Een stem voor de PVV is een stem tegen mij

Op Sargasso is volop ruimte voor gastbijdragen. Hieronder volgt een gastbijdrage van Arjan. De PVV is een partij die met simplistische, onrealistische en ongrondwettelijke oplossingen komt voor complexe problemen. Hiermee bespeelt de PVV de angstige burger welke in het hedendaags mediabombardement zoekt naar hapklare oplossingen voor wat soms onoplosbaare vraagstukken lijken te zijn. Daarnaast is de PVV is een exclusieve partij die bereid is om grote delen van de samenleving op te offeren voor de eigen agenda. Het is de partij van Henk en Ingrid, de partij van heropvoedingskampen, assimilatiecontracten, uitzettingen, barrières en etnische registratie. De PVV is niet mijn partij. De PVV is echter wel de partij van anderhalf miljoen Nederlanders, die blijkbaar etnische registratie, een Ministerie van Veiligheid en het afnemen van nationaliteiten gewenst vinden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Coalitie PVV is een doodgeboren kindje

Coalitie-onderhandelingen: nog nooit waren ze zo’n poppenkast als dit jaar. De VVD is de grootste, de PVV de grootste winnaar. Dat veroordeelt beide partijen tot elkaar, volgens de kiezer. En de enige partij die die combi vrijwillig aan een meerderheid zou kunnen helpen is het CDA. 76 zetels, met potentieel PVV-dissident Hero Brinkman. Goed, de SGP heeft gedoogsteun aangeboden, maar het is de vraag of die partij zal meegaan bij PVV-voorstellen die bijvoorbeeld tornen aan de vrijheid van onderwijs.

A priori is de PVV al niet zo stabiel, ook de VVD en het CDA staat nog wat te wachten als de partij een coalitie aangaat met de PVV. Frans Weisglas, oud-kamervoorzitter en prominent VVD’er is bijvoorbeeld fel tegen zo’n regering, en er zullen er ongetwijfeld meer zijn. Het CDA is al uit de droom geholpen, de partij zal in een crisis geraken als ze in het PVV-schuitje stapt.

Bijvoorbeeld, Doekle Terpstra, voorzitter van de HBO-raad, zal het CDA verlaten als de partij met de PVV gaat regeren. Hij vreest zelfs voor “een scheiding van geesten”. Oud-minister van Buitenlandse Zaken Peter Kooijmans, vindt een samenwerking tussen CDA en PVV niet acceptabel. Sommigen vrezen zelfs voor een schisma.

Het heeft er dus alle schijn van dat deze coalitie slechts voor de vorm wordt bekeken. Om de kiezer het idee te geven dat er serieus met zijn stem wordt omgegaan. Slim, maar alle partijen, exclusief misschien de PVV zelf, weten dat ze naar een doodgeboren kindje zitten te kijken en zullen het risico uiteindelijk niet willen nemen. Niet voor het land, maar vooral toch ook niet voor zichzelf.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Coalitie VVD / PVV / CDA heeft geen meerderheid stemmen

Deze gastbijdrage is weer van Ad van der Stok.

Het lijkt een noviteit in de Nederlandse politieke geschiedenis, een meerderheidskabinet dat met een minderheid van de stemmen gekozen is. Mocht het ervan komen dan zal die twijfelachtige eer aan het kabinet van VVD, PVV en CDA ten deel vallen. Want op basis van de nu beschikbare gegevens heeft deze coalitie 49,58 % van de stemmen. Dat is bijna 39 duizend stemmen minder dan de helft van het totaal aantal uitgebrachte stemmen, ongeveer 0,6 zetel tekort dus.

Dinsdag brengt de kiesraad de definitieve uitslag naar buiten. Maar op basis van het aantal binnenlandse stemmen, de bekend gemaakte percentages van de iets meer dan 35.000 buitenlandse stemmen, en de hier uitgelegde rekenmethode, zal deze coalitie niet aan een meerderheid van de stemmen komen.

Hoe dat kan? De VVD heeft 30,72 zetels behaald, 30 direct en de eerste restzetel. Het CDA heeft 20,50 zetels behaald, 20 direct en één restzetel. Tot slot de PVV die 23,15 zetels kreeg, maar daarmee toch op 24 komt. Ze krijgt de laatste restzetel die daarmee voorbij gaat aan de lijstverbinding PvdA / GroenLinks. Met een kleine 12 duizend stemmen extra hadden zij die extra zetel gekregen en zouden VVD, PVV en CDA niet verder dan 75 kamerzetels zijn gekomen. De verdeling van de restzetels maakt ’t mogelijk dat met een minderheid aan stemmen, toch een meerderheid aan zetels te behalen is. Het doet denken aan Gore versus Bush, waarbij de eerste met ongeveer een half miljoen stemmen voorsprong toch verloor.4-6

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jose Mourinho is de grootste vijand van Geert Wilders

Het tribale denken in Nederland

Jose Mourinho (Foto: Flickr/tpower1978)

Soms helpt het voor de nuchtere analyse om eens te kijken hoe anderen tegen je aankijken. Dat geldt ook voor regeringen. Zo vinden iedereen buiten Italië Silvio Berlusconi een witteboordencrimineel en waren de enige mensen buiten het Midwesten van de VS die George Bush jr. geen imbeciel vonden te vinden op Het Vrije Volk. Op dit moment kan zoiets ook gezegd worden over Nederland: alleen een groot deel van de Nederlanders vindt de PVV geen extreem-rechtse partij.

De vraag is dan of zoveel Nederlanders er extreem-rechtse ideeën op nahouden. Het geijkte antwoord daarop is op dit moment: “Nee.” Volgens dat discours protesteert de PVV-kiezer tegen de mondialisering en de onzekerheden die dat met zich meebrengt. De PVV-stemmer wil in een veilige, rustige wijk wonen met in een huis met een tuin erachter betaald met een baan met een vast contract, dat eindigt bij 65 (of het liefst iets eerder). De anti-islamretoriek van Wilders is bijzaak, getuige ook het succes van de partij in gebieden waar helemaal niet veel moslims wonen. Akkoord, PVV’ers houden niet van immigranten, want die brengen rommeligheid met zich mee. Maar het zijn in overgrote meerderheid geen harde islambestrijders die kwistig met aanstootgevende soera’s rondstrooien.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Groeten uit Maastricht

Stadhuis MaastrichtGeert Wilders heeft het erg goed gedaan in Limburg. Op veel plekken werd de PVV zelfs de grootste partij. Voordat ik naar New York vertrok, heb ik anderhalf jaar in Maastricht gewoond en op het eerste gezicht verbaast de uitslag me dan ook. Maastricht is een fijne stad om te wonen. Mooi. Veilig. Prachtige omgeving. Zeer rijk horeca-aanbod en er is duidelijk nog veel gemeenschapszin en een rijk verenigingsleven (als je dat leuk vindt).Eens per jaar is er een tsunami van carnevalisten.

Van multiculturele problematiek heb ik nooit iets kunnen ontdekken, al was het maar dat er weinig buitenlanders wonen. Met veel moeite heb ik een Turkse winkel gevonden en dat waren ook nog eens Alevieten, dus niet bepaald hard core islamisten.

Wat verklaart dan toch die populariteit? Denkt u even mee?

Us Geert: Geert is Limburger en dat telt. Maar wat dat betreft is er ook een vreemde spagaat. Is het u wel eens opgevallen dat je bij overheidsgebouwen in Limburg altijd twee vlaggen ziet hangen, de Europese en de Limburgse. De Nederlandse vlag is meestal afwezig. Maar ik ben benieuwd wat Wilders van deze on-Hollandse toestanden vindt. Past niet echt in zijn beeld van Hollandse reinheid en welvaren. Daarnaast kun je net zo goed spreken van Us Maxime en Us Maria.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende