Op Sargasso is plaats voor gastbijdragen. Christopher Baan (1986) studeert Internationale Ontwikkelingsstudies aan Wageningen Universiteit. In 2005-2006 fietste hij een half jaar door India, en is sindsdien via verschillende organisaties betrokken bij thema’s als ontwikkeling, jongerenparticipatie en internationale cultuur. Hij schrijft dagelijks op ‘// world citizen’, een Engelstalige blog. Een langere versie van dit artikel is hier te vinden. Ondernemend idealisme voor een échte verandering. Het huidige praktisch idealisme is voorbij. Grote delen van de hulpsector zijn inmiddels een ware industrie geworden, die er alle baat bij hebben om te blijven bestaan en om een leger aan ontwikkelingswerkers in functie te houden. Een veranderende samenleving vraagt daarom om een nieuw idealisme en nieuwe ideologieën. Ik pleit hieronder voor een ondernemend idealisme, wat mijns inziens een duurzamer karakter heeft en meer kans van slagen heeft in een maatschappij die wordt gedomineerd door toenemende concurrentie. Het huidige praktisch idealisme schiet zijn doel voorbij door zich puur met betrokkenheid voor de minst bedeelden bezig te houden, en minder op samenwerking en ondernemerschap. De nieuwe social entrepeneurs willen niet de vis geven noch de hengel. Zij willen een ‘revolutie in de visindustrie’ teweeg brengen (1). De nieuwe idealist is de ‘flower power generatie’ en John Lennon’s ‘Love not War’ ver voorbijgestreefd. Hij is rationeler geworden – of simpelweg wijzer. De ‘nieuwe jongere’ is ondernemend en is nog niet verpest door het verleden van de Koude Oorlog en Vietnam – inclusief alle pacifistische en feministische bewegingen. Anno 2008 is alles anders: de ondernemer is de nieuwe idealist. Blauw is het nieuwe groen. De Toyota Prius is de nieuwe Fiat 500. Handel is de nieuwe ontwikkelingshulp. En onderhandelen is het nieuwe actievoeren. De portemonnee is de nieuwe ballot box. Ineens is consumeren weer in, als je maar de goede dingen koopt... Tenminste: dat is de blijde boodschap tegenwoordig. Was het maar zo. We verkondigen het overal, spreken met al onze vrienden over hoe goed het gaat met de verkoop van biologische producten en ‘ecofashion’. Maar: we blijven Nederlanders, en dus is de verleiding voor de kiloknaller in de winkel toch groter dan het dure stukje bio vlees uit de regio. En hoewel we graag in een tropisch land vakantie vieren om ‘vrijwilligerswerk’ te doen, moet het allemaal wel leuk blijven. Oftewel: de nieuwe ‘do good & enjoy’ generatie gelooft er heilig in dat consumeren en goed doen voor de wereld, samen kunnen gaan. Maar de stap tussen geloven en doen is soms nog ver weg... want: we blijven ‘zuunige Nederlanders’.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De actie Stop Bos.nl is een stille dood gestorven. Wie deze naam intikt krijgt nu de jubelkreet “Start Future Now”. Wouter zal er niet blij mee zijn. Weer een kans minder om vanuit een underdogse positie de kiezersballen in het PvdA-mandje te verzamelen. Het gaat namelijk zoals we inmiddels wel weten niet goed met de PvdA en Wouter. Hoe dat komt is niet geheel duidelijk. Wouter en zijn partij maken geen andere geluiden. Is het de prijs die je betaalt voor de compromissen die je moet sluiten om een regering te vormen?
Want dat is natuurlijk iets dat altijd speelde bij de PvdA. Maar nu kan dat niet meer het geval zijn. Om in regeerbaar vaarwater te komen hebben socialistische partijleiders de partij immers sinds begin jaren 90 consequent naar het politieke midden gemanoevreerd. Dat was misschien niet zo’n slimme zet. Weliswaar heeft dat de partij betrouwbaarder gemaakt voor de middenklasse, maar tegelijk is de partij er kleurlozer door geworden. Er is namelijk al een enorme middenpartij, het CDA, en waar moet je je dan nog mee profileren? Wat rode franje aan de marktwerking hangen? Het blijft toch marktwerking.
Terug naar de socialistische bron kan bijna niet meer aangezien de SP de meiboom als exclusief domein heeft geclaimd. Met eenzelfde achtergrond is het ook bijna onmogelijk voor de PvdA om zich scherp af te zetten tegen de SP, want dan dreigt het laatste restje geloofwaardigheid bij de historische achterban verloren te gaan. Een lastig parket voor Wouter. De partij zal zich wederom moeten omvormen en op zoek moeten naar een nieuw draagvlak in de samenleving.
Deze tijd vraagt om een doorwrochte opinie over de toekomst van oranje, maar aangezien de verkoudheidsbeestjes eieren zo groot als motteballen in mijn voorhoofdsholte hebben gelegd, kies ik een onderwerp waar je zonder veel concentratie over kunt ouwehoeren. En wel de technologische vooruitgang op het gebied van consumentenproducten. De moderne tijd begon wat dit betreft toen we onze elpees en singles bij het grofvuil zetten en overgingen op de CD. Eerlijk is eerlijk, een goed product die CD, geen tikken meer en een prima kwaliteit.
Vandaag de dag wordt muziek nog steeds voor het overgrote deel op CD verkocht of, als er plaatjes bijmoeten, op DVD. De CD-single is inmiddels ter ziele en de beloofde opvolger van de CD, de 192 kHz muziek DVD, is er nooit gekomen. Terecht, want de meeste mensen zouden het verschil toch niet horen. Nu verschijnen de eerste High Definition Blu-ray en HD DVD schijven met films. De strijd tussen deze twee standaarden is nog niet beslecht, maar met Sony achter de Blu-ray is de uitkomst eigenlijk wel voorspelbaar. Direct achter de horizon doemt echter alweer een opvolger voor de nieuwe HD-disks op, de holografische disk. Het ziet er nu niet naar uit dat een holografische speler schijven met putjes kan lezen. Gaan we weer.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Sargasso biedt gelegenheid tot het plaatsen van gastbijdragen.
Vandaag plaatsen wij een bijdrage van DeJa.
Hoewel het met een christenfundamentalistische regering niet als haalbaar moet worden beschouwd, zou een één kind politiek voor de Nederlandse samenleving een stuk gezonder zijn dan de huidige situatie waarin het krijgen van kinderen wordt bevorderd middels kinderbijslag, kinderopvangtoeslag, kinderaftrek en andere maatregelen.
De bevolkingsdichtheid van Nederland bedraagt 394,3 inwoners per vierkante kilometer. Van de ‘gewone landen’ (niet stadstaten of eilanden) staan we daarmee na Bangladesh en Zuid-Korea op de derde plaats. Binnen Europa kennen we daarmee zelfs een nog hogere bevolkingsdichtheid dan Luxemburg (185,7) en Liechtenstein (214) maar ook ten opzichte van bijvoorbeeld China (137,7) lopen we ver voorop.
Door de politiek wordt volcontinue geschermd met de komende en hoe erg dat toch wel niet is voor onze samenleving. De waarheid is dat het op dit moment voor 50+’ers al nauwelijks mogelijk is een nieuwe baan te vinden en dat door het juist inzetten van 50+ en wellicht op termijn vrijwillig optrekken van de pensioenleeftijd naar 67/70 jaar er geen enkel vergrijzingsprobleem is. Er is enkel een klein financieringsprobleem, maar ook dal zal middels de genoemde kleine verandering volkomen teniet worden gedaan.
Onze huidige kinderbijslag is ingevoerd in 1941 als een rechtstreeks uitvloeisel van de ariërpolitiek van Hitlers Groot Duitse Rijk. Hoewel er sindsdien de nodige aanpassingen hebben plaatsgevonden is de essentie nog dezelfde. De grootste, wat mij betreft positieve verandering in dit stelsel, heeft plaatsgevonden in 1995, toen de bijdrage per kind gelijk is gesteld. Natuurlijk door een kabinet (Paars-1) zonder christenfundamentalistische grondslag!
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Assimilierung ist ein Verbrechen gegen die Menschlichkeit”. “Ich verstehe sehr gut, dass ihr gegen die Assimilierung seid. Man kann von euch nicht erwarten, euch zu assimilieren.” (Berliner Morgenpost)
De Turkse premier Erdogan heeft op de laatste dag van zijn vierdaagse bezoek aan Duitsland in Keulen een menigte van 20.000 Duitse (Nederlandse, Belgische en Franse) Turken toegesproken. Geflankeerd door zijn gehoofddoekte echtgenote stelde hij dat Turkse immigranten niet volledig moeten opgaan in de Duitse cultuur. “Het is goed om Duits te leren, maar de Turkse taal en cultuur mogen zeker niet achterblijven” (NOS). Erdogan benadrukte de vredelievendheid van de in het buitenland levende Turken en herinnerde zijn toehoorders aan het feit dat Turken al meer dan veertig jaar bijdragen aan de economische ontwikkeling van Duitsland.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
