Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Mega(lomaan) Europees project afstoffen?
Dankzij het Ierse NEE ligt the European Dream weer (even) aan diggelen. In zulke donkere tijden zit er voor eurofielen niets anders op dan weg te dromen bij nooit uitgevoerde (en dus ongevaarlijke) megalomane Europese projecten. Het Atlantropa Project is zo’n project dat alle noodzakelijke ingrediënten bevat, namelijk: een project dat zich uitstrekt over twee continenten, het brengt ongekende zegeningen op het gebied van energievoorziening, transport en landinrichting, het is goed voor Afrika, maar vooral ook voor Europa én bovenal het is onhaalbaar.
Herman Sörgel (1885-1952) was een Duitse Bauhaus architect, visionair pacifist en filosoof die zich bezig hield met culturen en geopolitiek. Begin twintigste eeuw bedacht hij het Atlantropa Project, nooit is zijn plan echt serieus genomen maar hij heeft het letterlijk tot zijn dood verdedigd: in 1952 werd hij op de fiets op weg naar een congres waar hij zou spreken over het Atlantropa Project door een auto aangereden. Schluss Sörgel, leve Atlantropa!
De essentie van het plan: bouw een stuwdam in de Straat van Gibraltar en wek daarmee een enorme hoeveelheid elektriciteit op (110.000 Megawatt).
Door de bouw van de dam daalt de zeespiegel in de Middellandse Zee en ontstaat er een landbrug tussen Italië, Sicilië en Tunesië hierover kan daarna de trein Berlijn-Kaapstad rijden. Ook niet onbelangrijk: er ontstaat in totaal 576.000 km2 nieuw land, meer dan België en Frankrijk bij elkaar. Latere versies van zijn plan omvatte ook de aanleg van gigantische stuwmeren in Afrika voor energievoorziening. Meer over dit project leest u bij Strange Maps: Dam You, Mediterranean.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Universe closed
Quote du Jour: groene illusie
“Daar is gewoon niks, geloof me. Het Groene Hart is een groene illusie.”
Aldus Tweede Kamerlid en ex-makelaar Barry Madlener van de PVV. Volgens Madlener mogen het Groene Hart en de Hoeksche Waard naar hartenlust worden volgebouwd met woningen. Gebieden die op dit moment worden gespaard als groene plekken rond de Randstad zijn volgens de PVV’er “totaal overbemest”. Madlener zegt binnenkort met een fotoboek van het Groene Hart te komen waarin hij zal aantonen hoe lelijk het gebied is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.