Volkert van der G. heeft lak aan instanties

Volkert van der Graaf neemt een loopje met instanties als de reclassering en de sociale dienst. Dat is althans de portée van een uitzending van KRO-Reporter, dat zijn best doet om Volkert in een zo ongunstig mogelijk daglicht te zetten. Reporter komt echter met weinig meer op de proppen dan dat Volkert... 1) via zijn advocaat contact zou hebben gehad met een fotojournalist over welk - zogenaamd heimelijk op straat genomen - kiekje de journalist aan de kranten zou aanbieden, 2) dat Volkert de 'hulp' van de reclassering maar averechts vindt werken, en niet zwicht voor hun methoden om mensen tot 'medewerking' te bewegen, 3) dat de Sociale Dienst te Apeldoorn geen zin heeft om Volkert in een traject te plaatsen omdat dit ze meer kost dan dat het de gemeente Apeldoorn oplevert en dat Volkert dat wel best vindt ook. Kortom, Volkert van der Graaf zegt in deze uitzending tegenover een kennis niet meer dan wat menigeen die afhankelijk is van overheidsinstanties verzucht en/of gniffelt, maar in tegenstelling tot al die anderen heeft Volkert de rechtse Messias om zeep geholpen, en dus moet hij boeten totdat hij zich het boetvaardige, gedweeë schaapje toont dat men wil zien. Bij KRO-Reporter lijkt men dan ook verguld te kunnen mededelen dat Volkerts indirecte contact met de fotojournalist hem wel eens zijn vervroegde invrijheidsstelling zou kunnen kosten. De Reclassering laat in een reactie aan Brandpunt Reporter weten geen toestemming te hebben verleend en dit te beschouwen als een overtreding van zijn mediaverbod. Het Openbaar Ministerie geeft geen commentaar. Maar verder is de NPO hartstikke links.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.