"Even een statistisch feit: in 2008 werden in Europa 584 terreuraanslagen opgetekend, waarvan vier door moslimextremisten. De rest kwam van extreem-links, extreem-rechts, separatisten, dierenactivisten. Maar moslims zijn het slachtoffer van de profiling die iedereen blijkbaar heel gewoon vindt." Aldus Martijn Delaere in het blad Binnenlands Bestuur. Daarmee legt hij voor een deel de vinger op de zere plek. De rest van het artikel geeft de waan van de dag m.b.t. het inbreken op de privacy van de burgers ten behoeve van de "veiligheid" goed weer. Via, via
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen, zeker als het over onderwerpen gaat die ons na staan. Vandaag een bijdrage van Jocelyn die er achter kwam hoe makkelijk het Kadaster te misbruiken is voor het zoeken van personen.
In tegenstelling tot wat je zou denken, fungeert het Kadaster niet alleen als het register van gebouwen en percelen zoals dat bedoeld was (zie hun website), maar ook als een register van persoonsgegevens. Dat laatste staat niet op hun website.
Dat werkt zo: u kunt het kadaster bellen (elke vestiging in Nederland; het Kadaster werkt landelijk) en dan vragen of zij even voor u kunnen kijken of er in de computer hits te vinden zijn voor *voorletters, achternaam en geboortedatum danwel woonplaats*. U krijgt dan te horen of er hits in de computer van het Kadaster staan, oftewel, of de betreffende persoon eigenaar is van een perceel of object (zal meestal zijn/haar eigen woning zijn).
U kunt vervolgens elke willekeurige vestiging van het Kadaster binnenlopen en daar aan de balie vragen om die gegevens. Voor €11,40, contact te betalen, krijgt u een keurige print mee en loopt u, zonder zelf uw naam bekend te maken, weer naar buiten. Ik heb de proef op de som genomen: het werkt uitstekend. Ik heb hier nu de gegevens van een minister en een kamerlid in mijn kast liggen.
Waarom is dit nogal vreemd: bij de gemeente, ook een zogeheten Basis Administratie, is het niet mogelijk dat iedere Jan Doedel andermans adres kan opvragen. En wanneer het adres als ‘geheim’ geregistreerd staat dan is het toch al beperkte aantal mogelijke opvragers nog beperkter (denk aan politie, deurwaarders, belastingdienst).
Sinds afgelopen maandag moet je je vingerafdrukken achterlaten als je een nieuw paspoort gaat halen. Het plaatje dat mensen vooral kennen uit misdaadseries wordt op de chip in je paspoort geplaatst en komt uiteindelijk in een grote centrale database terecht. Vervolgens kunnen de AIVD en de officier van justitie erbij. Het is vooral bedoeld als opsporingsdatabase waarbij de spil het befaamde ’terrorismebestrijding’ lijkt te zijn. Maar uiteraard zal men er straks niet voor terugschrikken om ook andere misdaden tegen de database aan te houden.
Ook in Engeland wordt op dit moment een database aangelegd, in dit geval van mensen die werken met kinderen. Het doel is van iedereen een risico-inschatting te maken van de kans op misbruik. Als je ooit eens ontslagen bent wegens misbruik of andersoortig venijn dan kom je nooit meer aan de bak. ‘Vetting and barring‘ noemen ze het daar, en de database gaat waarschijnlijk zo rond de elf miljoen namen bevatten. Het zal bestaan uit een onderzoek of je in het verleden kinderen al eens hebt geschaad, hoe erg dat was en hoe groot de kans is dat je het weer zult doen.
Het grote probleem met beide databases is op zich niet eens dat er informatie opgeslagen wordt, maar de hoeveelheid informatie die er opgeslagen wordt. Het argument “als je niets gedaan hebt heb je ook niets te vrezen” gaat nu écht niet meer op. Het zou namelijk wel eens zo kunnen zijn dat je van zulke systemen juist meer te vrezen hebt als je niets gedaan hebt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Als je aan geweld in uitgaansgebieden wilt aanpakken dan zul je wat moeten doen aan bovenmatig drinken …. dan zul je moeten zorgen dat degenen die veel alcohol gebruiken daar op kunnen aanspreken en daar mogelijk een straf op kunnen laten volgen…. Van jongeren kun je niet zien of ze dronken zijn of niet, daarom moeten er blaastesten [voor voetgangers] komen…. De Kennelijke Staat is geen betrouwbare maat…. In bepaalde gebieden waar het gebruik van alcohol een groot probleem is voor de openbare orde moeten gemeenten de mogelijkheid krijgen om blaastesten te kunnen afnemen… Een norm voor de hoeveelheid drank die gedronken mag worden is nog niet vastgesteld.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.