In de hemel is geen nostalgie, daarom zuipen we het hier
GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag de maandelijkse bijdrage van, P.J. Cokema, met een terugblik op de tweede verdiepingsstudie van het Continu Onderzoek Burgerperspectieven (COB) van het SCP.
“Bestuurlijke en sociale vernieuwing zullen in het komende jaar veel van Uw aandacht vergen, ter versterking van de kwaliteit van en de saamhorigheid in onze samenleving. Ook de internationale ontwikkelingen die aanleiding geven tot hoop en vrees zullen belangrijke beslissingen van U blijven vragen”.
Nostalgie is een vorm van geheugenverlies. Wie dit citaat in de tijd probeert te plaatsen, zal zeer waarschijnlijk niet zo diep graven. Toch is het citaat ruim twintig jaar oud. Het is de slotzin uit Hare Majesteit’s troonrede van 1990.
Veel is er in de afgelopen twintig jaar niet veranderd. De nostalgie is hetzelfde gebleven. Het onbestemde gevoel dat vroeger alles beter was. En dan hebben we het niet over gisteren of vorig jaar. De historische heimwee verlangt naar de waan van de dag van zo’n twintig jaar geleden. De negentiger jaren dus. De troonrede van 1990 wekt de indruk dat er toen zorgen waren over de manier waarop we samenleven, over de multiculturele samenleving en de Europese integratie en over een matig functionerend politiek bedrijf. Precies die zaken waar Nederlanders zich vandaag onbehaaglijk bij voelen, volgens het Continu Onderzoek Burgerperspectieven (COB) van het SCP.
Twee conclusies uit het SCP-rapport: mensen zijn tevreden met hun eigen leventje, maar niet met de maatschappij waarin ze leven. En lageropgeleiden, lezers van de Telegraaf en PVV-aanhangers zijn het minst gelukkig met de samenleving van vandaag.