Democratisch Discours: Hyperpartijdigheid

DDR-66, Forum voor Demagogie en de Partij van de Allochtonen. De Nederlandse politiek raakt verhit. Steeds meer krijgt men een afkeer van ‘de andere kant’. Hoeveel begrip heeft u als GroenLinks/D66 kiezer voor de standpunten van de PVV/FvD en vice versa? Polarisatie In Amerika is duidelijk een tweedeling te zien tussen de Democratische en Republikeinse partij. Beide kampen hebben in de regel niet alleen een hekel aan elkaar, maar ook een verdraaid beeld van de ander. De polarisatie slaat ook in mindere mate over naar Nederland. Nederland heeft geen tweepartijenstelsel, de kloof ligt eerder tussen ‘establishment’ versus ‘anti-establishment’ of ‘elite’ versus ‘populisme’. Welstand en opleiding Parallel aan deze scheiding ligt een gat tussen de hoogopgeleide Nederlanders en laagopgeleiden. Uitzonderingen daargelaten, stemmen hoogopgeleiden op het ‘establishment’ en laagopgeleiden op ‘anti-establishment’.

Door: Foto: Naar risastla op Flickr
Foto: red-rose-320891__480_pixabay

Wim Kok overleden

NIEUWS - Afgelopen zaterdag overleed Wim Kok op 80-jarige leeftijd, zo maakte de familie vandaag bekend. Hij had een hartkwaal en lag daarvoor in het ziekenhuis.

Het is een goed gebruik om bij zo’n gebeurtenis de lofzang aan te heffen, en dat gebeurt dan ook veelvuldig. Hij was natuurlijk ook een echte bestuurder, eerst bij de vakbond en later in de politiek. Dat verdient respect.

Persoonlijk heb ik een wat ambivalent gevoel bij de man. Hij deed ongetwijfeld wat hij het beste voor ons land achtte. Ook ik had tijdens de Paarse kabinetten het idee dat het allemaal wel goed zat, ik stemde toen zelfs PvdA. Achteraf gezien is hij wel zo’n beetje de architect geweest van de Derde Weg in Nederland, wat mij betreft de teloorgang van de sociaal democratie. Hij zei het zelf nota bene; het afschudden van de ideologische veren. Na zijn politieke carrière ging hij het bedrijfsleven in en dat was ook niet helemaal kies, zullen we maar zeggen. Niet echt het toonbeeld van integriteit dat Lodewijk Asscher er van maakt.

Maar hij heeft wel geschiedenis geschreven in elk geval. Ik vond hem bij zijn optreden in Kijken in de Ziel ook best sympathiek overkomen. Hoe dan ook is er een politiek icoon heengegaan. Moge hij in vrede rusten.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Deense sociaaldemocraten voor nationalistisch immigratiebeleid

De Deense sociaaldemocraten hopen weer populair te worden door een nationalistisch migratiebeleid voor te stellen: moslimvrouwen moeten fulltime werken, alle kinderen krijgen op school varkensvlees aangeboden, een maximum aan niet-westerse bewoners in achterstandswijken en geen opvang voor nieuwe asielzoekers.

De fractievoorzitter is ook kritisch op de sociaaldemocraten in Nederland:

“Het is gewoon triest om te zien hoe slecht de PvdA het in Nederland doet. Ik hoop dat als ze hier komen kijken, ze het met mij eens zijn hoe je migratiepolitiek moet voeren.”

Foto: Bron rechtenvrije foto'sTweede Kamer. copyright ok. Gecheckt 25-08-2022

De kabinetten Rutte I, II en III over immigratie en integratie

ACHTERGROND - Door Ewoud Butter

Net als dat bij Rutte I en Rutte II het geval was, bevat het regeerakkoord van Rutte III op het terrein van immigratie en integratie veel maatregelen waarvan het de vraag is of ze politiek of juridisch haalbaar zijn. Een overzicht.

CDA en VVD bepalend voor het Nederlandse immigratie en integratiebeleid

Het CDA en de VVD, de twee grootste partijen die Rutte III vormen, hebben sinds de regering De Quay, die begin jaren 60 de eerste wervingsakkoorden sloot met Italië en Spanje, de grootste stempel op het Nederlandse immigratie- en integratiebeleid gedrukt.

Het derde kabinet Rutte wordt het 23e kabinet na 1959. Hiervan nam het CDA (of haar voorgangers) zitting in 20 kabinetten en de VVD in 16 kabinetten. Op grote afstand volgen de PvdA (8 kabinetten) en D66 (7 kabinetten). Het CDA leverde 17 keer de premier, de PvdA drie keer (Den Uyl en twee keer Kok) net als de VVD (drie keer Rutte).

Wat waren de belangrijkste maatregelen uit de regeerakkoorden van deze drie kabinetten Rutte?

Rutte I (VVD, CDA met gedoogsteun PVV, 2010- 2012)

In het gedoogakkoord ‘Vrijheid en verantwoordelijkheid’ werd onder andere fors bezuinigd op het integratiebeleid, werd aangekondigd dat diversiteitsbeleid zou worden stopgezet evenals de export van kinderbijslag naar landen buiten de EU. Aan de aanpak van discriminatie, in het regeerakkoord van het laatste kabinet Balkenende (CDA, PvdA, ChristenUnie) nog een speerpunt, werd geen woord meer gewijd en ook voor het tegengaan van radicalisering was geen aandacht meer. Wel werden onder andere de volgende maatregelen aangekondigd:

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Brede volksbeweging

De samenleving valt uiteen in kleine groepjes die in hun eigen informatiebubbels leven, met elk hun eigen politieke partij, constateert Paul Depla, de dappere PvdA-dodo die een rapport moest opstellen over de oorwassing van zijn partij bij de afgelopen verkiezingen. Deugdelijke maatschappelijke analyse, zou je zeggen, sluit daar met je partij op aan. Kies een niche. Maar ho ho, dat gaat zomaar niet. Volgens Depla moet de PvdA een brede volksbeweging worden.

Ha, zo kennen we onze sociaal-democratische vrienden weer! Als de PvdA een eigen zuiltje wordt kunnen we beter ophouden te bestaan, zegt Depla in Trouw. En dat kan natuurlijk niet. Dus moet de samenleving veranderen, opdat er weer plek is voor een brede volksbeweging. Bijvoorbeeld de PvdA. Weg met de informatiebubbels! Beweegt u als één man in het kielzog van Lodewijk Ascher.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

De PvdA is de voeling met de tijdgeest kwijt

Subtitel van dit artikel in de NRC: De PvdA probeert het dramatische verlies te ‘accepteren’, maar vindt het nog steeds niet helemaal eerlijk: „Wij waren fatsoenlijk en rechtvaardig.”

PvdA-ers hebben grote moeite om te begrijpen wat ze is overkomen. Ze hebben toch hun best voor het land gedaan? De economie groeit weer? Spekman:

Onze partij heeft Nederland de afgelopen jaren samen met de VVD op een fatsoenlijke en rechtvaardige manier uit de crisis geloodst.

Foto: Pieter Bas Elskamp (cc)

Het motorblok uit elkaar

COLUMN - Het is geen dogma dat het zogenaamde ‘motorblok’, VVD, CDA en D66, gaat regeren met een bereidwillige vierde partner. Er zijn echter twee alternatieven die zeker na het mislukken van de vorige poging minstens zo geloofwaardig zijn.

Motorblok op zoek

Het zogenaamde ‘motorblok’ is op zoek naar een partner. De combinatie van VVD, D66, CDA en een vierde partner, de wens van vooral Rutte, lijkt in de media zo vanzelfsprekend, dat andere combinaties eigenlijk niet serieus genoemd worden.

De combinatie van dit drietal met GroenLinks is nu reeds onderzocht. Dat bleek één brug te ver. Natuurlijk is D66 de partij die dit het meest betreurt. In een kabinet met VVD en CDA is het voor D66 namelijk uitkijken. Het vorige kabinet met die twee partijen was voor D66 geen succesnummer: alle D66 punten werden als het puntje bij paaltje kwam genegeerd, en D66 kreeg de schuld van guur rechts beleid waar de achterban zich onvoldoende in herkende. Na Balkenende II hield D66 3 zetels over.

Een herhaling daarvan is te vermijden door een linksere partner het kabinet in te trekken, die D66 enerzijds kan helpen met het afdwingen van nog enigszins progressief beleid, en verder als bliksemafleider kan functioneren. Niet voor niets doet Pechtold nadat Klaver zijn hielen lichtte nu een beroep op Roemer.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Het grote succes van de PvdA

ANALYSE - Wat verklaart de implosie van de PvdA? En het feit dat deze stemmen niet bij andere linkse partijen terecht zijn gekomen? De visie van gastredacteur Merijn Oudenampsen

In mijn ogen is het volgende een belangrijk stuk van de puzzel. De afgelopen twintig jaar heeft de PvdA aan haar aanhangers verteld dat zij hun verwachtingen moeten temperen. Dat een werkelijke linkse politiek niet mogelijk is. Dat burgers teveel kijken naar de overheid om problemen op te lossen en zorg te dragen voor kwetsbaren. Dat het antwoord, of het nu de zorg is, klimaatverandering of discriminatie, niet bij de overheid maar bij de markt gezocht moet worden.

De partij presenteerde dit niet als een bewuste politieke keuze maar als een technocratische noodzaak. We kunnen niet anders. We moeten realistisch zijn. Misschien is dat het probleem van de technocratische politiek, zoals die is voorgestaan door de PvdA in de afgelopen twintig jaar. Dat mensen erin zijn gaan geloven. Het probleem is niet de falende communicatie van de PvdA, zoals Lodewijk Asscher stelde op de avond van de uitslag. Het probleem is juist dat de PvdA haar kiezers overtuigd heeft. Dat ze ‘realistisch’ zijn geworden. Dat ze daarom überhaupt niet meer op links stemmen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen voor verandering

OPINIE - Stemmen voor echte verandering in Den Haag: hoe dan?

Woede naar het establishment

Er heerst woede onder veel kiezers. Er is steeds minder baanzekerheid, verhuizen is voor veel mensen onbetaalbaar en de woningmarkt zit op slot. Op de handen aan het bed in de zorg wordt flink bezuinigd, terwijl bestuurders in de zorg steeds meer verdienen.

Er is ook angst voor de veranderingen op het wereldtoneel. Angst voor de harde woorden uit Washington, Moskou en Ankara. Angst voor de oorlogen om Europa heen, die alleen maar lijken te zijn begonnen voor geld en macht, en voor de vele vluchtelingen die deze opleveren.

Er is terechte woede naar de Europese Unie, die maar niet weet te reageren op de bedreigingen van vandaag de dag. De Europese Unie, die als een autist het vernietigende bezuingingsbeleid blijft opleggen aan de lidstaten, ook al wordt de economische misère daar alleen maar groter van.

Mensen voelen zich verraden door politici in Den Haag en Brussel, die hun oren liever laten hangen naar financiële instellingen dan naar werknemers, en mensen in een afhankelijke positie. Verraden door politici die meer aan de inhoud van hun eigen zakken en die van hun vriendjes in het bedrijfsleven denken dan aan het belang van burgers.

Vorige Volgende