Foto des Tages | Essex Wedding

Goedenmiddag, hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto met hopelijk een voor deze week toepasselijke Foto des Tages in de geest van hemzelf. Het was de week van Groot-Brittannië, dankzij de zinloos Kanaalhoppende Geert en het daaropvolgende anti-Britse ressentiment in Holland. Dus wat te doen op vrijdagmiddag op Sargasso dat toevallig weer een roze golfje blanke kantoorlullen te verwerken krijgt maar tevens ook gelauwerd wordt door het gerenommeerde Vrij Nederland? Precies: je biedt een Britse amateurfotocollage aan die beide doelgroepen kan boeien om uiteenlopende redenen, zet er een passend deuntje onder voor de (restgroep van) verstokte punkers en klaar is Kees, zo makkelijk kan bloggen zijn! Onscherpe foto's kunnen immers ook de World Press Photo winnen?! Een goedenvrijdagmiddagborrel nog verder.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat bezielt de Twitteraar?

twitterwhaleAfgezien van een paar mensen die moeten werken, bedelen of vechten om in leven te blijven, is de wereldbevolking momenteel te verdelen in twee groepen: mensen die onder een steen leven en mensen die Twitteren. Twitteraars houden elkaar in SMS-lengte op de hoogte van hun belevenissen. Saai? Nee! Maxime Verhagen doet het ook. Dus.

In een aardige column in De Pers van 36 uur geleden probeert Mark Koster het fenomeen te begrijpen. Wat bezielt de Twitteraar? Legitieme vraag, maar hij valt nogal zwaar op de tenen van de community.

Zo reageert een Twitteraar: “Twitter is nogal sociaal en lijkt een beetje op een kroeg. (…) Jullie hebben er totaal niets van begrepen en trekken conclusies die je na een paar uurtjes Twitteren echt niet kunt trekken.”

Die kroeg is een goede vergelijking: daar kun je na een paar uurtjes ook concluderen dat je geen bartype bent.
Koster ging zelf ook Twitteren en botste meteen tegen de grens van 140:

Mark Koster snapt het niet. De beperking van 140 karakters noopt tot oneliners (en het gebruik van woorden als ‘nopen’, maar dat terzijde) en die glijden makkelijk naar binnen bij onze overprikkelde hersens. Het succes zit ‘m in die hapklaarheid. Oneliners werken overal: wie zit er te wachten op een genuanceerde beschouwing over de islam? Een beetje politicus heeft genoeg aan 140 karakters.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The angry mob 2.0

The angry mob 2.0 is een van de nadelen van de betrokkenheid van lezers op het net. Ik heb het niet over reaguurders die vanwege een gepost artikel een paar tierende regels posten; vaak gaan dergelijke comments, hoe infantiel ook, wel degelijk over de inhoud. Er is inmiddels een traditie ontstaan op diverse blogs waar posters als eigengereide polemisten een reactie schrijven. Noem ze kinderachtig of overbodig, maar ze zijn part of the deal van blogs en kruiden de discussie.

Nee, ik bedoel een ander type. De homo verontwaardicus als onderdeel van the angry mob 2.0. De homo verontwaardicus uit the angry mob 2.0 schiet een losse flodder in de menigte als reactie op een nieuwsbericht. Neem het gruwelijke bericht van een meisje dat in het noorden van het land is aangereden. Op 4 februari gebeurd. Enkele minuten nadat de Telegraaf het bericht had gepost, stond the angry mob 2.0 klaar. Je hoorde ze met hun digitale hooivorken al aanstormen. En ja hoor: ze zeggen allemaal iets lelijks over het type auto waarmee het ongeluk is veroorzaakt (‘zie je weer, weer zon mercedes aso! Zal wel een taxi chauffeur of zo zijn geweest, want dat zijn ook allemaal asos, stuk voor stuk!’), iets zinloos over het slachtoffer (‘Veel scholieren denken dat ze hier voorrang hebben, terwijl dat niet zo is’) en over hoe dit voorkomen had moeten worden (‘Meer camera toezicht en veel meer bekeuren’). Er is zelfs iemand die een weblog bijhoudt van zijn Telegraaf-commentaren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de nieuwe asceten dansen op de vulkaan

Een asceet in de traditie van de oudheid is iemand die afziet, volgens Van Dale ‘iemand die zich aan vrome boetedoening wijdt.’ Een nieuwe asceet is in mijn optiek iemand die zijn handen van het publieke domein heeft getrokken en zich heeft los geworsteld van de massahysterie, maar dit alles wel naarstig goed in de gaten houdt. Anders dan de absurde wereld zoals Albert Camus het beschreef in L’homme Revolté uit 1951 (’Het laat ons achter in een impasse. De eerste en enige zekerheid die me zo wordt gegeven, binnen de ervaring van het absurde, is de opstand’) weet de nieuwe asceet dat opstand geen zin meer heeft.

Rare imam daar, rechtse rakker hier
Eigenlijk komt de opvatting van de Banality of Evil (1963) van Hannah Arendt dan nog dichter in de buurt. Het gaat ver om deze tijd naast de massavernietiging in de Tweede Wereldoorlog te plaatsen, maar de banaliteit van een ambtelijk apparaat dat ingezet moest worden bij de geoliede machines die de concentratiekampen waren, is dezelfde die ingezet wordt bij het creëren van de huidige banale perversie die ons omringt: woonboulevards met discountbanken die door kinderhanden worden gemaakt, kilo’s vleeswaren vol varkenscollageen en E-nummers, plasmaschermen op afbetaling. Dit alles in een xenofoob en ontwricht landschap, maar ondertussen wel op een gekoeld strand van Dubai willen liggen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kaart: Naar de Grote Stad

waar kan ik heen...?
Een kaart voor kluizenaars die de ultieme rust(plaats) zoeken, of voor mensen die juist altijd dichtbij andere mensen willen zijn. De Europese Unie en de Wereldbank lieten (om weer heel andere redenen) een kaart maken die weergeeft hoeveel uur reizen het is naar de dichtst bijzijnde stad van meer dan 50.000 inwoners. Slechts op 10% van het aardoppervlak is het langer dan 48 uur reizen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende