalism was supposed to cure us of. For the elites, there should be less solidarity. Instead of security, anxiety should be the dominant emotion. This is what has been taught in business schools (and promulgated, I might add, by Alan Greenspan: more insecurity for workers).

And yet, the elites themselves were suffering from complacent solidarity themselves: the market will always go up! Rescue will always happen! The bonds of solidarity are intense because it is a small group (2,000, says Sennett). We will always be rich! We will always control the system! Wealth and power have led to complacent solidarity.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

How capitalism killed the notion of career

boekomslag corrosion of characterThis is not a new idea coming from Richard Sennett. He already wrote about that very topic in The Corrosion of Character. Like many other analysts, Sennett notes that Obama made a significant mistake when he did not make job creation and reducing precarization a priority of his administration (the interview was conducted before the 2010 election) because he has no sense of the realities of everyday life of so many Americans.

For Sennett, the United States is a country that is socially very vulnerable not only because of precarization but also because of greater individualization. Strikes and social movements such as those seen in France over the past few weeks are unimaginable in the US. Americans tend to consider survival in individual terms (or, I would add, just limited to their family). I think this triumph of ideological individualism is the major victory of the right because it frames every issue. After all, as Denis Colombi – marshalling Polanyi – reminds us, the market exercises a hold not just on material relations but also on minds.

If I were Durkheimian, I would add that this low level of social solidarity explains the fact that the US is a society that more interpersonally and structurally violent than other rich countries.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The sociology of powerpoint presentations

Slide uit de beroemde ppt presentatie van Colin PowellIt all started with a powerpoint presentation… Colin Powell big lyin’ presentation to the UN to justify the War in Iraq. For Franck Frommer, Powerpoint (and the ubiquitous Powerpoint presentation) is a reflection of the way we think and process knowledge and the sociological dynamics that underlie these changes.

In this interview with Le Monde, he describes these dynamics. First off, Powerpoint has become hegemonic in that it is used by over 500 million people worldwide and has a quasi-monopoly over presentation software. It is also a skill everyone is expected to have. Anything, any type of content is expected to be turned into a Powerpoint presentation (”just do a Powerpoint!”).

In the 1980s – 1990s, Word was the hegemonic software. But we have switched from word processing and written text to esthetic and bulleted content with its own codes, grammar and rhetoric.

Part of the triumph of ppt is the fact that the price of entry is really low and that it is possible, without much training to play around with it, with easy multimedia integration, transitions, etc. Finding the worst Powerpoint presentations is a fun Internet meme (see here) that makes fun of the amateurs who go overboard with features. At the same time, for Frommer, Powerpoint emerged on the market at the same time that businesses were undergoing transformations to flatten hierarchies and engage in management by projects. Collaboration and transversality became the name of the game and worker’s creativity became the buzzword. Which meant, organizationally, more meetings to discuss with a wider range of people, hence the need for a simple common language.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vier bange jaren

Nu een rechts kabinet toch weer in zicht komt en zelfs waarschijnlijk is, vliegen vier nieuwe bange jaren op ons af. Socioloog Zygmunt Bauman legt haarfijn uit in welke houdgreep de politiek zichzelf klemt en wat de zinloosheid daarvan is. Het lange citaat is in feite een aanklacht tegen de rechtse en linkse ideeënarmoede. Politici moeten de angst eens van zich afschudden en, tegelijk daarmee, de pretentieuze maakbaarheidsgedachte. De conclusie kan volgens mij alleen maar zijn dat progressieve politiek anno 2010 moedige politiek is: kosmopolitisch, eerlijk en ontmythologiserend.

Bauman in Liquid Times

,,Society is no longer protected by the state, or at least it is unlikely to trust the protection on offer; it is now exposed to the rapacity of forces it does not control and no longer hopes or intends to recapture and subdue. It is for that reason, in the first place, that state governments struggling day in, day out to weather the current storms stumble from one ad hoc crisis-management campaign and one set of emergency measures to another, dreaming of nothing more than staying in power after the next election but otherwise devoid of far-sighted programmes or ambitions, not to mention visions of a radical resolution to the nation’s recurrent problems. ‘Open’ and increasingly defenseless on both sides, the nation-state loses its might, now evaporating into global space, and its political acumen and dexterity, now increasingly regulated to the sphere of individual ‘life politics’ and ‘subsidiarized’ to individual men and women. Whatever remains of might and politics in the charge of the state and its organs gradually dwindles to a volume perhaps sufficient to furnish not much more than a large-size police precinct. The reduced state can hardly manage to be anything other than a personal safety state.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The culture of panhandling (bedelen)

Vandaag een bijdrage van SocProf (@SocProf) van de Global Sociology Blog. Ja, u ziet het goed: een Engelstalige bijdrage. Sargasso gaat samenwerken met een aantal interessante internationale blogs met wie we afspraken hierover hebben gemaakt. Het idee is simpel. We linken al vaak naar Engelstalige content. We quoten uit Engelstalige content. U bent snugger genoeg om Engels te lezen.

Will do push-ups for change 20 for 1 dollarIt is an obvious thing to say that economic exchange do not exist in a vacuum. They are embedded into the social structure and cultural norms and scripts. Examples of this abound…

Over at the always excellent Economic Sociology, Brooke Harrington discusses panhandling variations depending on the national context. That is, what kind of script do panhandlers invoke to get the most donations? Harrington argues that it is a matter of culture:

“So it’s sociologically interesting that within the North American context, the concept of “home” has such resonance that the claim of “homelessness” is considered a compelling and sufficient motive for giving money to strangers. But while the need for shelter would seem universal, it’s rare to see a panhandler outside North America requesting a donation on the basis of homelessness.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voornamenbank bewijst islamisering gestopt

Zonder dat ze het waarschijnlijk zelf zagen gaf GeenStijl vanochtend aan dat de islamisering van de samenleving is gestopt. Althans als je “meer mensen met de naam Moha(m)med om je heen ervaart als islamisering”. Wie een beetje kennis heeft van populatiegroei ziet in onderstaand figuur de typische stabilisering na een korte periode van exponentiële groei.

De Nederlandse Voornamenbank heeft vanaf vandaag alle Nederlandse voornamen online staan en u kunt zelf interessante tijdsbalken en geografische spreidingskaartjes maken: HIER. Als extra service heeft Sargasso al een paar figuren opgevraagd en afgedrukt die o.a. de ondergang van Henk&Ingrid tonen, de verdwijning van Johnny&Anita, het uitsterven van Jan, stabilisering van de islamisering (Samir, Aisha), een populariteitsdaling van het moslimterrorisme (Osama en Jihad) én het nationaal-socialisme (Adolf en Anton), klik en scroll…










Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Facebook legt (inter)nationale connecties bloot

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Nederlandse Facebook-connecties (Plaatje van fanpageanalytics.com/countryprofiles.html)

Al eerder berichtten we hier op een Wondere Woensdag over hoe het Internet wetenschapsbeoefening kan beinvloeden. Eén van de gebieden waar veel nieuwe vragen ontstaan en beantwoord kunnen worden is die van de sociologie. Aan de hand van sociale netwerken zoals Facebook, Myspace of Hyves kunnen onderlinge relaties tussen mensen blootgelegd worden. Een snelle zoekopdracht in Google Scholar op ‘facebook sociology‘ levert al bijna 13.000 hits op.

Het mooie is dat de basisgegevens, de data waaraan hypotheses getoets worden, veel gemakkelijker beschikbaar zijn dan voorheen. Je hoeft nu geen groot budget in de wacht te slepen om een jarenlang promotieonderzoek te financieren waarin een paar honderd mensen kunnen worden geanalyseerd. Met een beetje programmeer-handigheid en kennis van beschikbare API’s kan je allerlei data binnenhalen en combineren, ook iets wat we al eerder terugzagen.

Een mooi voorbeeld werd onlangs gepresenteerd door Pete Warden op zijn blog. Hij verzamelde gegevens van 210 miljoen openbare facebook profielen en analyseerde tussen welke landen en steden de meeste relaties bestaan. Om deze gegevens goed te kunnen analyseren visualiseerde hij ze op een kaartje. In zijn blog vertelt Pete dat hij in de Verenigde Staten een aantal geografische clusters terugvond van onderling verbonden plaatsen. Het is natuurlijk al een interessant gegeven dat we blijkbaar ook online toch vooral nog vrienden zijn met degenen die dicht bij ons wonen. Het zal interessant zijn te zien hoe dit over 20 jaar is, of we dan in een echte global community wonen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende