De geplande revolutie

Een nieuwe visie op de geschiedenis belooft Sean McMeekin ons, een nieuwe visie op de Russische Revolutie. In zijn inleiding geeft hij onmiddellijk toe dat zoiets niet eenvoudig is. Historici die over de Russische Revolutie willen schrijven, zitten op de schouders van reuzen, en dan met name van Richard Pipes. Diens boek The Russian Revolution (1990) geldt als het standaardwerk over deze turbulente, gruwelijke periode. Wat kan McMeekin daar aan toevoegen? Wat is ‘nieuw’? Welnu, volgens hem hebben historici tot nu toe vergeten, of te weinig ingezien, dat Rusland in die revolutiejaren ook nog in oorlog was, en dat het verloop van de strijd grote invloed uitoefende op de politieke ontwikkelingen in het binnenland. Eerdere historici zouden daar te weinig van hebben geweten, en daardoor communistisch clichés klakkeloos hebben overgenomen: Anders dan ons verteld was, bleken de Russische legers aan het oostfront helemaal niet zo hopeloos overklast te worden door de Duitsers. Recent ontdekte rapporten van militaire censors weerleggen het idee, dat je in vrijwel alle geschiedenisboeken van de revolutie tegenkomt, dat er in de winter van 1916-1917 sprake was van een sluipende onvrede in de gelederen. Integendeel, het moreel zat in de lift…

Door: Foto: Lenin in Sint-Petersburg copyright ok. Gecheckt 21-11-2022

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.