Is het een vogel? Is het een (gekaapt) vliegtuig? Is het Israëlisch-Amerikaanse oorlogshitserij? Nee het is de Iraanse religieuze plantsoenendienst! Althans, laten we daar voorlopig even van uit gaan... In de noordelijke provincie Gilan hebben de Iraanse autoriteiten besloten eeuwenoude moerbei bomen om te hakken (LATimes). Deze bomen moeten kapot omdat ze door de lokale bevolking worden gebruikt voor rituelen in bijgeloof. Mensen plaatsen kaarsjes onder de grote bomen en binden lintjes in de takken (foto's). Bijgeloof dat mag niet van Allah zo vinden de mullah's. Dus deze prachtige bomen zullen worden omgehakt. Dat de Iraanse religieuze plantsoenendienst al eerder met dit botte bijltje heeft gehakt vernemen wij via de Perzische blogosfeer. Bomen die op een Bahá'í begraafplaats stonden moesten het ook ontgelden. Een boom die met zijn wortels nabij overleden bahá'ís staat is immers niet kosjer. De Bahá'í religie benadrukt de onderliggende eenheid van de grote wereldgodsdiensten. Bahá'ís zien Abraham, Boeddha, Jezus, Mohammed ook als hun goddelijke boodschapers. Desondanks -of misschien wel juist daarom- worden ze vervolgd in Iran, tussen 1978 en 1998 zijn meer dan 200 gelovigen zijn geëxecuteerd. Sinds 2006 is de Iraanse overheid bezig systematisch informatie in te winnen over bahá’ís in Iran, tot grote zorg van de VN.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het komt weinig in het nieuws hier in Nederland, maar er woedt een stevige religieuze oorlog in India. Met name in de deelstaat Orissa zijn de Hindoes stevig tekeer gegaan tegen de Christenen aldaar.
Er is al jaren spanning tussen die twee religies. In India mag je iemand niet gedwongen bekeren. En keer op keer beschuldigen de Hindoes de Christenen ervan dat wel te doen.
Op zich is daar weinig bewijs voor en het aandeel Christenen neemt nauwelijks toe. Omdat het hier gaat om juist de laagste groepen in de samenleving van India, steekt het al snel wanneer Hindoes zien dat Christenen naar mooie scholen mogen. Dat op zich wordt al aangevoerd al “druk”. Maar er zijn ook incidenten uit het verleden waardoor Christenen zichzelf in een kwaad daglicht hebben gezet.
Het verhaal wordt nog wat gecompliceerder doordat het er op lijkt dat er een politiek spel achter zit. Er komen verkiezingen aan en dan is het altijd wel handig als je de aandacht kan vestigen op een “foute” groep en zo kiezers aan je weet te binden. Ooggetuigen ter plaatse merken vaak dat de politie niet ingrijpt en soms zelfs meehelpt met de Hindoes om de Christenen uit huizen te verjagen.
De jongeren van het CDA vinden het te ver gaan om homoleraren met hun hoofd naar beneden van het schooldak af te gooien. Een ontslag op staande voet, eventueel met inzet van het bevoegd gezag, is voldoende. Dit stellen CDJA-voormannen Harry van der Molen en Geert Meijering vandaag in het Nederlands Dagblad.
De verklaring van de CDA-jeugd maakt duidelijk dat er een enorme kloof bestaat tussen de christen-democratische jongeren en hun conservatieve moederpartij CDA. De jongeren menen dat ontslag – met eventuele inzet van geweld – ruim voldoende is om jonge tere kinderzieltjes te beschermen tegen de schadelijke invloed van met homofilie besmette leraren.
Pre-emptive antidiscriminatiebeleid
Beter nog is het om deze leraren vooraf de toegang te ontzeggen, vinden de twee. “Christelijke scholen moeten vooraf docenten kunnen weigeren die een homosexuele relatie aangaan, ook als deze leraar niet rookt”, stellen de jonge gelovigen. “Zie het als pre-emptive antidiscriminatiebeleid. Als je ergens niet mag komen, kun je ook niet gediscrimineerd worden.”
Onderwijsminister Plasterk heeft geen problemen met homosexuele leraren voor de klas. “Zolang de relatie maar buiten de schooluren en -muren wordt geconsumeerd is er niets aan het handje. Gelovigen moeten eens ophouden met het zagen aan de poten van het onderwijs.”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Richard Dawkins reads his email