Een aardig stuk van PvdA-dinosaurus Rob Oudkerk over de nieuwe Marcouch-rel in Amsterdam (inmiddels al weer voorbij) op, jawel, Joop.nl. Hierin geeft hij aan wat volgens hem de vijf allergrootste problemen van de PvdA zijn: een personeelsprobleem, een existentieel probleem, een geloofwaardigheidsprobleem, een uitstralingsprobleem en de neiging van de hele partij zichzelf voortdurend in de eigen voet te schieten. De ruzie rond het lijstrekkerschap van Marcouch is, aldus Oudkerk, een uitstekend voordeel van het laatste probleem. Het is een fraaie analyse, maar Oudkerk mist volgens mij wat misschien wel het belangrijkste probleem is: hijzelf, samen met honderden andere PvdA'ers die maar niet kunnen ophouden met publiekelijk analyseren wat de problemen in de partij zijn.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Ja hoor, elke keer een overtreffende trap. Deze keer is zij politicus van het jaar. Volgende keer zal zij de verkiezingen wel dik winnen met minstens 51% van de stemmen. Nu moet het toch zo langzamerhand ook bij de rest van Nederland gaan dagen. Rita is niet echt. Rita is een actrice. In een gigantische politieke realitysoap. Dat hadden we natuurlijk al veel eerder kunnen ontdekken vanwege het lage realiteitsgehalte van haar belevenissen. Zeg nou zelf, een slogan als “ik ben niet rechts, ik ben niet links, ik ben recht-door-zee” kan toch alleen maar afkomstig zijn uit de koker van Wim T. Schippers.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.