Land van Droogstoppels

De Nederlandse Staat keert geen schadevergoeding uit aan de overlevenden van het bloedbad in Ragawede. De zaak is verjaard. Hoe ontzettend voorspelbaar. Altijd als er in Nederland geïnstitutionaliseerd onrecht plaatsvindt, dan kan je ervan op aan dat de staat de meest zuinige en rechtlijnige interpretatie van de wet kiest die mogelijk is. Vraag maar de Goudstikkers of Fred Spijkers. Onlangs werd nog bekend dat joden die de holocaust overleefd hadden na terugkomst moesten onderhandelen met degenen die hun huizen gestolen hadden om ze terug te krijgen. Het motto van het Koninkrijk der Nederlanden is niet voor niets 'Je maintiendrai': nooit iets loslaten, altijd blijven vasthouden. Nu wil de staat dus ook die paar Javanen zelfs geen minuscuul deel geven van al die miljarden die Nederland heeft verdiend aan Indonesië, vaak over de ruggen van de Indonesiërs heen. Dat de zaak kon verjaren mede omdat de Staat heeft geprobeerd hem in de doofpot te stoppen, tot het verkeerd inlichten van het parlement aan toe, speelt daarbij geen rol. Dat het pr-technisch nogal slecht staat als de zetel van het Internationale Strafhof zelf bijzonder kleinzerig omgaat met oorlogsmisdaden in het eigen verleden ook niet. Verjaard is verjaard. Regels zijn regels. De VOC-mentaliteit leeft nog steeds bij de Droogstoppels ons ons. Eduard Douwes Dekker draait zich om in zijn graf.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.