Brief aan Vladimir Poetin

Door uw Syrië-oplossing had u de moral high ground en stond vanaf daar met ontbloot bovenlijf met uw AK-47 in het rond te schieten. Geachte heer Poetin, U bent een man die bereid is over lijken te gaan om aan de macht te blijven. Politieke tegenstanders, opstandige punkmeisjes en tegenwoordig ook homo's verdwijnen naar de goelags. De rest van de wereld kan op zijn kop gaan staan van verontwaardiging, maar daar trekt u zich niets van aan. U wilt Rusland weer op de kaart zetten als een dominante wereldmacht en daar moet alles voor wijken. Beeldvorming is daarbij koning. Uw manier om te laten zien dat er met Rusland niet te spotten valt, is meestal vrij doorzichtig: u laat zich in ontbloot bovenlijf fotograferen met een beer, een automatisch geweer of een tijger. Sinds kort bent u echter wat creatiever en brutaler geworden. Ik moet bekennen dat ik de afgelopen weken heb genoten van uw internationale provocaties.

Foto: CSIS PONI (cc)

Division and indecision over Syria

ANALYSE - The deal on chemical weapons reached by Russia and the United States marks the latest chapter in the West’s effort to stay out of Syria’s civil war. After Russia’s diplomatic initiative, a military strike has been avoided. The White House says that diplomacy backed by a credible military threat has succeeded, and European leaders claim that their appeal for a UN process was heard. Obama’s wish to avoid military solutions may have created new momentum for negotiations with Iran. But this moment of jubilation could be short-lived: a daunting task at the UN awaits; military action may still be needed; and transatlantic cohesion has been damaged.

For more than two years, US and European governments have successfully navigated developments that could otherwise have formed a casus belli and led to Western entanglement in Syria. In the summer of 2012, the Syrian military shot down a Turkish air force jet, and was accused by Ankara of lobbing mortars over the Turkish-Syrian border and staging car bombings in southern Turkish towns. The attack on a NATO member-state could have triggered military action against Syria, but instead the alliance showed restraint and sent German, Dutch and US air defence batteries to southern Turkey.Closest to military intervention

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sebastian Hesse (cc)

Homoseksuele blogger in Rusland over antihomowet

INTERVIEW - Het debat over homorechten in Rusland staat opnieuw op scherp. Met een ‘antihomowet’ en de Olympische Spelen in aantocht lijkt het alsof iedereen er wat over te zeggen heeft. Grote afwezigen in dit debat zijn de Russische homo’s zelf. Hoe kijkt homoseksueel Rusland tegen het debat aan? Dirk Janssen belde Ilya Efimov, redacteur bij Gay.ru, het grootste homomedium van Rusland. Ruim twee jaar terug sprak hij hem ook al. Is er intussen wat veranderd?

Hee Ilya, vertel ons nog een keer wie je bent en wat je ook al weer doet bij Gay.ru.

‘Ik ben daar redacteur. Ik schrijf de nieuwsberichten, doe interviews en schrijf artikelen. Op de site kennen ze mij onder het pseudonym Nikita Terskiy.’

Hebben jullie als homomedium nu veel last van die nieuwe wet die homoseksuele propaganda verbiedt?

‘De overheid heeft ons tot nog toe geen haarbreed in de weg gelegd. Maar we merken wel indirecte effecten van deze wet. Zo zijn we bijvoorbeeld zonder aankondiging uit de feed van google news verwijderd. Ik krijg dan het gevoel dat de Russische tak van Google geen risico durft te nemen en zo stilzwijgend homofobe politici steunt.’

Een paar maanden terug vertelde je me dat je eerst wilde afwachten wat deze wet precies betekent in de praktijk. Wat kun je er nu over zeggen?

Foto: Riccardof (cc)

Geld krijgt overal asiel

ELDERS - Rijke Europeanen die een schuilplaats zoeken voor hun geld kunnen nog steeds in veel landen terecht.

Belastingparadijzen zijn in het nieuws. Nederland werd ontmaskerd als belastingparadijs. ‘Fiscale rechtvaardigheid eindelijk een hot issue,’ lazen we op Sargasso. Het Europees Parlement sprak zich in een 75 punten tellende resolutie uit voor maatregelen tegen belastingontduiking. In juli schaarden veertig landen zich achter hervormingsvoorstellen van de OESO.

Maar nu de daden. Deze week kwam de Tweede Kamer van een koude kermis thuis.  De belangrijkste spelers in de Nederlandse route voor belastingontwijking weigeren uitleg te komen geven. ‘Een schoffering van het parlement,’ vindt Kamerlid Jesse Klaver van GroenLinks en mede-initiatiefnemer van de hoorzitting. Maar wat zou één nationaal parlement in deze kwestie kunnen betekenen?

Het Centraal Planbureau onderzocht de belastingontwijking en maakt een onderscheid tussen doorsluislanden en ’tax havens’. Nederland is een doorsluisland.

Het verleggen van investeringsstromen om fiscale redenen gebeurt over een netwerk van landen. Bilaterale verdragen ter voorkoming van dubbele belasting dragen bij aan de aantrekkelijkheid van routes via Nederland (…) De belastingverdragen moeten gezien worden in het licht van vestigingsplaatsconcurrentie tussen landen. Daar zitten twee kanten aan. Verminderde opbrengsten van belasting op kapitaalinkomen kunnen nationale overheden disciplineren tot het efficiënter voortbrengen van publieke voorzieningen. Tegelijkertijd komt de maatschappelijk gewenste herverdeling onder druk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van der Gijp is gay

COLUMN - Afgelopen zaterdag was het weer zo ver: de Gay Pride vond plaats in de Amsterdamse binnenstad. Honderden homo’s en niet-homo’s dansten, sprongen en waren blij, al varend over de Prinsengracht, de Amstel en de Oude Schans. Op tv zag ik Ewout Genemans vragen stellen aan Jeanine Hennis, Jet Bussemaker en Jeroen Dijsselbloem, terwijl Cornald Maas eigenlijk net iets té flauwe grapjes maakte. ‘Bij elke regenboog hoort ook een pot met goud.’ Het was in elk geval een mooi beeld van de tolerantie die kenmerkend is voor het centrum van de hoofdstad, waar al in de Gouden Eeuw ten tijden van de Republiek iedereen mocht doen en denken wat hij wilde. Zolang anderen daar tenminste geen last van hadden en er een goede pot met goud aan verdiend kon worden. Ook toen al waren overvolle schepen een teken van de vrije geest in de Nederlanden.

Het was dan ook goed om te zien dat zelfs de KNVB een boot de grachten op stuurde, om daarmee bij te dragen aan de homoacceptatie binnen de wereld van het voetbal, het mogelijke probleem bespreekbaar te maken en daarmee de vrijheid van de sporters te vergroten. René van der Gijp gaf de maandag erna in Voetbal International echter aan dat de boot van de KNVB voor hem niet zo nodig was en dat een statement maken echt niet hoefde. Hij moest er wel om lachen.

Foto: World Economic Forum (cc)

Putin’s Russia: stability and stagnation

ANALYSE - After a week in Russia I concluded that Russia is very stable – perhaps too stable. President Vladimir Putin appears to want little political or economic reform, lest it lead to instability. Nevertheless, divisions are appearing in his entourage: some favour clamping down hard on the opposition, while others counsel softer tactics. Sometimes Putin backs one group, sometimes the other. On foreign policy, too, Putin seems to have two faces. The pragmatic Putin wants to work with the US in dealing with common problems. But another Putin views the US as a hostile power that is trying to destabilise Russia, and is happy to do things – like sheltering the fugitive Edward Snowden – that infuriate it.

In Moscow, both opposition leaders and the more liberal government officials agree that the need for political and economic change is greater than ever, but that the chances of serious reform are close to zero. After mass demonstrations in the winter of 2011/12, optimists thought the regime would attempt to win back the support of the middle classes by modernising the country’s governance. But these days nobody expects much to change. 
Russia’s leaders worry that big economic or political reforms could upset vested interests, create losers and perhaps strengthen the opposition. The government has in fact attempted some reforms of the university, school and healthcare systems, in order to save money, but these have been unpopular. Reform of the pension system – which would mean curbing pension rights – has been mooted for over a decade but frequently put off. There always seems to be an excuse for postponing major reform.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende