Hallelujah voor de Rokerskerk!

Er lijkt zich een interessante strijd af te gaan spelen tussen de staat en de net opgerichte rokerskerk. De nieuwe kerk zegt de sigaret te aanbidden en zich daarom niet aan het rookverbod te kunnen en willen houden. Afgelopen weekend kreeg het eerste gebedshuis een waarschuwing. Voorganger Co Busch blijft zijn geloof echter trouw en wijst op de Grondwet, waarin vrijheid van religie is opgenomen. Hij zal daarom dagelijks Sint Sigaret blijven aansteken, zoals bij andere religies kaarsen of wierook worden aangestoken. Mocht het tot een rechtszaak komen, dan zal deze door heel het land met interesse gevolgd worden, en niet alleen door rokers. Want wat maakt het ene meer een godsdienst dan een ander? En wie mag dat bepalen? Bijvoorbeeld, een christen zal zeggen dat hij of zijn niet zonder zijn god kan. Een roker ook, waarbij alleen bij de laatste aangetoond kan worden dat dat ook echt zo is. Elke peuk brengt hem verlossing. En net als de 'echte' kerk kent de rokerskerk schismata: sigarenrokers, filterrokers en shagrokers kunnen elkaar vaak niet luchten of zien. Hirsch Ballin, die het verbod op godslastering recentelijk nog wilde uitbreiden naar alle religies zou wel eens meer kunnen krijgen dan waar hij om vroeg.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.