Sint Aboutaleb

Gelieve hieronder aan te treffen de rijkelijk met hyperlinks gelardeerde gastbijdrage van Les Nars Speelt er een Marokkaan voor Sinterklaas, is het weer niet goed. Aboutaleb mocht donderdagochtend met spoed op het matje komen omdat hij als staatssecretaris zijn naam had gezet onder een mailje aan lokale PvdA-politici over de verdeling van 50 miljoen euro voor de minima, waarbij het extraatje ten onrechte werd gepresenteerd als een kerstcadeautje van de PvdA. Dat Aboutalebs mailtje werd onderschept door 'een bezorgde VVD'er' was natuurlijk het echte cadeautje, tenminste, voor Atzo Nicolaï. Jammer dat hij zo wild uitpakt: "Het is al belachelijk dat wij met z'n allen 50 miljoen moeten ophoesten om de PvdA voor Sinterklaas te laten spelen. Nog schandaliger is dat deze staatssecretaris een campagnebrief ondertekent waarin kabinetsbeleid wordt verkocht als een PvdA-presentje" De 50 miljoen is inderdaad geen presentje, maar wel een ideetje van de PvdA, dat wordt uitgevoerd als kabinetsbeleid.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kajs oorlog tegen Sinterklaas

Ook de satirische site the Onion levert haar bijdrage aan de war on christmas (Flickr/dansays)

Heel Nederland keek met enige verbijstering toe hoe Rita Verdonk begin april in haar toespraak stelde dat “zelfs Sinterklaas ter discussie staat” in Nederland, als bewijs van de verdrukking van onze cultuur. Het bleek geen misplaatste aprilgrap, want begin deze week zei ze hetzelfde bij Pauw & Witteman. Die beide heren probeerden met man en macht van haar te horen te krijgen wìe dan precies Sinterklaas ter discussie stellen, maar het mocht niet baten. Verder dan “bepaalde groepen autochtonen” kon Rita niet komen. “Quatsch”, stelde de aanwezige burgemeester Leers dan ook terecht.

Blijft de vraag hoe Verdonk aan dit absurde campagnespeerpunt komt.

En daarvoor hoeven we niet ver te zoeken. Hier zien wij zonder twijfel de hand van zelfbenoemd “spindokter” Kaj van de Linde, die naar verluidt zijn campagne-ervaringen in de VS heeft opgedaan (al schijnt niemand precies te kunnen zeggen wàt Kaj daar nu eigenlijk heeft gedaan). En als Kaj inspiratie nodig heeft, neemt hij een element uit de Amerikaanse politiek, verdraait dat enigszins en lanceert het in Nederland.

In de VS heeft Kaj goed gekeken naar de aartsconservatieve commentator John Gibson (ook bekend om zijn flatteuze columns over Nederland). In de VS startte Gibson een hysterische campagne tegen mensen die volgens hem een “War on Christmas” voeren, omdat ze kerstmis zouden willen verbieden. Nu is er vrijwel niemand in de VS die kerstmis wil verbieden, maar het bekt natuurlijk wel lekker. Waar Gibson zich in eerste instantie druk over maakte was dat sommige bedrijven, zoals Wal-Mart hun employees in plaats van “vrolijk kerstfeest” “prettige feestdagen” lieten wensen. Dit vanwege het vrij redelijke argument dat een fors deel van hun klanten (joden, moslims, atheisten) geen kerstmis viert.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige