Closing Time | Dokter Bernhard

https://www.youtube.com/watch?v=9GsHO5IFbEg Afgelopen maandagavond zaten mijn vrouw en ik te kijken naar zo’n clickbait-programma, maar dan op de televisie. Het ging over TopPop, dat populaire programma uit de jaren zeventig en tachtig. Het is niet echt mijn format, allerlei mensen/persoonlijkheden/celebreties verschijnen in beeld die dan een eind weg kletsen over wat ze zich herinneren of over de net vertoonde clip van een artiest. (Maar wie zijn die mensen? Wat is hun autoriteit?) En het is, M&M, zijn al wat ouder, natuurlijk jeugdsentiment. TopPop, presentator Ad Visser en het ballet van Penny de Jager als de artiest van dat moment geen clip had, of niet aanwezig was. Op een gegeven moment was het tijd voor Bonnie St. Claire met haar Nederlandstalige hit Dokter Bernhard. Een dramatisch verhaal in een song gevat. Mijn vrouw haalde nog een herinnering op aan TopPop. Zij had het singletje, ze was fan van het programma, en wilde het altijd zien. Maar haar moeder sproeide soms met een giftige spuitbus in huis, om insecten te doden. En zolang die kwade damp daar hing, mocht je de huiskamer, waar de televisie stond, niet in. Dus stond ze dan buiten in de tuin, haar neus tegen de ruit gedrukt, kijkend naar TopPop om maar niets te missen. Dokter Bernhard, zo ver weg. Maar het leermomentje kwam iets later. Het liedje Dokter Bernhard was helemaal niet van Bonnie St. Claire. Het was een cover. Van een man, een Ier. En in het origineel was de dokter een zuster. Dokter Bernhard was Zuster Mary. Het tranentrekkend drama, de dood, wachtte evengoed aan het eind.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Kees Torn

Er zijn drinkliederen die drank verheerlijken of romantiseren. Er zijn smartlappen over de ellende die alcoholisme aan kan richten. En een enkeling bezingt de rauwe realiteit van de drankzucht. Dit is de rauwe realiteit van de heerlijk ouderwetse cabaretier Kees Torn.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.